تبیان، دستیار زندگی
آیت الله محمد علی شاه آبادی استاد عرفان حضرت امام خمینی، وظیفه ما در عصر غیبت را اطاعت می دانستند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

انتظار درکلام آیت الله شاه ابادی

آیت الله شاه آّبادی

آیت الله محمد علی شاه آبادی استاد عرفان حضرت امام خمینی، وظیفه ما در عصر غیبت را اطاعت می دانستند.

عارف کامل و  فقیه مبارز، آیة الله میرزا محمد علی شاه آبادی  در سال 1292 قمری در اصفهان در بیت  فقیه ربانی، آیت الله میرزا محمد جواد اصفهانی ( حسین آبادی) رحمه الله دیده به جهان گشود.

ایشان  در سال 1310 ه.ق، پس از 6 سال اقامت در تهران، آنگاه که حدود 18 سال داشت به درجه ی اجتهاد نایل آمد.

سپس در سال 1320 قمری به اصفهان رفته و طی دو سال اقامت در این شهر از محضر اساتید حوزه ی غنی اصفهان استفاده برد و همزمان با آن، کتاب قانون در طب و زبان فرانسه را نیز فراگرفت.

با انتشار کتاب جدید التألیف کفایه الأصول که مبانی تازه ای از اصول فقه در آن مطرح گردیده بود، آیة الله شاه آبادی تصمیم گرفت که به نجف اشرف عزیمت کرده و با مؤلف این کتاب گرانقدر آشنا شود و لذا در سال 1322 هجری قمری، هنگامی که 30 سال داشت از اصفهان به همراه مادر، همسر و پدر همسر خود به نجف رفت تا از خرمن علم علمای بزرگ آن حوزه، مخصوصا" آخوند خراسانی بهره برد.

در سال 1329 قمری، زمانی که 37 سال از عمر شریف ایشان گذشته بود، با ارتحال آخوند خراسانی، نجف را پس از یک دوره اقامت 7 ساله ترک کرد و رحل اقامت به سامرا افکند تا از محضر درس میرزای دوم استفاده کند و همچنین به تدریس فقه و اصول و فلسفه بپردازد.

حوزه ی درسی ایشان در سامراء از حوزه های درسی قوی و پر استقبال طلاب و فضلاء آن دوره گردید، به حدی که میرزای شیرازی، مراجعت ایشان به ایران را موجب خلأ حوزه ی سامراء دانسته و ایشان را از مراجعت به ایران نهی می فرمود، اما آیت الله شاه آبادی در سال 1330 قمری پس از یک سال اقامت در سامراء، به دلیل اصرار فوق العاده ی مادرشان که همراه ایشان بودند تصمیم به مراجعت به ایران می گیرند.

ایشان ابتدا به اصفهان و سپس به تهران عزیمت نموده و به دلیل سکونت در خیابان جمهوری اسلامی ( شاه آباد سابق) به شاه آبادی مشهور می گردند.[1]

برخی اساتید مرحوم شاه آبادی  عبارتند از:

1- مرحوم آیة الله شیخ احمد مجتهد بید آبادی ( برادر بزرگ تر آیه الله شاه آبادی)

2- مرحوم علامه میرزا محمد هاشم خوانساری چهار سوقی

3- میرزای جلوه ( میرزا ابوالحسن طباطبایی اصفهانی)

4- مرحوم آیة الله میرزا هاشم گیلانی اِشکوری مشهور به آقا میرزا هاشم رشتی

5- مرحوم آیة الله میرزا محمد حسن آشتیانی

6- مرحوم آیة الله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ( صاحب کفایه) .

7- مرحوم آیة الله شیخ فتح الله شریعت اصفهانی ( شیخ الشریعه).

8- مرحوم آیة الله حاج میرزا حسین خلیلی

9- مرحوم آیة الله میرزا محمد تقی شیرازی رحمة الله ( میرزای دوم).

و برخی از شاگردان ایشان عبارتند از:

امام خمینی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی، سید رضا بهاء الدینی

مرحوم شاه آبادی پس از 77 سال زندگی پر برکت، در روز پنج شنبه 3 صفر 1369 قمری مطابق با 3/9/1328 بدرود حیات گفت  و پیکر مطهرش با تجلیل و تکریم فراوان در زاویه ی مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم علیه السلام به خاک سپرده شد.

آیت الله شاه آبادی و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

یک از موضوعات قابل بحث در مهدویت طول عمر حضرت است.

آیت الله شاه آبادی در این باره می فرمود:

یا ما قائل هستیم به اینکه امور ، مقدور الهی است یا خیر . اگر مقدور الهی است که خوب ، خدا عمر کسی را ده سال ، یکی را صد سال ، یکی را هم دو هزار سال و ده هزار سال مقدر می کند و هرچه خدا مقدر کند عمر می کند ، اما اگر جریان  امور روی حساب طبیعی است در آن صورت هم هر کسی بتواند مزاجش را با طبیعت میزان کند می ماند ، اگر یکی به جمیع خصوصیات جسمانی خودش و خواص سایر اشیاء آگاه باشد این می داند که الان مثلا چربی بدن زیاد است و با فلان چیز از بین می رود و یا فلان ویتامین لازم است ،و با یک چنین آگاهی این فرد همیشه سالم است و با این سلامتی نمی میرد ...

همچنین در جایی دیگر فرموده اند:

 همانطور که در حدیث شریف هم هست که در هر عصری خداوند تمام امور را بر محوریت امام عصر قرار داده است تمام امور از حرکت و سکون افلاک گرفته تا حیات و رزق و روزی بشر همه آنها به دست حضرت ولی الله عجل الله تعالی فرجه الشریف است .[2]

پسر ایشان آیت الله نصرالله شاه آبادی فرموده اند ایشان توصیه های بسیاری راجع به وظایف ما نسبت به حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در عصر غیبت داشتند.

توصیه ایشان همان اطاعت بود. می فرمودند:

 رسیدن به مقام قرب پروردگار، اساسش اوّل قلب مبارک امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است. امام زمان است که قلب عالم است و این ممکن نیست بدون اطاعت تحقق پیدا کند.

 وقتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف مظهر تامّ پروردگار است همه جا حاضر و ناظر می باشد. حضرت هرچند غائب هستند، ولی پیش ما حاضر هستند. حضرت به افکار و اعمال گذشته و آینده ما احاطه دارد؛ معنای انتظار ظهور همین است.[3]


پی نوشت ها :

[1] سایت شهید آوینی

[2]  وبلاگ (از منتظران)

[3] کتاب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در کلام اولیایی ربانی

منابع:

کتاب افلاکیان خاک نشین

در کوی بی نشان ها

تهیه و فرآوی: احمد اولیایی ، گروه حوزه علمیه تبیان