خط فرمان بهتر از رابط كاربری

قابل توجه است كه بیشتر این دستورها را كاربران Mac نیز می‌توانند استفاده كنند. همچنین كاربران ویندوزی با نصب Cygwin می‌توانند تجربه‌ ترمینال‌های یونیكسی را به‌همراه داشته باشند.

فقط به‌یاد داشته باشید ابزارهای پایین ممكن است در سیستم عامل شما نصب نشده باشد و قبل از هر چیزی باید آنها را نصب كنید.

Top

وقتی رایانه‌تان كند می‌شود یا هنگ می‌كند، دستور top برای درست‌كردن این خرابی‌ها استفاده می‌شود. با تایپ‌كردن دستور top در ترمینال می‌توان فهرست تمام برنامه‌های در حال اجرا در سیستم را ببینید.

همچنین اطلاعاتی همچون میزان منابع مصرفی توسط آنها نیز نشان داده می‌شود. در این صورت اگر دیدید یك برنامه از خط خود خارج شده است، می‌توانید بسرعت آن را ببندید و سیستم را به حالت سالم و سریع همیشگی برگردانید.

همه این اتفاقات طی چند ثانیه می‌تواند انجام شود و نیازی به انتظار برای نمایش پنجره با رابط گرافیكی نیست. اگر به‌دنبال دستور ساده‌تری از top می‌گردید، بهتر است htop را هم امتحان كنید.

ifconfig

اگر بیش از یك رایانه در خانه دارید، پس احتمال این‌كه وارد تنظیمات شبكه خود شوید، وجود دارد. شناختن شبكه می‌تواند به كنترل رایانه خانگی، دانلودهای بیت‌تورنت و اشتراك فایل بین چند سیستم كمك كند. در این‌گونه مواقع، دستور ifconfig بهترین راه است.

این دستور علاوه بر نمایش آدرس آی‌پی و مك‌كارت‌های شبكه متصل به سیستم، قابلیت‌های بسیار بیشتری از جمله تنظیم‌كردن شبكه را دارد.

chmod و chown

دو دستوری است كه هنگام مواجه‌شدن با عبارت permission denied، به‌كار می‌آید. اجرای chmod باعث ویرایش تنظیمات مرتبط با سطوح دسترسی هر فایل می‌شود و می‌توان دسترسی‌های خواندن، نوشتن و اجرا‌كردن را به هر فایل داد.

این كار از طریق رابط كاربری گرافیكی نیز انجام می‌شود، اما chmod دقیق‌تر است. بخصوص وقتی با چند فایل كار می‌كنید، این دستور بیشتر خودش را نشان می‌دهد. دستور chown نیز برای تعویض مالك فایل كاربرد دارد.

ssh

دستور ssh باعث می‌شود بتوانیم به رایانه دیگری وصل شویم و از ترمینال آن استفاده كنیم و باعث می‌شود بتوان از راه دور سیستم دیگری را كنترل كرد. پروسس‌های در حال اجرا، تغییر تنظیمات دسترسی فایل‌ها و كنترل سیستم از راه دور می‌تواند كار راه‌بینداز باشد.

این دستور برای یك كیس بدون مانیتور به اندازه یك دیتاسنتر در قاره‌ای دیگر مفید خواهد بود. حتی می‌توان با كمك ssh دستگاه جیل‌بریك شده iOS را از طریق شبكه كنترل كرد.

Wget

نبود دانلودر گرافیك فوق‌العاده در لینوكس برای كسانی كه با ترمینال كار نمی‌كنند، یك نقص به‌شمار می‌رود. این در حالی است كه كاربران مسلط‌تر با كمك wget كارهایی را انجام می‌دهند كه با IDM در ویندوز هم نمی‌توان آن را انجام داد. دانلود تمام لینك‌های درون صفحه، دریافت كل یك وب‌سایت و... از دیگر قابلیت‌های این دستور است.

Vi و Vim

تمام ابزارهای ویرایشگر متون ساده یك طرف، Vi و Vim هم یك طرف. این ابزارها می‌توانند برای ایجاد فهرست‌های انجام كار، ویرایش تنظیمات نرم‌افزارها یا تولید وب‌سایت به‌كار بیایند.

این ویرایشگر تحت خط فرمان را بسیاری از حرفه‌ای‌های رایانه‌ای ترجیح می‌دهند و معتقدند خواندن متون با آن بسیار ساده‌تر از نرم‌افزارهای واژه‌پرداز دیگر است.

Grep

همه دستورهای خط فرمان ساده نیستند. گاهی اوقات یك دستور ایجاد می‌كنید و با دیواری از متن مواجه می‌شوید كه خواندنش غیرممكن است.

خوشبختانه دستور grep برای حل این مشكل ایجاد شده است. این دستور به خودی خود می‌تواند درون تمام فایل‌های متنی سیستم را بگردد و عبارت مورد نظر شما را بیابد.

از طرف دیگر، قدرت اصلی این دستور در استفاده از آن با ابزارهای دیگر نهفته است. می‌توان این دستور را طوری به‌كار گرفت كه در خروجی برنامه‌های مختلف به‌دنبال خط یا عبارتی خاص بگردد!

Pipes

Pipes نام ابزار خاصی نیست و در حقیقت مجموعه‌ای از ابزارهاست كه اجازه می‌دهد خروجی یك برنامه به برنامه‌ای دیگر فرستاده شود. این برنامه می‌تواند خروجی یك دستور را در فایل بنویسد و تركیب آن با Grep قدرتی فوق‌العاده به اپراتور می‌دهد.

Find

برخلاف Grep كه درون فایل‌های متنی را می‌گردد، دستور find برای جستجو براساس اطلاعات دیگری توسعه یافته است. از این دستور می‌توان در مواردی استفاده كرد كه به‌دنبال نوع فایل خاصی می‌گردید یا مثلا آخرین بار چه زمانی آن را ویرایش كرده‌اید و...

این دستور از جستجوی ویندوز یا Spotlight سریع‌تر و قوی‌تر است و یكی از سریع‌ترین راه‌ها برای یافتن فایل‌ها در سیستم به‌شمار می‌رود. علاوه بر آن، اگر بخواهید به‌دنبال چیزی درون یك فایل بگردید، می‌توانید خروجی آن را به grep بدهید تا این دستور هم جستجو درون فایل‌ را آغاز كند.

apt-get و دیگر مدیرهای پكیج‌ها

اگر از باز‌كردن وب‌سایت برنامه‌های مختلف و از این صفحه به آن صفحه رفتن خسته شده‌اید، بهترین گزینه برای شما، مدیر پكیج‌ است.

در اوبونتو این مدیر پكیج apt-get نام دارد، در Arch نام آن pacman است و در OS X آن را homebrew نام‌ذاری كرده‌اند.

این ابزارها درون خود دیتابیس بزرگی از برنامه‌ها را ذخیره كرده است و با تایپ نام نرم‌افزار می‌توان بسادگی آن را نصب كرد.

این مدیرهای بسته حتی تمام پیش‌نیازهای لازم برای نصب هر نرم‌افزار را تهیه كرده و به‌طور خودكار آخرین نسخه آنها را به‌روزرسانی می‌كند.

منبع: کلیک