ایستگاه رادیویی من
از سویی در فضای اینترنت نیز با تمام وسعت بی‌انتهایش، كاربران گاه ترجیح می‌دهند از بند اطلاعات نوشتاری رها شوند و كمی هم اطلاعات را در قالب گفتار دریافت كنند، اما چقدر خوب بود در دنیای پرهیاهوی امروزی كه قدرت انتخاب به لطف سازندگان و تولیدكنندگان بی‌شمار، گسترش خیره‌كننده‌ای یافته، انتخاب آنچه می‌خواهیم بشنویم اختیاری بود، نه اجباری.
طوری كه همانند دریای بی‌انتهای وب كه كاربر انتخاب می‌كند تا در كدام سمت حركت كند، شنونده تصمیم‌گیرنده بود نه صاحبان رادیو كه چه برنامه‌ای باید پخش شود. به نظر می‌رسد پادكست قدم نخست بشر برای رسیدن به آن رادیوی رویایی است.
واژه پادكست (Podcast) كه از هم‌آمیزی دو لغت iPod (پخش‌كننده موسیقی محبوب شركت اپل) و Broadcasting (به معنای سخن‌پراكنی) به دست آمده است، به نوعی فناوری دلالت دارد كه در آن رادیو از شكل یكطرفه سنتی خود خارج شده و به رسانه‌ای تعاملی تبدیل شده است.
پادكست در حقیقت نوعی رسانه دیجیتال است كه از فایل‌های صوتی تشكیل شده، اما این رسانه محدودیتی برای تولید محتوا ندارد؛ به نوعی كه یك كاربر عادی هم می‌تواند با یك میكروفن معمولی كه به رایانه شخصی‌اش وصل است، صدای خود را ضبط و آن را به فضای اینترنت بفرستد، اما تفاوتی كه پادكست با هر نوع سرویس مشابه‌ای دارد در قابلیت فید (Feed) بودن آن است.
كاربر می‌تواند فایل صوتی دلخواه را (این فایل می‌تواند اخبار، اطلاعات در مورد موضوعی خاص یا هر چیز دیگری باشد) روی سرور سایت‌ها و سرویس‌دهندگان پادكست قرار دهد تا دیگران بتوانند از آن استفاده كنند، اما امكان جالب پادكست این است كه فایل ارسالی باید توسط شخص فرستنده در یك دسته خاص قرار بگیرد؛ برای مثال پادكست ورزشی یا پادكست علمی و پس از قرار گرفتن پادكست در سایت و البته دسته مورد نظر، شنونده می‌تواند فایل صوتی یا پادكست مورد علاقه خود را از سرویس‌دهنده مورد نظر دریافت كند و به آن گوش دهد.
(منظور از فید همین نكته بود) البته ویژگی‌ای كه هر چه بیشتر این فناوری را خاص و جذاب كرده این است كه لازم نیست دریافت پادكست را شما و به صورت دستی انجام دهید. برای این كار می‌توانید از یك برنامه مخصوص موسوم به دریافت‌كننده پادكست (Podcatcher) استفاده كنید.
مزیت این نوع برنامه‌ها در این است كه می‌توانند به صورت خودكار آخرین فیدهای پادكست‌ها را چك كنند و در صورت انتخاب و نیاز كاربر آنها را دریافت و بارگذاری كنند.
اهمیت پادكست به قدری است كه امروزه تلفن‌های همراه (مخصوصا از نوع هوشمند) و پخش‌كننده‌های موسیقی قابل حمل هر چه بیشتر برای این سرویس بهینه شده‌اند، به گونه‌ای كه با گشتی در اینترنت می‌توان خیل كثیری از آنها را یافت. به عنوان مثال محبوبیت پادكست به حدی بود كه اپل سال 1384 آن را در برنامه انتقال محتوایش یعنی آی‌تونز به صورت پیش‌فرض گنجاند.
تا اینجا كه با پادكست آشنا شدید بهتر است مختصری هم راجع به تفاوت این سرویس با رادیوی اینترنتی یا آنلاین توضیح دهیم تا این دو مفهوم با یكدیگر اشتباه نشود. از مهم‌ترین این تفاوت‌ها می‌توان به قابلیت انتخاب دلخواه پادكست مورد نظر، امكان دریافت فایل پادكست و گوش دادن مكرر آن با هر وسیله پخش‌كننده‌ای (پس از دریافت فایل، دیگر نیازی به ارتباط اینترنتی نیست) و عدم نیاز به مراجعه به سایت‌های مختلف برای گوش‌دادن به جدیدترین محتواها اشاره كرد.
رادیوی اینترنتی در واقع همان رادیوی سنتی با همان تفكر پخش حاكم بر آن است كه از فضای اینترنت برای پخش استفاده می‌كند، اما پادكست نگاه جدیدی به محتوای رادیویی تولید شده دارد و در واقع شنونده، خود مسوولیت مدیریت رادیو را به عهده می‌گیرد و با انتخاب فایل‌های مختلف و چیدن آنها پشت سر هم از یك برنامه روزانه شخصی لذت می‌برد.
منبع: جام جم آنلاین
