سخاوت کریم اهل بیت

گزیده هایی از زندگی امام حسن مجتبی (ع)

حضرت امام حسن مجتبى صلوات الله علیه در سن هفت سالگى در مجلس حضرت رسول (ص) حاضر مى‏شد، آیات وحى را كه تازه نازل شده بود یاد مى‏گرفت و در خانه براى مادرش فاطمه (س) مى‏خواند، هر وقت امیرالمۆمنین (ع) داخل خانه مى‏شد مى‏دید كه فاطمه زهرا (س) آیات را مى‏خواند. مى‏فرمود: چه كسى این ها را به تو یاد داد حال آن كه امروز نازل شده است؟!.

حضرت فاطمه زهرا (س) جواب مى‏داد: فرزندت حسن.

روزى امیرالمۆمنین (ع) در خانه مخفى شد كه ببیند حضرت مجتبى (ع) چطور آیات وحى را مى‏خواند، امام حسن (ع) داخل منزل شد، آیات وحى را یاد گرفته بود، ولى تا خواست بخواند مضطرب شد و نتوانست، مادرش از اضطراب وى تعجّب كرد.

حضرت امام مجتبى (ع) جواب داد: اى مادر بیانم كوتاه آمد، زبانم بند شد، ظاهراً یك مرد بزرگوارى مرا زیر نظر دارد و به من گوش مى‏دهد. (1)

در این هنگام امیرالمۆمنین (ع) از پس پرده خارج شد و فرزند عزیزش را بوسید و مورد نوازش و تفقد قرار داد.

1. بحار الانوار /ج 43 /ص 338. قال یا اُمّاه قلّ بیانى و كَلّ لِسانى لعلّ سَیّداً یَرْعانى

حلم و بردباری امام حسن (ع)

اهل شام بود. وارد مدینه شد. حضرت مجتبى (ع) را دید كه بر مركبى سوار است. او چون تحت تأثیر تبلیغات منفی و شوم بنى امیه قرار گرفته بود، شروع به ناسزا گفتن كرد، او تند تند اسائه ادب مى‏كرد.

امام(ع) چیزى نمى‏گفت. تا وقتى كه مرد شامى آرام شد. حضرت امام مجتبى (ع) كه درد او را مى‏دانست بر او سلام كرد و خندید و با حلم و بردبارى او را تحمّل نمود و فرمود: یا شیخ گمان مى‏كنم غریب هستى، شاید امر بر تو مشتبه شده است اگر بخواهى گذشت كنیم از تو گذشت مى‏كنیم، اگر از ما چیزى بخواهى به تو مى‏دهیم، اگر راهنمائى بخواهى راهنمائیت مى‏كنیم، اگر از ما مركبى بخواهى براى تو مركب مى‏دهیم، اگر گرسنه باشى، سیرت مى‏گردانیم، اگر عریان باشى لباست مى‏دهیم، اگر محتاج باشى بى‏نیازت مى‏كنیم، و اگر حاجتى داشته باشى آن را بر مى‏آوریم و تا در مدینه هستى اگر در خانه ما میهمان باشى براى تو بهتر خواهد بود، چون منزل ما وسیع و امكانات ما بسیار و موقعیّت ما گسترده است.

مرد شامى از شنیدن این سخنان با شرم ساری گفت: گواهى مى‏دهم كه تو خلیفه خدا در روى زمین هستى، خدا داناتر است كه رسالت خود را در كجا قرار بدهد، تو و پدرت مبغوض ترین خلق در نزد من بودید ولى فعلاً محبوب ترین خلق خدا در نزد من هستید. (2)

سپس آن مرد وسائل خویش به خانه آن حضرت آورد و تا در مدینه بود میهمان آن حضرت بود و بر محبت اهل بیت (ع) معتقد شد.

2. مناقب آل ابى طالب /ج 4 /ص 19 /فصل مكارم اخلاق امام حسن (ع). ثمّ قال أَشهدُ انّك خلیفةُ اللّه فى ارَضه، اللّهُ اعلم حیث یجعل رسالته كنت أَنت و ابوك ابغضُ خلق اللّهِ الىّ و الان أَنت اَحبّ خلق اللّه الىّ.

سخاوت كریم اهل بیت(ع)

امام حسن مجتبی علیه السّلام خدمت كار جوان و سیاه پوستی را دید. وی گرده نانی پیش روی خود نهاده بود. لقمه‏ای از آن نان خود می‏خورد و لقمه ی دیگر را به سگی كه آن جا بود، می‏داد.

امام (ع) به او فرمود: انگیزه تو در این كار چیست؟!.

پاسخ داد: من از او شرم دارم كه خود بخورم و به او نخورانم!.

امام (ع) فرمود: از جای خود برنخیز تا من بیایم!.

امام حسن مجتبی علیه السّلام به نزد صاحب كار او رفت. باغی را كه خدمت كار در آن زندگی می‏كرد از وی خرید و آن را به او بخشید!.

بخش کودک و نوجوان تبیان

منبع:یاران امین