روشی برای ادب کردن خود !

مومن دنیا را به دیده عبرت می نگرد و به هر چه روزی اوست، خرسند است و با خشم و كینه سخن دنیا را می شنود. اگر گویند كه توانگر شد، بی درنگ می گوید تهی دست گردید و اگر به زندگی اش شادمان شوند باید به سوگ مردنش بنشینند.

حضرت علی(علیه السلام) در حكمت 365 با بیان آنكه اندیشه، آینه ای صاف است و عبرت گرفتن، هشدار دهنده ای نیكخواه است، فرمودند: برای ادب كردن خود همین بس كه از هرچه از دیگری ناپسند می انگاری، خود را دور داری.

حكمت(364)؛ روش پرسیدن

از آنچه هنوز رخ نداده مپرس كه آنچه رخ داده برای دل مشغولی تو كفایت می كند.

حكمت(366)؛ ضرورت همراهی علم و عمل

باید كه علم با عمل همراه باشد. پس هر كسی كه می داند باید به كار بندد و علم، عمل را فرا می خواند. اگر پاسخ دهد، می ماند و گرنه از آنجا رخت بربندد.

حكمت(367)؛ نكوهش دنیا

ای مردم! كالای این جهانی، همانند گیاهی خشک و بیماری انگیز است. پس از چراگاه آن دوری كنید كه رخت بربستن از آن خوشتر است از قرار گرفتن در آن و به اندك روزی آن خرسند شدن، بهتر است از ثروت آن.

آن كسی كه مال فراوان اندوخته، محكوم به تنگدستی است و هر كه از آن بی نیازی جسته، به آسودگی رسیده است.

كسی را كه به زیورهای دنیا فریفته شود، نابینایی در پی دارد و هر كه دوستی دنیا را شعار خود قرار دهد، دل خود را از اندوه برگرداند و این اندوه در اعماق قلبش بماند، غمی مشغولش دارد و اندوهی محزونش كند و باشد تا راه نفسش بسته شود و او را در گورستانی افكنند در حالیكه شاهرگ حیاتش بریده شده، گرفتن جانش بر خدا و به گورستان بردنش برای یاران سهل باشد.

مومن دنیا را به دیده عبرت می نگرد و به هر چه روزی اوست، خرسند است و با خشم و كینه سخن دنیا را می شنود. اگر گویند كه توانگر شد، بی درنگ می گوید تهی دست گردید و اگر به زندگی اش شادمان شوند باید به سوگ مردنش بنشینند.

حكمت(368)؛ فلسفه ثواب و كیفر

خداوند ثواب را در فرمانبرداری و كیفر را در معصیتش قرار داده تا بندگان را از عذاب خود نگاه دارد و آنها را به بهشت روانه دارد.

منبع :

خبرگزاری فارس