سینما از کی؟

سینما در جهان

برادران لومیر به سلسله تلاش های مبتکران پیشین بااختراع دستگاهی به نام  سینماتوگراف، نقطه عطفی نهادند و هنگامی که حاصل کارشان را در 28دسامبر 1895 در زیرزمین گراند کافه  با دریافت پول برای تماشاگران نمایش دادند، سینمایی شبیه به آنچه ما امروزه شاهد آن هستیم را پایه گذاری کردند.

آگوست و لویی لومیر نخستین دستگاه فیلمبرداری و نمایش را اختراع کردند.

اگرچه که  سینمای صامت نخستین حاصل کار دستگاه سینماتوگراف لومیر هاست، اما سینمای داستان گوی امروزین توسط ژرژ ملی یس  شکل گرفت.او حین کار با دستگاه سینماتوگراف پی برد"که لازم نیست فیلم از قوانین واقعیت تجربی پیروی کند."او با ادغام فنون عکاسی،نمایشی و فانوس خیال باعث شکل گیری سینمای داستان گو شد.

هنگام نمایش یک فیلم،حرکت پیوسته ای روی پرده ظاهر می شود.این جنبش و حرکت در حقیقیت توهمی بیش نیست.این حرکت پیوسته تصویر، نتیجه کارکرد مجموعه ای فنی است که هر حرکت و جنبشی را در چندین تصویر ثابت جداگانه ضبط کرده  است واز این جاست که چشم ما به علت خاصیت ناشی از باقی ماندن اثر هر تصویر به مدت کوتاهی در آن، این مجموعه تصاویر جداگانه را به صورت پیوسته ومداوم می بیند.

تصویر از سایه زاده می شود.نور لرزان یک شمع کافی است تا سایه را به حرکت درآورد.سایه اشیاء هم چون پروانه  روی دیوار شروع به رقصیدن می کند.با گرفتن دست  و شکل دادن به انگشتان در برابر نور شمع، می توان سایه یک روباه یا پرنده و یا هرچیزی دیگر را بوجود آورد.مورخان بر این باورند که بازی با سایه دیرینه ای به قدمت کشف آتش دارد. هزار سال پیش بازی سایه ها نزد چینی ها پیشرفت و تکامل یافت. در تئاتر سایه ها در سرزمین های شرقی نظیر جاوه با استفاده از عروسک های ظریف و قابل انعطاف داستان های سنتی و اساطیری خود را با موسیقی و نقالی برای مردم نشان می دادند. اما در قرن هجدهم میلادی به جای سایه های ساده، تصاویر کاملی را از مناظر بر روی شیشه  نقاشی کردند و آنها را به کمک فانوسی جادویی روی پرده بازتاب دادند.پس از آن بااستفاده از این خاصیت اسباب بازی ها و دیگر وسایل تفریحی نظیر: فناکیس تیسکوپ، پراکسی نوسکوپ ، موتوسکوپ و کینه توسکوپ ساخته شد.

سینما در ایران

درست پنج سال پس از آنی که برادران لومیر در زیر زمین گراند کافه، دستگاه سینماتو گراف را راه انداختند، مظفر الدین شاه قاجار در 24 فروردین ماه1279برای بازدید از نمایشگاه و معالجه عازم پاریس شد ودر همین ایام بود که او سینما را شناخت وبه عکاسباشی فرمود که همه آن دستگاه ها را بخرند! و این آغازی  بر ورود سینما به ایران بود.به این ترتیب بانی ورود نخستین دوربین فیلمبرداری و نمایش فیلم مظفرالدین شاه قاجار و نخستین فیلمبردار ایرانی نیز ابراهیم خان عکاسباشی می باشد.مظفرالدین شاه پس از آن به دعوت پادشاه بلژیک به آن کشور رفت و در شهر ساحلی معروف "اوستاند" مورد پذیرایی واقع شد.در سفر نامه مبارکه  مورخ 27 مردادماه 1279 آمده است:"امروز عید گل است.

تمام کالسکه ها را با گل مزین کرده و توی کالسکه و چرخ ها را پر گل نموده بودندکه کالسکه ها پیدا نبود و خانم ها سوار کالسکه ها شده با دسته گل ها جلوی ما عبور می کردند و عکاسباشی هم مشغول عکس اندازی بود... "براین مبناست که مورخان 27 مرداد ماه 1279 شمسی را مبدا سینمای ایران می دانند.

پس از بازگشت مظفرالدین شاه و ابراهیم خان عکاسباشی از اروپا، حرم حضرت معصومه در قم ،سوار شدن خانم ها به ماشین دودی ، شکارگاه و عمارت شمس العماره از جمله مراکزی بود که توسط ابراهیم خان عکاسباشی  در همان سال تصویر برداری شد.

اما تولیدو نمایش عمومی فیلم های سینمایی ایران دست کم سه دهه بعد از این تاریخ شکل گرفت و رونق یافت. نخستین فیلم داستانی صامت ایران توسط اوانس اوگانیانس به نام آبی و رابی در سال 1279 ونخستین فیلم داستانی ناطق ایرانی به نام دختر لر توسط عبدالحسین سپنتا در سال 1312 تولید شد.امروزه اما سینمای ایران همچون دیگر هنر های این سرزمین بازتاب دهنده فرهنگ و هنر بومی ایران زمین و البته با ادبیاتی جهانی است،آنچه که جهان امروز را متنوع و برای درک تجارب دیگر آدمیان جذاب می کند

منبع:سایت موزه ی سینما