پرزهای زبان در تمام سطح زبان وجود دارند. هنگامی که تعدادی از پرزهای زبان را از دست بدهید، شکل زبان نیز تغییر می کند و باعث می شود مناطقی از زبان بدون پرز و صاف باشند.

علت این بیماری مشخص نیست. اما یکی از علل آن می تواند کمبود ویتامین B باشد.

دیگر علل ممکن است مصرف غذاهای داغ و یا تند و یا نوشیدن الکل باشد.

زبان جغرافیایی در افراد سیگاری کمتر دیده می شود.

ژنتیک هم در این بیماری سهم بسزایی دارد، تا جایی که اگر یکی از والدین دارای این نوع زبان باشد، احتمال ابتلای بچه آنها نیز وجود دارد.

افراد در معرض خطر ابتلا به زبان جغرافیایی

- این بیماری در بزرگسالان و میانسالان شایع تر است.

- در زنان این بیماری شایع تر می باشد.

- در افراد مبتلا به پسوریازیس و افرادی که دارای زخم دهانی هستند، زبان جغرافیایی دیده شده است.

- افرادی که نسبت به آلرژن ها حساس می باشند.

- افراد مبتلا به اگزما و یا آسم

- افراد دارای استرس

- افراد دارای تغییرات هورمونی

علائم زبان جغرافیایی

- سطح زبان دارای ظاهری نقشه مانند

- حرکت روزانه تکه های زبان

- تکه های صاف و قرمز و زخمی بر روی زبان

- حاشیه تکه های زبان، سفید رنگ

- تکه ها دارای شکل، رنگ و اندازه متفاوت

- تکه ها بسیار سریع در روزها، هفته ها و یا ماه ها می آیند و می روند.

- در برخی موارد، درد و سوزش زبان

مواد ممنوع برای زبان جغرافیایی

برای کم کردن علائم، باید از این موارد اجتناب کنید:

- تنباکو و دود سیگار

- غذاهای داغ، تند و یا اسیدی

- غذاهای خشک و شور

- خمیردندان هایی با مواد افزودنی،مواد سفید کننده و خمیردندان های معطر

 تشخیص زبان جغرافیایی

برای تشخیص این بیماری به پزشک و یا دندانپزشک مراجعه کنید.

پزشک، زبان شما را معاینه می کند و با توجه به بررسی ها و شرح حال شما، زبان جغرافیایی را تشخیص می دهد. آزمایشی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد، ولی برای رد کردن مشکلات سلامتی دیگر، ممکن است پزشک آزمایشاتی را از شما بخواهد

درمان زبان جغرافیایی

هیچ درمانی برای این مشکل وجود ندارد.

در برخی موارد که درد و سوزش زیاد است، پزشک و یا دندانپزشک داروهایی را برای برطرف کردن ناراحتی شما تجویز می کنند؛ این داروها شامل:

- ژل آنتی هیستامین و دهان شویه حاوی استروئید

- داروهای مسکن

- ضدالتهاب ها

- دهان شویه های بی حس کننده

- مکمل عنصر روی

مواد غذایی مضر برای زبان جغرافیایی

از مصرف غذاهای ریز خودداری کنید:

- گوجه فرنگی، بادمجان، گردو، پنیرهای سفت، نعناع، آبنبات، مرکبات

- غذاهای غنی از شکر

- چای و قهوه

مواد غذایی مفید برای زبان جغرافیایی

- سالاد و میوه های تازه از آنجا که منبع غنی از فیبر هستند، در درمان این نوع بیماری زبان دارای اهمیت می باشند.

- زیاد آب نوشیدن

- جویدن برگ نعنای تازه نیز ممکن است مدت و شدت این بیماری را کم کند.

- کمی آب را به جوش شیرین بیافزایید تا خمیری شکل شود و با آن، دهان و زبانتان را بشویید.

- یک قاشق غذاخوری نمک را در نصف لیوان آب گرم حل کنید و 6 بار در روز از این دهانشویه استفاده کنید. تا مدت 30 دقیقه از خوردن و یا نوشیدن اجتناب کنید.

- دم کرده دارچین را در یخچال قرار دهید. یک فنجان از این دم کرده‌ی خنک شده را با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط کرده و در روز چندین بار آن را بنوشید. عسل تسکین دهنده است و دارچین اندازه و تعداد تکه های قرمز زبان را کم می کند.

- یک تکه یخ نیز میتواند سوزش زبان را به طور موقت کم کند.