کشتار میانمار و سکوت مدعیان حقوق بشر

روهینگیا در حال حاضر یکی از خشونت‌بارترین بخش‌های تاریخ خود را می‌گذراند و درد و رنج آن‌ها یکی از مهم‌ترین مسائل در سراسر جهان به شمار می‌رود. با این وجود وضعیت اسفناک آن‌ها به طرز مشکوکی در میان اولویت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی وجود ندارد یا تحت تاثیر منابع و ذخایر سرشار هیدروکربن، مواد معدنی، جواهرات و چوب در این کشور مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد.  بیش از ده‌ها مسلمان در 3 ژوئن (14 خرداد) در حمله یکی از اوباش نژاد راخین‌ها که بیشتر آن‌ها بودایی هستند، به یک اتوبوس مسافربری در ایالت راخین در غرب میانمار و نزدیک مرزهای بنگلادش کشته شدند. شمار زیادی از مسلمانان روهینگیا در دو سال گذشته و به خاطر سرکوب سازمان‌یافته دولتی، تلاش کرد‌ه‌اند با قایق از کشور فرار کنند. این کشتار در حالی صورت می گیرد که مقامات برمه ادعای غیر بومی بودن این افراد را دارند در حالی که دبیر كل شورای اقلیت های اسلامی، این ادعا را تكذیب می کند. تاریخ تأکید می کند که مسلمانان میانمار ساكنان اصلی این كشور هستند، ولی با آنها برخوردی وحشیانه می شود. البته پیش از این نیز مسئولان این كشور دست به اقداماتی جنایتكارانه علیه مسلمانان میانمار زده اند، ولی این بار این اقدامات شدت یافته است.

این اقدام در حالی صورت می گیرد که مقامات میانمار ادعا می كنند كه مسلمانان ساكنان اصلی این کشور نیستند، اما واقعیت این نیست زیرا مسلمانان از صدها سال پیش تاكنون در این كشور سکونت دارند. البته این انری واقع است که بسیاری از مسلمانان میانمار از بنگلادش به این كشور مهاجرت كرده اند، ولی پیش از این نیز مسلمانان در این كشور حضور داشتند. بودایی ها در روستاهای منطقه اراكان نزدیك مرز بنگلادش دست به كشتار هولناک مسلمانان ساکن این منطقه زده‌اند، اما رسانه های بین المللی همچنان سكوت کرده‌اند. هزاران مسلمان در برمه كه در حال حاضر به اتحادیه جمهوری میانمار معروف است، كشته شده اند و بیش از 90 هزار نفر در خشونت های این كشور از ماه گذشته تاكنون آواره شدند.

با وجود اعتراض چندین كشور و سازمان اسلامی به رویدادهای میانمار، مشکلات مسلمانان این کشور همچنان ادامه دارد و به نظر می رسد كه مقامات این كشور به موج محكومیت ها توجهی ندارند. این سکوت رسانه‌ای در شرایطی رخ می‌دهد که یک گروه اقلیت تلاش می‌کند برای فرار از مرگ حتمی، شکنجه یا دستگیری از سوی اکثریت بودایی در استان راخین بگریزد؛ اکثریتی که از حمایت کامل دولت میانمار برخوردار است. جالب است که امروز گروه‌های حامی دموکراسی در میانمار، به ویژه حزب اتحادیه ملی برای دموکراسی (حزب آنگ سان سو چی) به نوعی بی‌تفاوتی و عدم موضع‌گیری پرداخته‌اند. در حالی که خانم سوچی بیش از دو دهه توسط همین حاکمیت تحت نظر قرار داشت. آمریکا، متحدانش و گروه‌های حقوق بشری در حالی در برابر این جنایات سکوت کرده اند که پیش از این مدعی برقراری حقوق بشر و دموکراسی در این کشور بودند و برمه را تحت تحریم‌های شدید قرار داده بودند. البته دلیل این مساله امروز به خوبی روشن است چرا که شرکت‌های غربی توانسته‌اند به منظور خنثی کردن نفوذ تقریبا انحصاری چین بر روی اقتصاد میانمار، وارد این کشور شوند.

چندی پیش به دنبال لغو ممنوعیت سرمایه‌گذاری آمریکایی‌ها در میانمار از سوی باراک اوباما و همچنین گشایش یک دفتر بازرگانی انگلیسی در یانگون در 21 تیر (11 ژوئیه)، مسابقه و رقابت کمپانی‌های غربی برای میانمار آغاز شد. تین سین، رئیس جمهور میانمار تاکید می‌کند که مسلمانان روهینگیا باید از این کشور اخراج و به اردوگاه‌های پناهندگان سازمان ملل فرستاده شوند. امری که با هیچ مخالفتی در عرصه بین‌الملل مواجه نمی‌شود همانگونه که در بحرین، پاراچنار و غزه کشتار مسلمانان امری عادی تلقی می‌گردد.

دولت فعلی میانمار که تحت کنترل شخصیت‌های نظامی است و همچنین به موارد گسترده نقض حقوق بشر متهم است، حاضر نیست جامعه مسلمانان روهینگیا را که جمعیت آن نزدیک به یک میلیون نفر است، به رسمیت بشناسد. سازمان ملل این گروه را یکی از گروه‌های انسانی در جهان می‌داند که آزار و اذیت زیادی را تحمل می‌کنند. در این میان سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نیویورک در نامه‌ای به دبیرکل این سازمان، با ابراز نگرانی از وضعیت مسلمانان میانمار،خواستار ورود قوی و صریح سازمان ملل در جهت حمایت از مسلمانان این کشور شده است و عفو بین‌الملل نیز با محكوم كردن حملات علیه مسلمانان میانمار، شكنجه، تجاوز و كشتار اقلیت مسلمان با همدستی نیروهای امنیتی میانمار را مورد تاکید قرار داه است. رهبر انقلاب نیز تاکید کرده‌اند که نمونه بارز ادعاهای دروغین غرب درباره اخلاق و حقوق بشر، سکوت این مدعیان در قبال کشتار هزاران انسان مسلمان در میانمار است.

حال با توجه به شرایط حاکم و کشتار گسترده مسلمانان بی‌پناه، باید نهادهایی نظیر سازمان همکاری اسلامی( کنفرانس اسلامی سابق) و نیز مسلمانان آزاده جهان وارد عمل شوند و در برابر این جنایات واکنش نشان داده و اقدامات عاجل و اساسی انجام دهد.

بخش سیاست تبیان