تبیان، دستیار زندگی
هر خانه ای را که فرشته می بیند برای اهل آن خانه طلب مغفرت می کند. خانه ای که در آن دین حاکم است، روشن است لذا فرشتگان آن را می بینند و برای اهل آن طلب مغفرت می کنند. کافر چون تاریک است، فرشته او را نمی بیند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چه کنیم فرشتگان برایمان طلب آمرزش کنند؟!


خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود و دین در آن خانه حاکم است، برای فرشتگان، مانند ستاره های آسمان برای اهل زمین نورافشانی می کند؛ همان طور که انسان هنگام دیدن فضای باز، بعضی از جاها را تاریک و بعضی را روشن می بیند خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود و دین در آن حاکم است برای اهل آسمان نورافشانی می کند.


فرشته

تلاوت نور و نورانیّت خانه و محل کار

دو آیه در قرآن کریم است که در یکی از آن می فرماید: فرشتگان و حاملان عرش برای مۆمنان طلب مغفرت می کنند؛ و در دیگری می فرماید: ملائکة الله برای اهل زمین استغفار می کنند.

در آیه اول می فرماید: (لَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُۆْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا )[1] ؛

فرشتگانى كه حاملان عرشند و آنها كه پیرامون آنند، به ستایش پروردگارشان تسبیح مى‏گویند و به او ایمان دارند و براى مۆمنان آمرزش مى‏خواهند .

در آیه دوم می فرماید: (وَالْمَلَائِكَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِی الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ )[2]؛

نزدیک است که آسمانها بر فراز یکدیگر در هم شکنند و فرشتگان به ستایش پروردگارشان تسبیح می گویند و برای ساکنان زمین آمرزش می طلبند آگاه باشید که خدا آمرزنده و مهربان است .

گفته اند: جمع این دو آیه چنین است که هم آنجا که خدا فرمود: فرشتگان حاملان عرش برای مۆمنان طلب مغفرت می کنند؛ و هم آنجا که می فرماید: برای اهل زمین استغفار می کنند مراد، مۆمنان هستند؛ زیرا فرشتگانْ غیر مۆمن را نمی بینند، غیر مۆمن تاریک است.

هر خانه ای را که فرشته می بیند برای اهل آن خانه طلب مغفرت می کند. خانه ای که در آن دین حاکم است، روشن است لذا فرشتگان آن را می بینند و برای اهل آن طلب مغفرت می کنند. کافر چون تاریک است، فرشته او را نمی بیند. خدا هم روز قیامت آنان را نمی نگرد. (ولا یکلّمهم الله یوم القیمة)[3] (ولا یکلّمهم الله ولا ینظر إلیهم یوم القیمة)[4].

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: صدیقه کبری (سلام الله علیها) را زهرا نامیده اند. و زهرا یعنی تابناک؛ زیرا خانه و محراب و مرکز عبادت او برای اهل آسمان تابناک و درخشان بود . انسان کامل هم برای اهل آسمان نور می دهد

اگر انسان توانست خانه و مرکز کار و محیط زیست خود را این چنین روشن کند، کم کم نیل او به مقام عالی آسان می شود. گرچه در ابتدا سخت است؛ امّا بعدها متوجه می شود که حرفهای باطل کم کم انسان را می رنجاند.

گاهی انسان مسائل عقلی و معارف را با گروهی در میان می گذارد، چهره آنان گرفته می شود؛ چون در ذایقه آنها تلخ است. امّا خود او از این کلمات لذت می برد، آنگاه اگر در جمعی بنشیند که همه اش گفتن و شنیدن و خندیدن و خنداندن است، رنج می برد. حال که انسان می تواند به هر نحو روح خود را تربیت کند، پس چرا او را از راه خوب پرورش ندهد؟ چرا روحش را به کارهای خوب عادت ندهد؟

کسی که به باطن قرآن رسید و آن را خوب تلاوت کرد، فضای منزلش نورانی خواهد شد.

حضرت عزرائیل (سلام الله‌علیه) شبانه روز پنج بار به هر خانه نگاه می کند، پیامبر فرمود: این پنج بار در اوقات پنجگانه نماز است تا ببیند آنها در موقع نماز چه می کنند. هر خانه که در آن به نماز، در پنج وقت خود اهمیت داده شود، حضرت عزرائیل شهادتین را تلقین صاحب آن خانه می کند.[5]

قرآن کریم

باز در این زمینه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «نوّروا بیوتکم بتلاوة القرآن ولا تتّخذوها قبوراً کما فعلت الیهود والنصاری، صلّوا فى الکنائس والبَیع وعطّلوا بیوتهم»[6] خانه هایتان را با خواندن قرآن روشن کنید. اگر عدهإای با هم در محلی زندگی می کنند که نه آثار علمی دارند، و نه خدمتی به اسلام و مسلمین می کنند، آنجا دیگر خانه نیست؛ بلکه مقبره ای خانوادگی است که عده ای مرده در آنجا هستند.

اگر اثری از این خانه برنخیزد، تبدیل به مقبره خانوادگی می شود. بگذارید از خانه شما به جامعه نور برسد. مانند یهودیها و مسیحیها نباشید که در خانه عبادت نمی کنند و فقط در کنیسه، آن هم در زمان مشخص؛ بلکه عبادتهای عمومی را در مسجد و عبادتهای خصوصی را در منزل انجام دهید.

مراکز دینی و مساجد و نماز جمعه و جماعات را باید حفظ کرد و از این فیض بزرگ محروم نبود. علی (علیه السلام) می فرماید: «الشاذّ من النّاس للشیطان کما أنّ الشاذّ من الغنم للذئب»[7] همان طور که یک گوسفند مانده از رمه، تحت سرپرستی شبان نیست و طعمه گرگ می شود، کسی که جامعه را رها کرده نیز مانند گوسفندی است که رمه را رها کرده باشد.

مرد نابینایی حضور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) عرض کرد: من گاهی راهنما دارم که مرا به مسجد می آورد؛ گاهی هم راهنمایی که دست مرا بگیرد ندارم. چه کنم؟ فرمود: بین مسجد تا منزل خود طناب یا نخی قرار بده که دست به آن بگیری و به جماعت حاضر شوی.[8] حضرت به نابینا می فرماید: به هر وسیله که هست خودت را به مسجد برسان. فاصله گرفتن از امت اسلامی و جامعه مسلمین مخاطره آمیز است و بودن در جمع آنان برکاتی به همراه دارد.

حضرت عزرائیل (سلام الله‌علیه) شبانه روز پنج بار به هر خانه نگاه می کند، پیامبر فرمود: این پنج بار در اوقات پنجگانه نماز است تا ببیند آنها در موقع نماز چه می کنند. هر خانه که در آن به نماز، در پنج وقت خود اهمیت داده شود، حضرت عزرائیل شهادتین را تلقین صاحب آن خانه می کند

نورافشانی اهل زمین در پرتو تلاوت قرآن

مرحوم سید عبدالحسین شرف الدّین جبل عاملی (رضوان الله تعالی علیه) در شرح حال بعضی از صحابه و بزرگان، نقل می کند که بعضی از اصحاب و بزرگان علم و دین و سیر و سلوک برنامه ها را در منزل تقسیم می کردند. یعنی اعضای خانواده در شبانه روز این خانه را روشن نگاه می داشتند. هنگام شب چنین نبود که همه اعضای خانواده بعد از خوردن غذا تا صبح بخوابند؛ بلکه نگهبانی می دادند. مثلا ً مقداری از شب را یکی مشغول عبادت و درس و بحث و تلاوت و دعا بود و دیگری می خوابید، سپس دیگری بر می خاست و به عبادت می پرداخت و اولی می خوابید. به دنبال آن سومی بر می خواست و به عبادت می پرداخت. به گونه ای که جز نام حق در این خانه چیز دیگری برده نشود.

گاهی از یک خانواده، شخصیتی چون شیخ انصاری؛ یا انسان کاملی چون بحرالعلوم تربیت می شود، که محصول زحمات چندین ساله گذشتگان و نیاکان آنان است. خدای سبحان به رایگانْ فردی ممتاز را به خانواده ای مرحمت نمی کند. آنان سعی می کردند که خانه را همیشه روشن نگهدارند و چیزی که خلاف رضای حق است در آن خانه انجام نشود، تا کم کم آن خانه بتواند مرکز نورانیت باشد و سرانجام شهری را روشن کند.

خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود و دین در آن خانه حاکم است، برای فرشتگان، مانند ستاره های آسمان برای اهل زمین نورافشانی می کند ؛ همان طور که انسان هنگام دیدن فضای باز، بعضی از جاها را تاریک و بعضی را روشن می بیند خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود و دین در آن حاکم است برای اهل آسمان نورافشانی می کند.

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: صدیقه کبری (سلام الله علیها) را زهرا نامیده اند. و زهرا یعنی تابناک؛ زیرا خانه و محراب و مرکز عبادت او برای اهل آسمان تابناک و درخشان بود . انسان کامل هم برای اهل آسمان نور می دهد.

پی نوشت ها :

[1] ـ سوره مۆمن ، آیه 7.

[2] ـ سوره شوری، آیه 5.

[3] ـ سوره بقره، آیه 174.

[4] ـ سوره آل عمران، آیه 77.

[5] ـ کافی، ج 3، ص 136.

[6] ـ همان، ج 2، ص 610.

[7] ـ نهج البلاغه، خطبه 127.

[8] ـ وسائل الشیعه، ج 8، ص 293.

بخش قرآن تبیان


منبع :

کتاب حکمت عبادات،حضرت آیت الله جوادی آملی،ص192