متقاضیان زیبایی کوچک میشوند
متاسفانه امروزه در جامعه ما به جای این که شخصیت و هویت افراد مطرح باشد، تعداد عملهای زیبایی که انجام داده و مارک لباسی که پوشیده مورد توجه قرار میگیرد. این مساله درواقع آسیب اجتماعی و یک مشکل فرهنگی است.
یکی از مسائلی که امروزه در شهرها و به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه هستیم روند فزاینده جراحیهای زیبایی است. این مساله به ویژه در دختران و زنان به چشم میخورد و این در حالی است که نباید به سادگی از کنار این قضیه عبور کرد و نیاز است در اینگونه موارد تحقیقات جامعهشناسی و آسیبشناسی انجام شود.
در سایر کشورها بیشتر آمار جراحیهای پلاستیک به درمان مربوط میشود و در موارد ضروری پزشکان دست به این اقدام میزنند در حالی که در جامعه ما مشاهده میشود حتی کسانی که نیاز به جراحی پلاستیک ندارند، هزینه و وقت فراوانی صرف کرده و با هدف زیباتر شدن حاضرند زیر تیغ جراحی بروند.
متاسفانه امروزه در جامعه ما به جای این که شخصیت و هویت افراد مطرح باشد، تعداد عملهای زیبایی که انجام داده و مارک لباسی که پوشیده مورد توجه قرار میگیرد. این مساله درواقع آسیب اجتماعی و یک مشکل فرهنگی است که نیازمند کار کارشناسی است. چنین مواردی از آنجا ریشه میگیرد که در کشور ما ظاهربینی چنان فراگیر شده که شخصیت افراد را از روی ظاهر آنها قضاوت میکنند بنابراین خواهان این میشوند که زیباتر و به روزتر به چشم بیایند.
حتی در مواردی دیده میشود که افراد برای تامین هزینههای چنین عملی مجبورند زیر بار قرض و وام بروند یا با اعضای خانواده درگیری پیدا میکنند ولی باز هم حاضر نیستند از انجام عمل انصراف دهند.در حال حاضر جراحیهای زیبایی هم یك مد اجتماعی شده است .
جراحیهای زیبایی از حد نرمال در جامعه خارج شده است
قرایی مقدم آسیب شناس اجتماعی معتقد است :"در حال حاضر مسئله جراحیهای زیبایی به یك آسیب تبدیل شده؛ زیرا از حد نرمال در جامعه خارج شده است. به فردی نابهنجار گفته میشود كه خلاف هنجارهای اجتماعی حركت كند؛ ولی در حال حاضر با توجه به اینكه آمار جراحیهای زیبایی به شدت افزایش یافته است، نمیتوان از آن به عنوان یك هنجار همه گیر یاد كرد؛ زیرا كه اگر همه گیر بود كسی به آن اعتراض نمیكرد.در حال حاضر مصرف سیگار همه گیر است و یك هنجار است؛ اما یك آسیب اجتماعی به حساب میآید."
كاهش سن متقاضیان جراحیهای زیبایی
گرایش اغلب جوانان و نوجوانان به جراحیهای زیبایی و پایینآمدن سن این نوع جراحیها نیازمند نوعی آسیبشناسی است. محمد زاهدیاصل، آسیبشناس در گفتوگویی افزایش جراحیهای زیبایی را نوعی آسیب اجتماعی میداند که این آسیبها هم متوجه خود افراد میشود و هم خانواده و جامعه آنها را دربرمیگیرد.
امانالله قراییمقدم هم همین نظر را دارد و میگوید: در حال حاضر مساله جراحیهای زیبایی به یک آسیب تبدیل شده؛ زیرا به یک «مد اجتماعی» تبدیل شده است.
توهم خودزشتپنداری، اصلیترین دلیل گرایش افراد به جراحیهای زیبایی است و این توهم باعث میشود 90 درصد از زنان و 15 درصد از مردان به غلط تصور کنند با جراحی پلاستیک از چهره خود برگشته و زیباتر خواهند شد. درواقع علت 80 درصد از جراحیهای پلاستیک تلاش برای زیباتر شدن است و تنها 20 درصد از این جراحیها جنبه درمانی و ضروری دارند
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران هم جراحیهای زیبایی را ناشی از یک مشکل فرهنگی میداند که افراد با انجام این اعمال در پی کسب تشخص و هویت هستند. در این میان آنچه که بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد، علل گرایش زیاد گروههای سنی مختلف بهویژه جوانان به اعمال جراحی زیبایی است. مصطفی تبریزی، متخصص روانشناسی و مشاوره معتقد است: بیشتر افرادی که عمل زیبایی انجام میدهند کسانی هستند که عزتنفس و اعتمادبهنفس پایینی دارند و در پی دستیابی به تایید نظر افراد دیگر جامعه و جایگاه اجتماعی هستند؛ در حالی که این جایگاه حاصل توهم ذهنی آنان است و پیامد و نتیجه عملی و کاربردی برای آنها در جامعه ندارد.
ابهری آسیب شناس اجتماعی هم معتقد است :توهم خودزشتپنداری، اصلیترین دلیل گرایش افراد به جراحیهای زیبایی است و این توهم باعث میشود 90 درصد از زنان و 15 درصد از مردان به غلط تصور کنند با جراحی پلاستیک از چهره خود برگشته و زیباتر خواهند شد.
درواقع علت 80 درصد از جراحیهای پلاستیک تلاش برای زیباتر شدن است و تنها 20 درصد از این جراحیها جنبه درمانی و ضروری دارند و بسیاری از آنها غیرضروری و تشریفاتی است. این آسیبشناس اجتماعی علت عمده گرایش جوانان به جراحیهای زیبایی را تبلیغات ماهوارهای میداند و میگوید: این شبکهها با همراهی برخی از مجلات و موسسات داخلی یک مسابقه زیباییجویی به راه انداختهاند و جوانان از سنین 17 و 18 سالگی وارد این رقابت میشوند، رقابتی که هیچ نتیجهای برای آنها ندارد.
به گفته تبریزی هرچند سن مناسب برای عمل جراحی زیبایی بینی در بین پسران 18 و برای دختران 17 سال است، با این وجود امروزه شاهد کاهش سن متقاضیان به 14و 15 سال هستیم و این موضوع نشاندهنده آن است که فرد به انجام عملی تصمیم میگیرد که هنوز آگاهی و شناخت کافی از آن و پیامدهایش را ندارد.
انجام این جراحیها بین پسران و دختران تفاوتی ندارد و سهم هر دو در انجام این عملها به یک اندازه است.
این مساله جای نگرانی زیادی دارد زیرا با کمی دقت میتوان متوجه شد انجام دادن جراحیهای زیبایی به یک فرهنگ و یک کار عادی تبدیل شده و روز به روز در حال افزایش یافتن است.
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران هم جراحیهای زیبایی را ناشی از یک مشکل فرهنگی میداند که افراد با انجام این اعمال در پی کسب تشخص و هویت هستند. در این میان آنچه که بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد، علل گرایش زیاد گروههای سنی مختلف بهویژه جوانان به اعمال جراحی زیبایی است
اما در این میان، نقش خانوادهها، نهادها و رسانههای جمعی است که افزایش پیدا میکند تا با فرهنگسازی درست و تاثیرگذار، جلوی افزایش بیشتر این روند را گرفته و تا از این دیرتر نشده، ارزشهای شخصیتی افراد را جایگزین ارزشهای ظاهری کنند.
دولت نیز میتواند با ایجاد اشتغال برای جوانان، به آنها هویت ببخشد. ضمن این که وقتی جوانان دارای کار شده، ازدواج کنند و زندگی تشکیل بدهند و در آرامش به دنبال کسب مهارتهای جدید و ارتقای سطح سواد خود باشند، کمتر دچار کمبود اعتماد به نفس شده و برای تغییر موقعیت خود و کسب محبوبیت اجتماعی به فکر تغییر ظاهر خود میافتند.
فرآوری: طاهره رشیدی بخش اجتماعی تبیان
منابع : 1- خبرآنلاین / 2- قطر / 3- سلاکت نیوز
مقالات مرتبط :