خلافكاری زیر كلاه شرعی!!
چهره واقعی گناه هرگز با دگرگون ساختن ظاهر آن و به اصطلاح كلاه شرعی درست كردن از بین نمیرود.

اصحاب سبت
در قرآن کریم، قوم یهود به عناوین مختلف مورد مذمت قرار گرفتهاند. یكی از این موارد، شكستن حریم خدا در روز شنبه است.
خداوند در این خصوص میفرماید: "ولقد علمتم الذین اعتدوا منكم فی السبت فقلنا لهم كونوا قرده خاسئین"[1] (به طور قطع حال كسانی از شما كه در روز شنبه نافرمانی و گناه كردند دانستید، ما به آنها گفتیم به صورت بوزینهای طرد شده در آئید.)
در این آیه قرآن کریم، یهودیان زمان نزول قرآن کریم را مخاطب قرار داده و خرابكاری و مكر و حیله گذشتگان آنان را گوشزد میكند و به آنان خطاب میكند؛ «به خاطر تجاوز عدهای از شما یهودیان و سرپیچی از فرمان خدا دستور مسخ آنها صادر و مسخ گردیدهاند.»
این سرگذشت چنانكه در روایات اسلامی به آن اشاره شده، مربوط به جمعی از بنیاسرائیل است كه در ساحل یكی از دریاها (ظاهراً دریای احمر در كنار فلسطین امروزی) در بندری به نام «ایله» (ایلات امروزی) زندگی میكردند.[2] و از طرف خداوند به عنوان آزمایش و امتحان به آنان دستور داده شد تا صید ماهی را در روز شنبه تعطیل كنند. اما آنان دست به حیله زده و در كنار دریا حوضچههایی ترتیب دادند و راه آن را به دریا گشودند. روزهای شنبه، راه حوضچهها را باز میكردند و ماهیان فراوان همراه آب وارد آنها میشدند و به هنگام غروب، راهشان را میبستند و از بازگشت آنها به دریا جلوگیری نموده و سپس روز یكشنبه به صید آنها میپرداختند.[3]
بنابراین به استناد سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 64، این عمل یهود تجاوز به حدودالله است و مانع شمول فضل و رحمت خداوند میگردد : "ثم تولیتم من بعد ذلك فلولا فضل الله علیكم ورحمه للكنتم من الخاسرین".
در مجموع، از داستان اصحاب سبت نتیجه میگیریم؛ خلافكاری زیر پوشش كلاه شرعی تجاوز است. گرچه در آیات فوق اشارهای به حیلهگری اصحاب سبت در زمینه گناه نشده است ولی با توجه به اینكه در این آیات مجازات سختی برای آنها تعیین شده، نشاندهنده این است كه چهره واقعی گناه هرگز با دگرگون ساختن ظاهر آن و به اصطلاح كلاه شرعی درست كردن از بین نمیرود
در سوره مبارکه اعراف نیز به این داستان اشاره شده است: "وسئلهم عن القریه التی كانت حاضره البحر اذ یعدون فی السبت اذا تأتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لا یسبتون لا تأتیهم كذلك نبلوهم بما كانوا یفسقون"[4] (و از آنها درباره (سرگذشت) شهری كه در ساحل دریا بود سۆال كن (و به خاطر بیاور) هنگامی را كه آنها در روز شنبه تجاوز (طغیان در برابر قانون خدا) میكردند. همان هنگام كه ماهیانشان در روز شنبه (كه روز تعطیل و استراحتشان بود) آشكار میشدند اما در غیر روزهای شنبه به سراغ آنها نمیآمدند. اینگونه آنها را به چیزی آزمایش كردیم كه در برابر آن نافرمانی مینمودند.)
و نیز در سوره مبارکه نساء آمده است: "و رفعنا فوقم الطور بمیثاقهم و قلنا لهم ادخلوا الباب سجداً و قلنا لهم تعدوا فی السبت و اخذنا منهم میثاقاً غلیظاً"[5] (و كوه طور را بر فراز آنها برافراشتیم و در همان حال از آنان پیمان گرفتیم و به آنها گفتیم به عنوان توبه از در بیتالمقدس با خضوع درآیید و نیز به آنها گفتیم روز شنبه تعدّی نكنید و دست از كار بكشید و از آنها در برابر همه اینها پیمان محكمی گرفتیم.)
و در آیه شریفه بعد میفرماید: "فبما نقضهم میثقهم وكفرهم بایت الله وقتلهم الانبیاء بغیر حق وقولهم قلوبنا غلف بل طبع الله علیها بكفرهم فلا یۆمنون الا قلیلا"[6] (آنها به خاطر اینكه پیمانشان را شكستند و آیات خدا را انكار كردند و پیامبران را به ناحق كشتند و به خاطر اینكه از روی استهزاء میگفتند بر دلهای ما پرده افكنده شده و سخنان پیامبران را درك نمیكنیم، مطرود درگاه خداوند شدند. آری خداوند به علت كفرشان بر دلهای آنان مهر زده و لذا جز عده كمی ایمان نمیآورند آنها كه راه حق میپویند و سر لجاج ندارند.)
به استناد سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 64، این عمل یهود تجاوز به حدودالله است و مانع شمول فضل و رحمت خداوند میگردد
در این آیه به قسمتهای دیگری از خلافكاریهای بنیاسرائیل از جمله كارشكنیها و عداوتها و دشمنیهای آنان با پیامبران خدا و قتل آنان اشاره شده است. در سوره مبارکه نحل، آیه شریفه 124 نیز در مورد اصحاب سبت بحث گردیده است.
در مجموع، از داستان اصحاب سبت نتیجه میگیریم؛ خلافكاری زیر پوشش كلاه شرعی تجاوز است. گرچه در آیات فوق اشارهای به حیلهگری اصحاب سبت در زمینه گناه نشده است ولی با توجه به اینكه در این آیات مجازات سختی برای آنها تعیین شده، نشاندهنده این است كه چهره واقعی گناه هرگز با دگرگون ساختن ظاهر آن و به اصطلاح كلاه شرعی درست كردن از بین نمیرود.
حرام، حرام است، خواه صریحاً انجام گیرد و یا در زیر لفافههای دروغین و عذرهای واهی، آنها كه تصور میكنند گناه را میتوان با تغییر چهره صوری تبدیل به یك عمل مجاز كرد، در حقیقت خود را فریب میدهند.[7]
پی نوشت ها :
1. سوره مبارکه بقره، آیه شریفه 65 .
2. تفسیر نمونه، ج1، ص204.
3. ترجمه تفسیر المیزان، ج6، ص422.
4. سوره مبارکه اعراف، آیه شریفه 163.
5. سوره مبارکه نساء، آیه شریفه 154.
6. سوره مبارکه نساء، آیه شریفه 155.
7. ترجمه تفسیر المیزان، ج6، ص422.
بخش قرآن تبیان
منبع :
بیانات حجت الاسلام نورالله ولی نژاد