مکان باستانی
آیا می دانید بنای باستانی به چه می گویند؟ اصلا تا چه حد با بناهای باستانی آشنا هستید؟
تا حالا به یک مکان باستانی سفر کرده اید؟ بله سفر، چون حتی اگر آن مکان، جایی نزدیک شما و در شهرتان هم باشد باز هم شما با دیدن آن اثر، به گذشته سفر کرده اید.
مکان های باستانی همان جاهایی هستند که از زمان های دور به جا مانده اند. همه ی آن ها از مردمان و فرهنگ و جامعه زمان خودشان حرف می زنند. به همین دلیل برای بیش تر مردم جالب است که اثری از گذشته را ببینند.
حالا می خواهیم یک مکان باستانی را به شما معرفی کنیم.
تخت جمشید
حتما خیلی از شما این اسم را شنیده اید. تخت جمشید، نام پایتخت داریوش بزرگ از پادشاهان هخامنشی است؛ که از لحاظ وسعت، عظمت و شکوه، مهم ترین مجموعه باستانی هخامنشی در ایران است. این مکان باستانی در دامنه ی کوه رحمت(کوه مهر)، در مقابل جلگه مرودشت و 55 کیلومتری شمال شرقی شیراز قرار دارد.
یونانیان و اروپاییان، آن را ” پرسپولیس ” (persepolis) خوانند؛ اما نام تاریخی آن که در کتیبه های کاخ ها ثبت شد،ه پارسَه “(parsa) “به معنای شهر مردمان پارسی است. مردم قبل از این که باستان شناسان حقایق را کشف کنند، آن جا را متعلق به جمشید، پادشاهی افسانه ای در شاهنامه می دانستند و به همین دلیل به آن تخت جمشید می گفتند. اولین کاوشهای علمی در تخت جمشید، توسط ارنست هرتسفلد آلمانی (درسال 1931م) صورت گرفت.
آثار تاریخی به جای مانده در آن، از باشکوه ترین مجموعه های تاریخ ایران و جهان است. این بنا در زمان داریوش اول از پادشاهان هخامنشی (در سال 518 قبل از میلاد) به قصد ایجاد پایتختی آیینی( که در واقع مرکزی برای برگزاری مراسم آیینی و جشنها به ویژه نوروز بودهاست) در جلگه ی مرودشت،در دامنه ی کوه مقدس رحمت (کوه مهر) بنیان نهاده شد و ساخت آن حدود 120 سال طول کشید. در نخستین روز سال نو، گروههای زیادی از کشورهای گوناگون به نمایندگی از استان ها، با پیشکشهایی متنوع در تخت جمشید جمع میشدند و هدایای خود را به شاه پیشکش میکردند.
مجموعه تخت جمشید، شامل هفت کاخ (از جمله کاخ صدستون، کاخ تچر، کاخ هدیش، تالار آپادانا و …)، نقوش برجسته، پلکان ها، ستون ها، و دو آرامگاه سنگی است.
آیا می دانید که بزرگترین کاخ در مجموعه ی تخت جمشید، کاخ مشهور به “صد ستون” است ! حدود 3000 نقش برجسته در کل در این مکان باستانی وجود دارد. مجموعه تخت جمشید به طور کامل تماما از سنگ ساخته شده است و حدود 135000متر مربع وسعت دارد.
سرانجام اسکندر مقدونی در حمله ی خود به ایران (در سال 331 قبل از میلاد) آن را به آتش کشید.
نکته ی عجیبی در مورد تخت جمشید وجود دارد و آن این است که این مجموعه ی عظیم و ارزشمند، هزاران سال زیر خاک مدفون بوده تا این که در اواخر دهه1310خورشیدی کشف شد.
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع:هدهد