عفونت خون باعث شوک می‌شود

در بدترین شرایط، عفونت خون موجب افت سریع فشار خون می‌شود که به نام " شوک عفونی" خوانده می‌شود. این شوک می‌تواند منجر به نارسایی ریه ها، کلیه ها، کبد و در نهایت مرگ شود.

عفونت خون در اثر واکنش سیستم دفاعی بدن در مقابل عوامل عفونی از قبیل باکتری، ویروس و یا قارچ نیز ایجاد می‌شود.

افراد در معرض خطر عفونت خون

1- افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف می‌باشند. ضعیف شدن سیستم ایمنی می‌تواند در اثر بیماری‌ها (مانند دیابت و ایدز) و یا داروها (مانند شیمی درمانی و یا استروئیدها) باشد. استفاده از داروهای قوی در بیماران سرطانی و پیوند عضو موجب ضعیف شدن سیستم ایمنی می‌گردد.

2- نوزادان نیز از آنجایی که هنوز سیستم ایمنی بدنشان تکامل نیافته است، نیز جزو افراد در معرض خطر می‌باشند.

3- افراد مسن و افرادی که دارای بیماری مانند دیابت می‌باشند.

4- افراد بستری در بیمارستان نیز در معرض خطرند، زیرا تزریق وریدی، زخم های جراحی و یا زخم های بستر موجب عفونت خون می گردد.

علل عفونت خون

بسیاری از میکروب‌ها باعث این عفونت می‌گردند. باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می‌توانند موجب عفونت خون گردند.

عفونت باکتریایی خون یکی از شایع ترین آنها می‌باشد.

عفونت ریه (پنومونی)، عفونت مثانه و کلیه (عفونت ادراری)، عفونت پوست (سلولیت)، عفونت شکم (مثل التهاب آپاندیس)، عفونت استخوان و عفونت مغزی (مثل مننژیت) می‌توانند در بدن پخش شوند و عفونت خون را به وجود آورند.

عفونت‌های پس از عمل جراحی هم می‌توانند موجب عفونت خون گردند.

عوامل خطر عفونت خون

- افراد خیلی جوان و مسن

- افرادی که داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی را دریافت می‌کنند، از قبیل: گیرندگان پیوند عضو

- بیماران تحت درمان با شیمی درمانی یا پرتودرمانی

- افرادی که طحال خود را با جراحی درآورده اند، زیرا طحال با عفونت‌ها می جنگد.

- افرادی که داروهای استروئیدی را به مدت طولانی مصرف می‌کنند.

- افرادی که دارای بیماری ایدز، دیابت و یا سیروز کبدی می‌باشند.

- افرادی که دارای سوختگی و یا جراحت شدیدی شده‌اند.

- افرادی که دارای عفونت‌هایی از قبیل: ذات الریه، مننژیت، سلولیت (عفونت پوست) و عفونت دستگاه ادراری هستند.

علائم عفونت خون

از آنجا که عفونت خون می‌تواند در هر منطقه‌ای از بدن رخ دهد، دارای علائم مختلفی می‌باشد. تنفس تند و تغییر در وضعیت روانی از قبیل کاهش سطح هوشیاری و گیجی ممکن است از اولین نشانه های عفونت خون باشد.

سایر علائم عبارتند از:

- تب. البته برخی مواقع، دمای بدن طبیعی و یا حتی پایین می‌باشد.

- لرز

- ضربان سریع قلب

- افت فشار خون

- سردرگمی و سراسیمه بودن

- سرگیجه

- کاهش ترشح ادرار

- تهوع و استفراغ

- اسهال

- بثورات پوستی

- بثورات قرمزرنگ و یا نقاط قرمز رنگ در بدن

- درد مفاصل مچ دست، آرنج، پشت، ران، زانو و مچ پا

چه موقع باید سریعا نزد پزشک رفت؟

- اگر نوزاد شما کمتر از دو ماه سن دارد و دارای تب، بیحالی، کم شیر خوردن، تغییر رفتار و یا دارای بثورات پوستی غیرعادی شده است، به پزشک مراجعه کنید.

- اگر دارای گیجی، سرگیجه، تپش قلب، تنفس سریع، تب، لرز و بثورات جلدی شدید، به پزشک مراجعه کنید.

راه های تشخیص عفونت خون

- آزمایش خون

- آزمایش خلط، ادرار، مایع نخاع و یا محتویات آبسه

- تصویربرداری با اشعه X از قفسه سینه برای بررسی ذات الریه

- سی تی اسکن از شکم

درمان عفونت خون

معمولا فرد بیمار در بیمارستان و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شود.

- بیمار نیاز به ماسک اکسیژن دارد.

- آنتی بیوتیک وریدی به بیمار تجویز می‌شود.

- پزشک ممکن است محلول نمکی (سالین) و داروهایی برای افزایش فشار خون تجویز کند.

- اگر عفونت در شکم وجود داشته باشد، عمل جراحی برای تخلیه عفونت لازم می‌باشد.

- بنا به شدت و اثر عفونت خون، ممکن است دیالیز کلیه لازم باشد.

پیشگیری از عفونت خون

مهمترین راه پیشگیری، جلوگیری از بروز هر گونه عفونت در بدن می‌باشد. اگر هم عفونت رخ دهد، باید سریعا آن را درمان کرد تا وارد گردش خون نشود.

پس این کارها را انجام دهید:

- با انجام برنامه‌های واکسیناسیون کودکان (سر موقع)، این عفونت کاهش می‌یابد.

- عفونت‌های مرتبط با بیمارستان که منجر به عفونت خون می‌گردند، با رعایت بهداشت و شستن دست‌ها کاهش می‌یابند.