مسئولین! زودتر منتظرتان بودیم

آنان در انتظار بولدوزر، وام یا حداقل یک سرپناه روزها را سپری می‌کنند. خانه‌های بسیاری از آنها یا به‌طور کامل تخریب شده یا ترک‌هایی بر دیوارهایشان است که با این پس‌لرزه‌ها جرأت سکونت مجدد را از آنان می‌گیرد. در هفته اول، پس از زلزله های اصلی شش ریشتری بیش از 700 پس لرزه و چندین زلزله بیش از پنج ریشتر رخ داده است . آنان در انتظار بولدوزر، وام یا حداقل یک سرپناه روزها را سپری می‌کنند. خانه‌های بسیاری از آنها یا به‌طور کامل تخریب شده یا ترک‌هایی بر دیوارهایشان است که با این پس‌لرزه‌ها جرأت سکونت مجدد را از آنان می‌گیرد. در هفته اول، پس از زلزله های اصلی شش ریشتری بیش از 700 پس لرزه و چندین زلزله بیش از پنج ریشتر رخ داده است.

زلزله گویا فقط در کشور ما بلای طبیعی است و آن را به پای قسمت و قضا وقدر می نویسیم ، این درست است اما عقل انسان این وسط چه می شود؟ مگر امیر عارفان، حضرت علی(ع) از قضای الهی به قدر الهی پناه نبردند، مگر نمی شود با کمی پیشگیری میزان تخریب و ویرانی زلزله را کاهش داد،مگر در بسیاری از کشور ها زلزله بلای طبیعی نیست، مگر پس لرزه و ترس و وحشت ندارد، پس می توان همچون برخی از کشورها که تجربه گر زلزله هایی با ریشتر بالاتر از زمین لرزه ورزقان هستند، تنها کتابی از قفسه کتابخانه به زمین بیفتد.

پیشگیری ها و عدم دقت در ساخت و سازهای مساکن باید به همه مناطق اعم از شهری و روستایی ختم شود ، توجه به خانه های روستایی نیز باید مادام العمر باشند چرا که درصد سکونت در این روستاها برای اهالی بیش از شهرنشین هاست و خانه هایشان گاهی حکم خانه ی اول و آخر را دارد و به فرزندانش هم به ارث می رسد.

وام هایی به اسم روستایی به کام شهری!!

وام های مسکن روستایی که شاهد پرداخت آن در دولت دهم  به افراد غیر روستایی  بودیم نه تنها در آبادانی روستا کمکی نکرد بلکه همسایگی یک روستایی با یک شهرنشینی که تنها به دلیل مسافرت و عوض کردن آب و هوا،  اقدام به دریافت وام و ساخت منزل در روستا می کنند منجر به تهاجم فرهنگ شهرنشینی و تغییر فرهنگ عامه دست نخورده روستا می شود ،وام هایی که آجرهای سه سانتی خانه های شهری  را با سرعت هر چه تمام ، کنار خانه های گلی روستا بنا کرد و در عوض از ایمنی و دقت بی بهره ماند.

تخریب در روز =200روستا / تخریب در شب= فاجعه

همه می گویند که باز جای شکرش باقی است که زلزله شب هنگام، بلای جان روستاهای آذربایجان شرقی نشد، میزان تخریب زمین لرزه شمال غرب در عصر، ویرانی صددرصدی 200روستا بود که اگر این اتفاق در شب و به هنگام خواب اهالی می آید ،تنها یادی از تمام روستاهای آذربایجان دلیرمان می ماند.

آمدی جانم به قربانت مسئول محترم ، ولی حالا چرا؟؟؟

صحبت از آذربایجان که می شود ، نا خودآگاه یادی هم از شهریار به میان می آید و غزل معروفش: آمدی اما حالا چرا؟؟

بیت اول این غزل را می توان از زبان اهالی ورزقان ،هریس و اهر خطاب به مسئولین خواند ، به ویژه مسئولین راه و شهرسازی و مسئولین استانی که ناظر بر ساخت و سازها نیستند و رسیدگی درستی به این مسئله نداشتند.در این میان تنها سفر مقام معظم رهبری را به جد می توان موثر در روحیه سازی زلزله زدگان خواند که سر زده به میان مردم رفتند و با زبان آذری ،مرهمی بر دلهای داغ دیده شدند.

چادرهایی که اسکان سودجویان شدند

درست چند روز پس از زلزله، نماینده مردم آذربایجان شرقی در بهارستان نهم با حضور پشت تریبون  در صحن علنی مجلس، با انتقاد از وضعیت نا به سامان در مدیریت امداد ها و خدمات به وجود و دخالت افراد سود جو اشاره کرد و گفت که این افراد مانع از دسترسی زلزله زدگان به چادرهای اسکان شدند. مسعود پزشکیان همچنین ریشه  بحران های احتمالی در منطقه را ضعف مدیریتی دانست و یادآور این مسئله شد که اگر کمک های مردمی در کار نبود، سیستم اداری قادر به پاسخگویی به بحران در منطقه نبودند.

وزرا آمدند اما چه آمدنی نگفتنی!!!

وزاری بهداشت و شهرسازی و چند تن از مسئولین دیگر آمدند اما چقدر دیر، وزیر بهداشت در حالی پا به شهرستان گذاشت که تنها بیمارستان این شهر آماده بهره برداری نبود و خود این مسئله جای تامل دارد که یک شهرستان که خود پوشش چندین روستا را نیز بر عهده دارد نباید از یک بیمارستان کامل برخوردار باشد ، وزیر شهرسازی نیز باید توجهی به راه ها و جاده های اصلی منتهی به  تبریز داشته باشد چرا که راه های  بسیاری از شهرستان های اطراف این منطقه که آسیب جدی از زلزله ندیده بودند نیز تخریب شده بود.

پس لرزه های بهداشتی همچنان تهدید گر آوارگان زلزله شمال غرب

چادرهای ابتدایی به  دست زلزله زدگان رسید، اما زندگی در همین چادرهای موقت خطر های خاص خود را دارد به طوری که احتمال ابتلا به مشکلات تنفسی شایع ترین تهدید این چادرهای به شمار می رود، پیشگیری از آنها  در کنار سرمای زود رس آذربایجان، اصلی ترین دلایل دست جنباندن سریع وزاری مربوطه جهت آبادانی به ویژه در بخش مسکن است.

علاوه براین، شیوع بیماری های واگیر دار پس از هر حادثه طبیعی از جمله زلزله امری طبیعی است و مسئولین بهداشت و درمان و نمایندگان مربوطه ای که این روزها در حال گذراندن تعطیلات 22روزه خود هستند باید کمر همت برای آبادانی آذربایجان ایران ببندند.

آذربایجان ماند و سرما و ویرانی اش!!

کمک رسانی از سوی مردم و برخی از سازمان های مرتبط از همان ساعات اولیه پس از زلزله آغاز شد، اما امروز و با گذشت حدود 20روز، دیگر این مردم نباید باشند که یک پای اصلی کمک رسانی و آباد سازی محسوب شوند بلکه از همین حالا تا زمانی که روستاهای زلزله زده آباد شوند و آوارگان این حادثه بر سر خانه خود بیایند این دولت و مسئولین هستند که باید  یک تنه فعالیت کنند تا روستاهای آذربایجان دوباره بر سر کار بیایند و این بار خانه سازی ها باید مستحکم تر از قبل صورت گیرد و  خدا نکند که آذربایجان بماند وزمستانی که در راه است و سرما و ویرانی اش........

اگرچه کمک رسانی خوبی انجام شد اما با سرعت خیلی پایین. لذا لزوم سرعت‌بخشی به نوسازی بافت‌های روستایی بیش از پیش در کشور احساس می‌شود.در این زلزله بسته به نوع ساخت‌وساز هر چه به مرکز زلزله نزدیک می‌شویم میزان تخریب بیشتر شده است. برای ایمن بودن باید تا جایی که ممکن است از ساخت‌وساز نزدیک پهنه‌های گسل پرهیز کرد و ساخت‌وسازها به همین نسبت نزدیک مقاوم‌تر باشند. به همین دلیل شاید لازم باشد «آیین‌نامه مقاوم‌سازی‌ 2800» را مورد بازخوانی جدید قرار بدهیم.