انبه؛ مغذی، درمانگر، خوشمزه
انبه یک میوهی هندی است و این روزها در بیشتر کشورهای استوایی کشت میشود.
این میوه منبع فوقالعادهی بتاکاروتن و ویتامین C محسوب میشود. یک عدد انبه به تنهایی بیش از 75 درصد نیاز روزانهی ما به ویتامین C و نصف نیازمان به ویتامین E را تأمین میکند.
باید بدانید که این میوهی خوشمزه همچنین سرشار از فیبرها، پتاسیم، آهن و ویتامین B3 است.
انبه یک میوهی استوایی و سرشار از پولیفنولهایی است که قدرت آنتی اکسیدانی بسیار بالایی دارند. این میوه اگر به خوبی رسیده باشد زود هضم است و عطر دلچسبی دارد.
تاکنون پژوهشهای کمی در مورد انبه صورت گرفته است اما نتایج پژوهشی که در سال 2006 در Journal of Nutrition به چاپ رسید نشان میدهد آب انبه خواص ضدسرطانی دارد.
در کشورهای آمریکای مرکزی از پوست درخت انبه و برگهای آن برای مقابله با یبوست، آمفیزم (یک بیماری ریوی)، ناتوانی و برای تصفیهی خون استفاده میکنند. اگر احساس خستگی و کسالت رهایتان نمیکند آب انبهی درسته (با پوست) را گرفته و میل کنید.
این میوهی خوش طعم منبع «mangiferin» است، ترکیبی که میزان قند خون را تنظیم میکند و خواص ضد التهابی دارد.
خلاصه این که انبه حاوی خواصی است که از ابتلا به بیماریهایی مانند بیماریهای قلبی عروقی، دیابت و احتمالاً برخی از سرطانها پیشگیری به عمل میآورد.
این میوه چه به صورت میوهی درسته، چه به صورت آب میوه و یا در ترکیب سالاد در کنار میوهها و سبزیجات دیگر طعم بسیار دلچسبی دارد. پس، از این میوهی خوشمزه و مفید غافل نشوید.
ترجمه: فاطمه مهدی پور
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منبع:masantenaturelle