چرا امام علی(علیه‌السلام) جان پیامبر است؟
در سال 1345 هجری قمری در شهر پیشاور پاکستان مجلس مناظره ای بین تنی چند از علمای اهل سنت و عالم برجسته شیعی سلطان الواعظین شیرازی برگزار گردید که طی آن شش نفر از تجار سرشناس و خوانین با نفوذ پاکستان از عقائد باطل خود دست برداشته و به ریسمان محکم الهی چنگ زدند. این نوشتار بخشی از این واقعه است.
حافظ: خیلی عجیب است! چرا شما در مورد علی کرم الله وجهه غلو می کنید؟ چرا می گویید علی واجد تمامی خصوصیات رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلم) می باشد؟
واعظ: اصلاً غلو نیست، بلکه عین واقعیت است؛ حتی از لحاظ عقلی هم قابل اثبات است. طبق قاعده ی عقلی، خلیفه ی پیامبر می بایست در جمیع صفات مانند پیامبر باشد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم ) و امیرالمۆمنین (علیه السلام) از جهت اصل و نسب نظیر یکدیگرند. از جهت طهارت ذاتی نظیر یکدیگرند. از جهت ولایت و مقام تبلیغ نظیر یکدیگرند. ایشان به دلیل آیه ی مباهله نفس رسول خداست. همان گونه که درب منزل رسول مکرمّ (صلّی الله علیه وآله وسلم) به مسجد باز بود؛ درب منزل امیرالمۆمنین هم باز گذارده شد و حال آنکه درب منازل تمامی اصحاب به دستور خداوند مسدود گردید.
وقتی صحبت به اینجا رسید، همهمه ای در میان مستمعین افتاد. سبب را جویا شدم، جناب آقای نواب فرمودند: اتفاقاً همین شب جمعه ای که گذشت، جناب حافظ با ذکر احادیثی فتح باب را از امتیازات ابوبکر شمردند و گفتند درب خانه ی تمام صحابه الا درب خانه ی ابوبکر مسدود شد؛ من رو به جناب آقای حافظ کردم و مطلب را جویا شدم.
از قول عمر نقل شده است که «هر آینه به علی سه خصلت داده شده است که اگر یکی از آنها برای من بود از شتران سر خ مو برایم با ارزش تر بود. اول ازدواج با دختر پیامبر، دوم بازگذاردن درب خانه ی او به مسجد وسوم پرچمداری اش در روز فتح خیبر
حافظ: در کتب معتبر از طریق ابوهریره حدیثی داریم که رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم ) امر فرمود تا تمام درهایی که به مسجد باز می شد را بستند؛ الاّ درب خانه ی ابوبکر را و سپس فرمود: ابوبکر از من و من از ابوبکر هستم.
واعظ: این حدیث ساخته و پرداخته ی اموی هاست که تلاش داشتند در قبال هر یک از فضایل مولای مۆمنان فضیلتی را برای دیگران جعل نمایند.
نواب: خواهش می کنم با ارائه ی دلیل، مطلب را برای ما و تمامی افراد جویای حقیقت تبیین نمایید.
واعظ: بسیاری از علمای شما1 به نقل از بزرگانی چون عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری و عمر بن خطاب روایت نموده اند که رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلم) امر فرمود تمام در بهایی که به مسجد باز می شد را ببندند الا درب خانه ی علی (علیه السلام) را و مردم را از دخول به مسجد در حالت حیض و جنابت منع فرمود و فقط علی (علیه السلام) بود که این اجازه را داشت حتی در حالت جنابت نیز در مسجد بماند؛ که البته علت آن هم طهارت آن حضرت از هرگونه رجس و پلیدی بود. حال برای اینکه بدانید من هیچگاه غلو نمی کنم، حدیثی را از قول خلیفه ی دوم تان می آورم. از قول عمر نقل شده است که «هر آینه به علی سه خصلت داده شده است که اگر یکی از آنها برای من بود از شتران سرخ مو برایم با ارزش تر بود. اول ازدواج با دختر پیامبر، دوم بازگذاردن درب خانه ی او به مسجد و سوم پرچمداری اش در روز فتح خیبر».2 پس می بینید که علمای خودتان هم معترفند که علی (علیه السلام) در جمیع صفات با رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) شریک می باشد. با توجه به این خصایص ممتاز بود که پیامبر از خداوند متعال درخواست نمود که علی را وزیر و شریک پیامبرش قرار دهد.
نواب: آیا در این زمینه حدیثی هم وجود دارد؟
رسول اکرم که این جریان را مشاهده فرمود؛ دست به دعا برداشته و به خدا عرضه داشت: خدایا همان گونه که برای موسی وزیر و شریک قرار دادی، برای من هم علی را وزیر و جانشین قرار ده. ابوذر می گوید: به خدا قسم، هنوز دعای آن حضرت تمام نشده بود که جبرئیل نازل شد و آیه ولایت را وحی نمود
واعظ: در منابع شما به نقل از ابوذر و اسماء بنت عمیس آمده است که: «روزی در مسجد بودیم. پس از ادای نماز ظهر به امامت نبی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) فقیری عرض حاجت نمود. هیچ یک از حاضرین کمکی به او نکرد. علی بن ابیطالب (علیه السلام) که در حال نماز و در رکوع بود با انگشت به آن فقیر اشاره ای نموده و او نیز انگشتر را از انگشت مبارك ایشان بیرون آورد و از مسجد خارج شد. رسول اکرم که این جریان را مشاهده فرمود؛ دست به دعا برداشته و به خدا عرضه داشت: خدایا همان گونه که برای موسی وزیر و شریک قرار دادی، برای من هم علی را وزیر و جانشین قرار ده. ابوذر می گوید: به خدا قسم، هنوز دعای آن حضرت تمام نشده بود که جبرئیل نازل شد و آیه ولایت را وحی نمود ».3
نواب: تا جایی که ما شنیده ایم حدیث منزلت اختصاص به علی کرم الله وجهه ندارد بلکه در مورد ابوبکر و عمر هم نقل شده است. رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: ابوبکر و عمر برای من به منزله هارون برای موسی هستند.
واعظ: راوی این حدیث قزعه بن سوید است. احادیث این شخص از نظر علمای رجالی خودتان مردود و بی اعتبار است. علامه ذهبی در میزان الاعتدال این حدیث را جعلی دانسته است.4
ادامه این مناظره در سلسله مقالاتی، طی روزهای آینده به شما دوست عزیز تقدیم می شود. امیدواریم این همراهی زمینه شناخت مذهب حق و گروه رستگاران را فراهم کند.
پی نوشت ها:
1- مسند، احمد بن حنبل 1/ 175 ؛ و سنن الكبری، احمدبن شعیب نسائی 5 /112-113 ح 84ظ 9 كتاب الخصائص
2- صواعق المحرقھ، ابن حجر مكی ص 127 باب 9 فصل 3؛ و سیوطی در تاریخ الخلفا،ص 172
3- تذکره الخواص، سبط ابن جوزی، ص 24 ، باب 2؛ و ابن مغازلی در المناقب ص 328 ح 375
4- میزان الاعتدال، ذھبی، 5/472 ترجمھ شماره 69ظ ظ
بخش اعتقادات شیعه تبیان
منبع :
شهابی در شب ، دکتر ضیاء توحیدی ، ص 44 -46
