حرم تا بهشت راهی نیست
من به پابوسی تو آمدهام شهر گلدستههای رنگارنگ شهر قم، آشیان آل الله شهر علم و دیانت و فرهنگ *** گنبد دلگشای تو از دور در میان منارهها پیداست امتداد حضور آینهها در نگاه ستارهها پیداست *** آه بانو، بگیر دست مرا که به جز تو مرا پناهی نیست میتوان با تو تا خدا کوچید کز حرم تا بهشت راهی نیست *** در پگاهی که با دو دست نیاز به ضریحت دخیل میبندم پر و بال دعای خود را من به پر جبرئیل میبندم *** بس که شبها ستاره میشمرم آسمانی شدهست دامن من گر گناه است عاشقی کردن گنه عالمی به گردن من *** قطعهای از بهشت خوب خدا آشکارا به منظر حرمست طایر پرشکسته دل ما تا همیشه کبوتر حرمست بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
محمد علی مجاهدی (پروانه)