سابقه حضور سینمای ایران در اسكار

آیا سینمای ایران هیچ گاه استراتژی مشخصی برای معرفی فیلم به مراسم اسكار داشته است؟

نگاهی به تاریخ فعالیت هیئت انتخاب‌های گوناگون، ما را به این نتیجه می‌رساند كه در سال‌های مختلف، ایده‌ها و افكار گوناگونی بر این قبیل رای‌گیری‌ها حاكم بوده است.

اولین فیلمی كه از سوی ایران به اسكار معرفی شد، دایره مینای داریوش مهرجویی بود. پس از آن باد صبا شاهكار آلبر لاموریس برای معرفی به مراسم اسكار انتخاب شد كه یك اثر مستند به حساب می‌آمد. 16 سال بعد، یعنی در سال 1373، زیر درختان زیتون عباس کیارستمی برای معرفی به مراسم اسكار برگزیده شد كه فیلمی شخصی و جشنواره‌ای به حساب می‌آمد و چندان مناسبتی با معیارهای معمول داوران آكادمی اسكار نداشت.

همین اتفاق برای بادكنك سفید جعفر پناهی افتاد. فیلمی كه باز در همین گروه قرار می‌گرفت. گبه مخملباف با حواشی بسیار در زمان انتخاب، نماینده بعدی بود. اما اتفاق اصلی سال بعد افتاد كه فیلم بچه‌های آسمان مجید مجیدی، برای اولین بار به عنوان یكی از پنج نامزد اصلی به تالار اسكار راه یافت.

موفقیت این فیلم باعث شد كه راه برای انتخاب دو فیلم بعدی مجیدی، رنگ خدا و باران فراهم شود، غافل از این كه داستان استعاری و نه چندان سر راست این دو فیلم، با بچه‌‌های آسمان تفاوت‌های فراوانی دارد.

دو فیلم از بهمن قبادی با توجه به ویژگی‌های سیاسی‌شان، به خصوص لاك‌پشت‌ها‌ هم پرواز می‌كنند، كه به هجوم سربازان آمریكایی در عراق هم اشاره‌ای داشت، امیدها را برای حضور دوباره سینمای ایران در تالار برگزاری مراسم بارور كرد. با این وجود دیگر این اتفاق نیفتاد.

نفس عمیق پرویز شهبازی، من ترانه 15 سال دارم رسول صدر عاملی و خیلی دور خیلی نزدیك رضا میركریمی، سه نماینده ناكام دیگر ایران در مراسم اسكار بودند.

می‌بینیم كه در چند سال اخیر، برای برگزیدن نماینده ایران در این مراسم، هیئت انتخاب فیلمی را برگزیده كه مورد تایید تماشاگران و منتقدان سینمای ایران بوده و بهترین فیلم سال به حساب آمده. در چنین شرایطی امسال فیلم کافه ترانزیت از طرف این هیئت انتخاب شد.

کافه ترانزیت داستان خانواده ای است که پس از مرگ مرد خانواده تصمیم میگیرند کافه ای که در مسیر رفت و آمد کامیونها و ماشینهای مسافری بوده را دوباره راه اندازی کند . اما سنتهای دست و پاگیر قومی به همسر این خانواده اجازه چنین کاری نمیدهد.

به گفته برخی شاید بد نباشد حالا كه برای جشنواره‌های گوناگون داخلی و خارجی فیلم تولید می‌كنیم، فیلم‌هایی هم برای حضور در مراسم اسكار تولید كنیم؟!

منبع : سینمای ما