تبیان، دستیار زندگی
کسی که خود را رهبر مردم قرار داد باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد ، به تعلیم خویش پردازد و باید تأدیب او به علمش پیش از تأدیب او به زبانش باشد . کسی که معلّم و ادب کننده خویش است به احترام سزاوارتر است از کسی که معلم و مربی دیگران است
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

هر کسی حق ندارد مربی شود !


امروزه تعلیم تربیت با گسترش و افزایش رو به رشد جمعیت از جایگاه ویژه ایی برخوردار گشته . جمعیت حاضر نیز همچون گذشتگان نیاز به تعلیم و تربیت دارد و در این راستا باید افرادی باشند که این امر خطیر را بر عهده گیرند لذا تعداد مربیان نیز با افزایش جمعیت، روند رو به رشد را در پیش گرفته و از نظر کمی تعداد شان بسیار می باشد امّا آیا کیفیت این مربیان نیز روندی رو به رشد دارد ؟ چه کسی لایق امر تربیت و مربی گری است؟

شهید مطهری

ویژگی یک معلم خوب چیست؟

حضرت علی (علیه السلام) در این باره کلامی دارند که اشاره به این موضوع دارد : «کسی که خود را رهبر مردم قرار داد باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد، به تعلیم خویش پردازد و باید تأدیب او به علمش پیش از تأدیب او به زبانش باشد . کسی که معلّم و ادب کننده خویش است به احترام سزاوارتر است از کسی که معلم و مربی دیگران است.» ( نهج البلاغه ، حکمت 73)

این کلام دو مطلب اساسی که در بردارنده ویژگی های یک معلم و مربی نیکوست را بیان می دارد:

1)مربی و معلّم باید قبلاً خودش دانش آموخته و تربیت شده باشد آنگاه مربی و معلم دیگران شود. سخن گفتن و خطابه و وعظ بدون آگاهی به جز انحراف، اضلال و گمراهی نتیجه ایی ندارد. امام در فرمایش خود می فرمایند که کسی که به تربیت خود پردازد بیشتر شایسته احترام است از کسی که به تربیت مردم پرداخته و از خود غافل است ، امّا شخصی که هم خودسازی کرده و هم مردم را تربیت می کند مسلماً برتر است از کسی که تنها گلیم خود را از آب می کشد.

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند          چون به خلوت می روند آن کاردیگر می کنند

مشکلی دارم   ز دانشمندان مجلس باز پرس          توبه   فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند

گوییا   باور   نمی دارند   روز   داوری                      کاین همه قلب و نحل در کار داور می کنند

در مسیر تربیت انسان ها به کسانی می توان اعتماد نمد و آنها را مربی قرار داد که تحت تربیت خدای عالم به مدارج عالی انسانیت رسیده باشند . تنها چنین افرادی می توانند کاروان انسانیت را به مقصد نهایی برسانند. حضرت امیر می فرمایند: ما پرورش یافته و تربیت شده پروردگار خویش هستیم و مردم تربیت شده مایند

واعظ و مربی باید با عمل خود دیگران را تربیت و هدایت نماید . گفتار بدون عمل نه تنها موجب هدایت نمی شود بلکه گاهی ممکن است موجب سلب اعتماد و گمراهی شخص گردد. قرآن کریم می فرماید: چگونه شما مردم را به نیکی دستور می دهید ، خود را فراموش می کنید در صورتی که شما کتاب خدا را می خوانید چرا در آن اندیشه نمی کنید؟( بقره ) پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: شب معراج مردمی را دیدم که لب هایشان را با قیچی های آتشین چیده و به دور انداخته می شد از جبرئیل پرسیدم: اینها کیستند؟ گفت: خطیبان امّت تو هستند که مردم را به نیکی دعوت می کنند در حالیکه خود را فراموش نموده اندو به گفته خود عمل نمی کنند و ایشان قرآن  را تلاوت می کنند آیا در آن تعقل نمی کنند؟

انسان های شایسته رهبری:

در مسیر تربیت انسان ها به کسانی می توان اعتماد نمود و آنها را مربی قرار داد که تحت تربیت خدای عالم به مدارج عالی انسانیت رسیده باشند. تنها چنین افرادی می توانند کاروان انسانیت را به مقصد نهایی برسانند. حضرت امیر می فرمایند: ما پرورش یافته و تربیت شده پروردگار خویش هستیم و مردم تربیت شده مایند. ( نهج البلاغه ، نامه 28). شبستری در گلشن راز می گوید:

در  این  ره  انبیا  چون  ساربانند          دلیل  و  رهنما ی     کاروانند

وز  ایشان  سید  ما گشته سالار        همو    اول  همو  آخر  در  این  کار

ز احمدتا احد یک میم فرق است        جهانی اندر آن یک میم  غرق  است

در   او   ختم   آمده پایان  این  کار        در  او   منزل  شده  ادعو  الی  الله

مقام دلگشایی جمه جمع است        جمال جان فزایش شمع جمع است

شده او پیش و دل ها جمله در پی        گرفته   دست  و  جان ها  دامن  وی

واعظ و مربی باید با عمل خود دیگران را تربیت و هدایت نماید . گفتار بدون عمل نه تنها موجب هدایت نمی شود بلکه گاهی ممکن است موجب سلب اعتماد و گمراهی شخص گردد. قرآن کریم می فرماید: چگونه شما مردم را به نیکی دستور می دهید ، خود را فراموش می کنید در صورتی که شما کتاب خدا را می خوانید چرا در آن اندیشه نمی کنید؟

چنین رهبرانی در پیشوایان دین منحصرند که از طرف خدا منصوب گشته اند یعنی پیامبران و امامان معصوم. حضرت امیر در این باره می فرمایند: ای مردم چراغ دل را از شعله گفتار گویندگان با عمل روشن سازید و ظرف های خویش را از آب زلال چشمه های که از آلودگی پاک است پر کند. امام غیر از آنچه از طرف خدا مأمور است وظیفه ای ندارد ، وظیفه او بدین قرار است: 1. با پند و اندرز فرمان خدا را ابلاغ نماید 2. در خیر خواهی مردم کوشش نماید 3. سنت خدا را احیا کند 4. بر مستحقان کیفر اقامه حدود کند 5. حق مظلومان را به آنان باز گرداند. حضرت می فرایند: در فراگیری دانش بکوشید پیش از آنکه درخت آن بخشکد و پیش از آنکه به خود مشغول گردید ؛ از معدن علم ، دانش استخراج کنید . مردم را از منکر باز دارید و خود هم مرتکب نشوید زیرا شما موظفید اول خود مرتکب گناه نشوید آن گاه مردم را از آن نهی کنید. ( نهج البلاغه، خطبه 105)

با این مواردی که ذکر شد کمی مشخص می گردد که چه کسانی لایق امر تربیت هستند تا فرزندان، که آینده آنان در گرو تربیتی است که در دوران کودکی بدانها اختصاص پیدا می کند را تربیت نموده و آنان را برا ی زمان خویش آماده سازد و همچنین دیگر افراد را در سنین مختلف مورد هدایت و رهبری قرار دهند.

فرآوری : مریم پناهنده 

بخش نهج البلاغه تبیان


منابع:

1. نهج البلاغه ترجمه دشتی

2. تعلیم و تربیت در نهج البلاغه، عبدالمجید زهادت ، دفتر تبلیغات اسلامی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.