اهمیت مطالعه روان شناسی
در مقالات پیشین دانستیم که روان شناسی یعنی علم مطالعه ی رفتار، این تعریف و مرور بعضی از شاخه های آن ضروروت این علم را مشخص می کند.
چرا که ما همواره با انسان ها سرو کار داریم و برای ایجاد روابط خوب با آن ها الزاما باید از ایشان شناخت کافی داشته باشیم تا بتوانیم در مقابلشان عکس العمل های مناسب نشان دهیم.
وجود شاخه های مختلف روان شناسی نیز خود دلیل قانع کننده ای بر این مدعاست. چرا که از یک سو، رفتار های انسان متفاوت است و از طرف دیگر این رفتار در سنین مختلف و زمان های مختلف به صورت های متفاوتی تجلی می کند.
برای شناخت رفتار انسان در سنین مختلف و در زمان ها و حالت های مختلف، نیاز مند آگاهی از روان آنان هستیم.
امروزه در اکثر رشته های تحصیلی، روان شناسی به عنوان یکی دروس اصلی به شمار می رود. زیرا که انسان هر کجا که برود با انسان های دیگر سرو کار خواهد داشت پس باید آن ها و مهم تر این که خود را بشناسد تا بتواند زندگی بهتری داشته باشد.
از تشکیل نطفه، دوران جنینی، اتفاقات حین زایمان، نوزادی، عقب ماندگی های احتمالی و روش های جلوگیری از آن هاو... اطلاع خواهیم داشت و این آگاهی کمک خواهد کرد که فرزندان و در نتیجه نسلی سالم تری تربیت کنیم و در نهایت جامعه ی سالم تری داشته باشیم.
به عبارت دیگر، آگاهی از حالت های روانی انسان ها در هر یک مراحل کودکی، نوجوانی، جوانی ، بزرگ سالی و پیری، باعث نشان دادن واکنش متناسب با انتظارهای هر یک از افراد اجتماع خواهد شد.
همه پدر و مادر ها ادعا می کنند که فرزندانشان را خوب تربیت می کنند.
حال آن که برخی از آن ها ساعات معینی برای خوردن و خوابیدن کودک، درس خواندن و بازی کردن تعیین می کنند، برخی دیگر کودک را آزاد می گذارند.
عده ای از پدر و مادر ها کودک را، به قطع محبت و طرد تهدید می کنند، و حتی دیده می شود که فرزندان خود را تنبیه بدنی می کنند.
هستند والدینی که کودکان خود را آزاد می گذارند تا هر کاری خواستند انجام دهند. این والدین معتقدند که برای جلوگیری از عقده ای شدن کودکان باید آن ها را آزاد گذاشت. در مقابل والدینی هستند که هرگز چنین اجازه ای نمی دهند.
این که کدام گروه درست عمل می کنند، سوالی است که پاسخ آن در شاخه ی روان شناسی تربیتی یافت می شود.
همه ی ما در محاورات روازنه ی خود، واژه ی هوش را به کار می بریم. و کسانی را که از عهده ی کارهای معینی بر نمی آیند کم هوش می خوانیم. و یا دانش آموزی که در تحصیل خود موفق نیست با هوش نمی دانیم.
اغلب ما با صراحت اعلام می کنیم که حافظه ی ضعیفی داریم و از بیان این موضوع ابایی نداریم اما در مقابل همگی سعی داریم خود را باهوش نشان دهیم.
اگر کسی به شما بگوید کم هوش، خیلی ناراحت می شوید اما در مقابل، اتهام کم حافظه بودن چندان ناراحت کننده نیست.
این که حافظه چیست؟ و هوش یعنی چه؟ سؤالی است که آشنایی با روان شناسی می تواند به آن پاسخ دهد. تا ماهیت هوش را دقیق تر بشناسیم و عوامل مۆثر بر آن را بدانیم.
هم چنین در بخش شناخت حافظه، عوامل مۆثر بر ضعف و قوت، شاخص اندازه گیری و ... خواهیم شناخت.
همه ی ما از بدو تولد نا گزیر از آموختن هستیم. و باید یاد بگیریم.
کودک ناچار است بیاموزد، تا نیازهای خود را بر طرف کند، نیاز به خوردن، دفع، سخن گفتن و . . .
و به مرور حفظ خود از خطرات، تشخیص خوب و بد، مدرسه رفتن، خواندن و نوشتن، ارتباط گرفتن و ...
آشنایی با شیوه های یادگیری می تواند به ما کمک کند تا هم خود بهتر یاد بگیریم و هم به دیگران بیاموزیم که چگونه یاد بگیرند.
ما به طور در حال تلاش کردنیم، چرا همیشه به دنبال آب و غذا کسب لذت، قدرت و مال هستیم گاهی خیلی عصبانی و گاهی آرام و گاهی ناراحت و گاهی شاد. محبت بیش از اندازه داریم و یا تنفرو ...
این ها سوالاتی است که برای پاسخ گویی به آن ها باید، انگیزش و هیجان را بشناسیم. زمینه های بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارند که آشنایی با روان شناسی به ما اجازه فعالیت در آن ها را می دهد و پاسخ گوی سوالات و راه گشای مشکلات خود و دیگران را در آن خواهیم یافت. زمینه هایی مثل شخصیت، ادراک، زبان، تفکر، رفتار اجتماعی و ...
