چقدر در زندگی تسلیم خدا هستیم؟

ما در زمانی زندگی می‌کنیم که  جامعه از نظر اقتصاد و تکنولوژی، بسیار پیشرفت کرده است. و به علت تولیدات و محصولات بسیار زیاد و متنوع کارخانه‌ها، آخرین مدل لوازم برقی نیز خیلی زود از رده خارج می‌شود. در قدیم شاید هر وسیله یا ماشینی 30 الی 35 سال کار می‌کرد اما امروزه نهایت تاریخ مصرف شاید به 10 سال هم نمی‌رسد. مادربزرگ ها و پدربزرگ های ما با سلیقه خاصی وسایل منزل و یا ماشینشان را نو نگه می‌داشتند و این را هنر می‌دانستند.

تحصیلات دانشگاهی بسیار بالا رفته است در قدیم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی آنقدر معدود بودند که اگر کسی دانشگاه درس می‌خواند انگار نخبه بود. اما امروزه دکتر، مهندس و فوق‌لیسانس و لیسانس آنقدر زیاد شده که اگر کسی تحصیلات دانشگاهی نداشته باشد عجیب است.

با همه این امکانات و مزایا، با همه تکنولوژی ها که همه چیز از تلویزیون و کولر و پنکه گرفته تا درب خانه و پارکینگ کنترل‌دار شده است ، چرا ما کنترل روان و اعصاب خود را نداریم و از همه چیز ناراضی هستیم ؟

همه درس می‌خوانند اما ناراضی، چهره‌ها خسته و افسرده، روزگار می‌گذرد و با همه تلاشی که می‌کنند حتی لحظه‌ای راضی نیستند. این چه حس غریبی است که بسیاری از افراد را بیمار کرده و این بیماری را به دیگران سرایت می‌دهند.

آری، نارضایتی حس بدی است که اگراین ویروس وارد بنده‌ای شود ریشه‌اش را می‌سوزاند و او را به تل خاکستری تبدیل می‌کند که فقط دود می‌کند. رشد و حرکت و حیات ندارد و آن دود هم غر زدن های طولانی و نارضایتی است که به شکل ناله و آه و حسرت سر می‌دهد.

قصه‌های خیالی

ساعت ها دردمان و قصه‌مان را برای دیگران تعریف می‌کنیم در حالی که قصه‌های خیالی است آری اگر فرهاد باشیم همه چیز برای ما شیرین است.

ما همه نعمت ها را داریم ولی ناراضی هستیم زیرا نعمت رضایت هم مانند بسیاری از مواهب الهی اکتسابی است. رضایت روحیه و حالتی است که باید با جهاد نفس، کوشش و تمرین آن را ملکه خودمان قرار دهیم.

شمردن نعمت ها

اگر هر صبح که بیدار می‌شوید شروع به شمارش نعمات الهی بکنید دیگر جایی برای دیدن مشکلات نمی‌ماند. زیرا مشکلات نیز نعمت هایی هستند که در لباس نعمت به دیدار ما می‌آیند. جاده زندگی اگر سرتاسرش صاف و بدون پیچ و خم باشد خوابمان می‌برد پس اندکی دست‌ انداز لازم است .

وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ اللّهَ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ

و اگر نعمت[هاى] خدا را شماره كنید آن را نمى‏توانید بشمارید قطعاً خدا آمرزنده مهربان است .(نحل -18)

از ماست که برماست

وَ مَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ وَ یَعْفُو عَن كَثِیرٍ

و هر [گونه] مصیبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست و [خدا] از بسیارى درمى‏گذرد.(سوره شوری/آیه30)

بسیاری از گرفتاری های ما از خود ماست پس برای سامان دادن به مشکلات زندگی باید شرائط را بهبود بخشید .

طلبکار خدا نباشید

خودمان را تغییر دهیم. ترک گناهان، انجام واجبات و مراقبت بر نماز سروقت ، اعمالی است که زندگی ما را متحول می سازد. با هر قدمی که به سمت نور برمی داریم نورانی تر می شویم  .

گناه و نا فرمانی ،خوشی و راحتی ما را سلب می کند ، هر گناه ما را بدبخت تر می سازد و راه های سعادت را از ما دور می کند .

عده‌ای مداوماً به خدا غر می‌زنند . هرجا بدبختی پیش می‌آید از خدا می‌دانند ، درحالی که خداوند مهربانتر از ما به ماست. آن‌چنان با خدا صحبت می‌کنند که گویی نعوذبالله خدا بنده آنان است و آنان جای خدا نشسته‌اند.

این را فراموش نکنیم که هر وقت دلمان را پاک کردیم ، باورهای غلطمان را تغییر دادیم و دانستیم در این دنیا چه کاره‌ایم و برای چه آمده‌ایم اوضاع بهتر می‌شود.

إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ

در حقیقت‏خدا حال قومى را تغییر نمى‏دهد تا آنان حال خود را تغییر دهند (رعد -11)

ما برای تربیت شدن آمده‌ام

هدایت همه انسان ها دست خداست، هر کس را به نوعی تربیت می‌کند و به کسی پدر و مادری می‌دهد تا با خدمت به آنان این فرزند رشد کند، عده‌ای را با همسر بداخلاق تربیت می‌کند و لباس بیماری به تن گروهی می‌پوشاند ؛ آری تلاش و مجاهده در زندگی و ساختن آن ،درجات ایمان و یقین را بالا می‌برد .

پس با خدا اینگونه سخن بگوئیم : خدایا اگر اراده کرده‌ای مرا این چنین تربیت کنی بسیار سپاسگزارم ، تو حکیمی و بهتر از من می‌دانی من چگونه به تو نزدیک می‌شوم یا رب العالمین!

الگوی تسلیم و رضا

اسماعیل پسر ابراهیم، که خداوند سبحان در پیری و با التماس و تضرع به وی عنایت فرمود: الگویی است برای جوانانی که در مقام عبودیت خدا گام برمی‌دارند.

ابراهیم تا سن پیری فرزند نداشت و از خدا تقاضای فرزند کرد .

گفت: رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ

اى پروردگار من مرا [فرزندى] از شایستگان بخش (صافات- 100)

خدا نیز دعای ابراهیم را استجابت فرمود و بشارت داد: فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیم (ٍسوره صافات-101)

وقتی اسماعیل رشد کرد و بزرگ شد مأموریتی متوجه ابراهیم شد که بسیار مشکل بود و آن قربانی کردن فرزند در راه خدا بود.

قرآن می فرماید:

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُۆْمَرُ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ

و وقتى با او به جایگاه سعى رسید گفت اى پسرك من در خواب [چنین] مى‏بینم كه تو را سر مى‏برم پس ببین چه به نظرت مى‏آید گفت : اى پدر ! با من آنچه را مأمورى بكن . ان شاء الله مرا از شكیبایان خواهى یافت .(صافات – 102)

این‌جا بود که ابراهیم مسأله را با خود اسماعیل در میان گذاشت و نظر او را جویا شد و گفت نظر تو چیست اسماعیل پاسخ داد : پدر جان آنچه مأموری انجام بده .

هر دو تسلیم حکم خدا و آماده اجرای آن شدند چون هر دو تسلیم شدند ، صورت اسماعیل را روی خاک نهاد.اسماعیل آماده ذبح شد و ابراهیم آماده ذبح کردن که خداوند ندا داد :

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّۆْیَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ : ای ابراهیم ! همین که مفاد خواب خود را تصدیق کردی و تصمیم بر انجام مأموریتِ گرفتی، کافی است.

إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِین : این برنامه یک آزمایش بود و تو خوب از آزمایش بیرون آمده و او را در ازاى قربانى بزرگى باز رهانیدیم ؛ وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ (سوره صافات/ آیه 102ـ107)

اسماعیل با تمام و جود تسلیم فرمان الهی شد و خداوند پاداشی عظیم به او و پدرش داد .

شاید نام ما را مسلمان بگذارند اما ما تسلیم واقعی خداوند نیستیم .آنچه به مذاقمان خوش آید انجام می دهیم و اوامری که برای ما سخت باشد نافرمانی می کنیم .

باشد که ما هم به دعای امام زمانمان مسلمان واقعی گردیم .

منابع :

تفسیر نمونه _آیة الله مکارم شیرازی

تفسیر نور – آقای قرائتی