کریم اهل هدایت
می آیی از آبی ترین کرانه های نور؛ تا سخاوت دریایی تو عرصه ای باشد برای طلوع دومین خورشید امامت در تیرگی زمین.
کریم اهل بیت!
ای باغبان نور!
با خنده‌های غنچه به مهمانی آمدی،
ما جشن آفتابی آیینه تو را در چهره علی به تماشا نشسته ایم.
امروز، گل به خانه زهرا رسیده است؛ یعنی خدا جمال تو را آفریده است.
ای کمال سخاوت!
زمین آغوش خود را گشوده است تا با تو بپیوندد و دل بی قرار خود را به دریای تو بزند.
یا کریم اهل بیت!
تو آن آیه‌ای که از سوره کوثر نازل می شوی تا منجی روز محشر باشی. تو آمدی و پرده‌های شب را کنار زدی تا در زلالی سینه ات، پرنده ایمان، دوباره اوج بگیرد.
درآ که در دل خسته توان درآید باز بیا که در تن مرده روان درآید باز
چشمه سخاوت!
امشب، هر ستاره‌ای را که رصد می‌کنم، نام تو را می‌بینم که به وسعت یک آسمان شکیبایی، می درخشد و شوق پرواز را در دل عاشقانت به تپش وا می دارد. دست های نیازمان را از چشمه سخاوتت کوتاه مکن؛ بگذار با وضو در نور امامتت، شیرینی کرامتت را چشیده باشیم!
ای شعله خدا !
هم خانه با حسین!
هم شانه با علی، چون چلچراغ علم!
بر دل خوش آمدی!
ای امام غربت!
تو آن آیه‌ای که از سوره کوثر نازل می شوی تا منجی روز محشر باشی. تو آمدی و پرده‌های شب را کنار زدی تا در زلالی سینه ات، پرنده ایمان، دوباره اوج بگیرد
آن‌که از آبروی تو وساطت می‌طلبد، تشنه باران هدایت توست و آن‌که حاجت را بهانه کرده، تشنه رفاقت با تو.
به حق شادی میلادت، قفل بسته چشمان ما را با عنایت و کرمت بگشای تا طعم سفره مهربانی تو را بچشیم؛ که هیچ زخمی از بارش کرامت بارانی ات بی مرهم نمی ماند؛ یا کریم اهل هدایت!
قبله حاجات آن صفت کریمانه را که در اسما و صفات ذات الهی شنیدهای، در ظهور وجود مبارک حسن علیه السلام ببین!
اگر امام مجتبی علیه السلام را کریم اهلبیت میخوانند، بدان جهت نیست که دیگر امامان معصوم از این صفت برخوردار نیستند، بلکه از آن است که این صفت در وی به تمامیت و کمال رسیده است و امام حسن علیه السلام در ظهور و بروز کرامت، پیشی گرفته است؛ به زبان دیگر، امام، در تجلی صفت کرامت و بزرگواری خداوند آنچنان آیینه داری میکند که سزاواری این اسم اعظم را یافته است.
در واقع، خداوند تعالی در هر یک از اهل بیت علیه السلام صفتی از اسمای الهی خویش را شاخص گردانیده تا مردم برای رجوع، قبله حاجات واحد و یگانه ای داشته باشند؛ وگرنه، دیگر اهل بیت علیهم السلام نیز از صفت کرامت به دور نیستند. چنین است که هر یک از آل اللّه در صفتی بارز شده اند تا به واسطه آن، بر شفاعت عالَم، جلوه بیشتری بیابند.
از بزرگواری کریم اهل بیت علیهالسلام به دور است که هنگام نیاز و حاجت کسی، کرامت خویش بپوشاند و در انعام و اکرام به او بخل ورزد.
پس دست التماس ما و دامان کریمانه او!
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
رزیتا نعمتی
نزهت بادی
