چرا مشکلات برطرف نمی شوند؟
در دورانی به سر می بریم که برای هر کدام از ما انسانها آلام و مشکلاتی وجود دارند که گاهی به هیچ وجه قابل حل و برطرف شدن نیستند! آلام و دردهای روحی و روانی که مانند بغضی عجیب در گلوی هر کدام ما فرونهاده شده و به دنبال چاره ای برای واگشودن و رسیدن به حالت معنوی خاصی هستیم که بتوانیم از این حالات سخت که مارا اسیر دنیا کرده و همین دنیا عامل این دردها شده اند رهایی پیدا کنیم!
باید گفت یکی از مباحث مهم در ریشه یابی مشکلات زمان ما که زمان غیبت امام زمان عج الله تهالی فرجه الشریف می باشد آن است که تا آن حضرت ظهور نفرماید بسیاری از مشکلات جامعه بشری برطرف نخواهد شد! زیرا برخی از مشکلات که بسیارند و ریشه تمامی محرومیتها و ناراحتی های زمان ما و همه زمانها هستند از غیبت و پنهان زیستی آن حضرت و در حقیقت محرومیت مردم از نور آن حضرت پدید آمده است.
چرا که هر مشکلی بوسیله علم حل می شود و روشن است علم بینهایت نزد پروردگار و نزد نماینده او است و نماینده پروردگار تا خانه نشین و به اصطلاح غئب است مردم نمیتوانند از علم او بهره کامل ببرند و مشکلات همچنان لاینحل می ماند..... اما باید گفت انسان در زمان غیبت امام زمان میتواند کاری کند که از محرومیت های این زمان تاریک نجات پیدا کند چرا که زمان غیبت مانند افتادن حضرت یونس علیه السلام در شکم ماهی، تنبیه و مجازاتی است که خداوند به ما وارد نموده است. ما مردم زمان غیبت کاری کرده ایم که در شکم تاریک ماهی بزرگی به نام زمان غیبت گرفتار شده ایم و از نور معنویت و فضای باز زندگی انسانی سرشار از صلح و صفا و برادری محروم گشته ایم.
اکنون چنانچه به خطای خود اعتراف کنیم و راه توبه و تزکیه نفس را در پیش گیریم و مانند حضرت یونس علیه السلام خداوند بزرگ را از اینکه بدی و ناراحتی برای ما خواسته باشد مبرّا نماییم و خود را مقصر معرفی کنیم از درون شکم ماهی عظیم«زمان غیبت» نجات خواهیم یافت. انسان ها باید این نکته را بدانند که هر ناراحتی و مشکلی که در زمان غیبت به انسان می رسد از صفات رذیله خود اوست و تنها راه نجاتش آن است که خود را از آلودگیهای روحی نجات بخشد.
«لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین »« خدایا تو تنها معبود و پروردگار عالم هستی ولی پاک و منزهی از اینکه برای من محرومیتی خواسته باشی این خود من هستم که به خود ظلم کردم و باعث شدم تو مرا مجازات و تنبیه نمایی»
کسانی که میخواهند خود را از این تاریکی نجات دهند باید از ذکر یونسیه شروع کنند. ذکر یونسیه این است:
«لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین »« خدایا تو تنها معبود و پروردگار عالم هستی ولی پاک و منزهی از اینکه برای من محرومیتی خواسته باشی این خود من هستم که به خود ظلم کردم و باعث شدم تو مرا مجازات و تنبیه نمایی» گفتن این ذکر یک شرط مهم و اساسی دارد و آن این است که انسان قلبا به خطای خود معترف باشد و بداند علت محرومیت از امتیازات زندگی در زمان ظهور امام زمان اعمال خود انسان است . زیرا خداوند هیچگاه محرومیت از نور امام زمان را برای کسی نخواسته و نمیخواهد. لذا نباید انسان علت عدم موفقیت و برطرف شدن مشکلاتش را به گردن زمان غیبت بیندازد و بگوید چون در زمان غیبت بودیم و نمی توانستیم از نور امام زمان استفاده کنیم به این شرایط مبتلا شدیم.
آری باید گفت زمان غیبت از ما گله دارد! این زمان به ما میگوید اگر شما در یاری امام زمان سستی نمی کردید و به طور یکپارچه ظهور مقدس اش را می خواستید، زمان غیبت پایان می یافت و امام عصر اواحناله الفداه ظهور می فرمود. بنابراین کسی که ذکر یونسیه را می گوید باید مانند دانش آموزی باشد که نمره صفر آورده ولی نمی گوید من خودم خطا کردم و باعث شدم معلم دلسوز و مهربان به من نمره صفر بدهد. زیرا اگر نمره بیست می داد به آنکس که لیاقت نمره بیست را داشت و حتی به خود من ظلم کرده بود پس من سزاوار این تنبیه و مجازات او هستم و پشیمانم و باید جبران کنم.
اگر انسان این چنین ذکر یونسیه را بگوید به تدریج راه تزکیه نفس و کسب کمالات روحی و نجات از زندان تاریک زمان غیبت برایش باز میشود و بدون آنکه جسم امام زمان را ملاقات کند تحت تربیتهای آن حضرت قرار گرفته به مقام یاران آن حضرت می رسد. همانطور که اویس قرنی بدون دیدن دیدن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به کمالات روحی رسید و آنگاه چنین افرادی زمان غیبت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف برایشان مانند زمان ظهور آن حضرت است و از هیچ یک از امتیازات آن زمان محروم نیستند و حتی دیدار جسمی آن حضرت نیز به نحو دیگری برایشان جبران شده و چه بسا گاهی خداوند آنان را به محضر امام عصر ارواحنافداه مشرف فرماید.
فرآوری: فاطمه زین الدینی
بخش مهدویت تبیان
منابع:
در اوج تنهایی در فراق حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، علی رضا نعمتی
