جمکران در کلام ایه الله بهاء الدینی

تاریخ ولادت ایشان به فرموده خودشان1327هجری قمری بوده است. ایشان در مورد تولدشان می فرمایند: «آن طور که به ما گفته اند، ولادت ما 1327هجری قمری است، ولی ما از سنین یک سالگیمان را در خاطر داریم! تصاویرش در ذهنمان است، خداوند از دو سالگی معرفتش را به ما داد! »

ایشان در مورد کودکیشان می فرمایند: «ما علاقه به بازی داشتیم، شبی در عالم رویا کسی خواست پولی را به ما بدهد، کس دیگری به او گفت : به او پول می دهی ؟ او اهل بازی است ! بیدار شدیم و از آن پس چون سایر کودکان علاقه ای به این سرگرمی ها نداشتیم»

اواخر عمر شریفشان بدنشان درد می کرد، آقای حیدری کاشانی که از شاگردان بسیار نزدیک ایشان بودند می گویند: آقا جان، فلان سبزی را بجوشانیم و آبش را بخورید، بهتر شوید . فرمودند :

« کار از کار گذشته، باید تسلیم شد .« کُلُّ مَن عَلَیها فان »، سه مرتبه است با خدا دَبهّ کرده ام، بنا بود بروم، از خدا خواستم بمانم ! »

درد در بدنشان آنقدر زیاد شده بود که اگر زانو هایشان را هم ماساژ می دادند ناله می کردند . نشانه های رحلت این ولی الهی آشکار شده بود .

دروس سطح را خدمت حضرت آیت الله آقا میرزا محمد همدانی و آخوند ملا علی همدانی ( علیهما الرّحمه ) خواندند .

 می فرمودند : « ما یک جلسه بیشتر خدمت میرزا جواد آقا ملکی تبریزی ( قدس الله سرّه ) نرفتیم، آیه « الذّینَ جاهَدوا فینا لَنَهدیَنَّهُم سُبُلَنا »1 را تفسیر می کردند ، دیدیم سنگین است، گفتیم اگر بنا باشد اصلاح شویم همین یک جلسه کافی است، اتفاقاً همین یک آیه را ما از بقیه گفته های اهل عرفان با حال تر می بینیم .

دروس فلسفه آیت الله شاه آبادی ( قدس الله سرِّه ) نیز چند جلسه رفتم، ولی چون فلسه را دوست نداشتم ادامه ندادم .»

از میان شاگردان بارز دروس سطح ایشان می توان شهید مطهری ( رحمه الله علیه ) را نام برد .

 شاگردان اخلاقی و عرفانی ایشان نیز بسیار بودند که از بارزترین ایشان می توان به : حضرت آیت الله سید عبد الله فاطمی نیا ( حَفظه الله )، حضرت آیت الله امجد ، و حجت الاسلام حسین حیدری کاشانی اشاره نمود .

سرانجام روز جمعه 28/4/1376 ه ش برابر با 14 ربیع الاول 1418 ه ق ، عالَم با این عارف کامل وداع نمود تا حیات ایشان در عالمی دیگر آغازیدن گیرد . روح مطهرشان غریق رحمت خاصه ی پروردگار باد . جسم مطهر ایشان را در صحن بالای سر حضرت معصومه(سلام الله علیها) به خاک سپردند.[1]

آیت الله بهاء الدینی و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

عارف سالك، حضرت آیت الله العظمی بهاء الدینی پیرامون بركات مسجد جمکران می فرمودند:

مكرر مشاهده شده در مسیری كه از جاده ی قدیم قم _ كاشان حركت می كردم، همین كه بر موازات مسجد جمكران می رسیدم، حالم دگرگون می شد و اگر كسالتی داشتم همان لحظه بر طرف می شد.[2]

ایشان همچنین در مورد مسجد مقدس جمکران می افزایند:

این مسجد شریف مورد احترام کافه شیعه بوده است از غیبت صغراء ( از شب سه شنبه 17 ماه مبارک رمضان سال 393 که امام زمان ـ عجل الله تعالی و فرجه الشریف ـ دستور تأسیس آن را به شیخ حسن بن مثله داده ) تا به امروز که حدود یک هزار و بیست و دو سال می شود

و همین طور که شیخ بزرگوار محدث عالی مقدار مرحوم آیت الله صدوق _ رحمه الله علیه _ کتابی به نام "مونس الحزین" دارند که حقیر آن نسخه را ندیده ام، ولی مرحوم آقای حاج میرزا حسین نوری استاد استاد حقیر از آن کتاب نقل می فرماید و در آن کتاب مفصلاً قضیه مسجد جمکران و تاریخ حدوث آن را نقل نموده و بالجمله این مسجد مقدس مورد احترام علماء اعلام و محدثین کرام شیعه بوده و کرامات متعددی از مسجد جمکران دیده شده است.

و نیز چند مرتبه تعمیر و بنا شده است، بناء اول در زمان حسن بن مثله بوده، بناء دوم او در زمان شیخ صدوق، سپس در زمان صفویه هم چند مربته تعمیراتی صورت گرفته و در زمان ریاست مرحوم آیت الله حائری، مرحوم حجه الاسلام آقای شیخ محمد تقی یزدی بافقی هم تعمیراتی کرده اند وبعد از او آقای حاج آقا محمد، معروف به آقازاده که از تجار محترم قم هستند و هنوز در قید حیاتند، ایشان نیز تعمیراتی انجام داده اند.

در این مسجد شریف مکرر کراماتی پیدا شده است که مرحوم شیخ محمد علی کجویی معروف به قمی در کتاب تاریخ قم در جلد اول و دوم به کراماتی که در آن جا اتفاق افتاده و اشخاصی که شرفیاب حضور مبارک حضرت ولی عصر _ علیه السلام _ شده اند اشاره کرده.

خلاصه جای تردیدی نیست که مورد اهمیت و مورد احترام شیعه بوده است و نمازی هم در آن جا نقل شده است، البته بهتر این است که آن نماز را به قصد رجاء به جا بیاورند و این مسجد موقوفاتی هم داشته، اراضی متعددی در اطراف داشته و در خود شهر مقدس قم رقباتی وقف این مسجد داشته که اکثر اینها از حال وقفیت بیرون رفته و ملک شده است و راجع به این مسجد کتابچه های مختصری نوشته شده، ولی آنچه که باید و شاید در خصوصیات او نقل نشده.[3]

پی نوشت ها :

[1] به نقل از کتاب آیت بصیرت

[2] آیت بصیرت، ص 108 .

[3] مسجد مقدس جمکران تجلیلگاه صاحب الزمان، ص 46.

منابع:

کتاب آیت بصیرت

کتاب مسجد مقدس جمکران

تهیه و فرآوری :احمد اولیایی ، گروه حوزه علمیه تبیان