خدایا کمکم کن تا عبادتهایم از تو پر شوند...
خدایا ،تو همیشه گفته ای که بی نیازی،بی نیاز بی نیاز.اما همه کس و همه چیز به تو احتیاج دارند و اگر یک لحظه،فقط یک لحظه از مهربانی ات دست بکشی،دنیا تماممی شود.اصلا همه چیز نیست و نابود می شود.
تو بارها گفته ای این زندگی بیهوده نیست.بارها گفته ای که ما را بیخودی به دنیا نیاورده ای.هدفی وجود دارد ،هدفی بزرگ و قیمتی،هدفی که عبادت وسیله ای برای رسیدن به آن است.
من مطمئنم عبادت های ما نفعی برای تو ندارد.اگر هم فایده ای دارد ،فایده اش مال ماست.اینکه از ما می خواهی عبادتت کنیم،علامت مهربانی توست.
عبادت ،یک وسیله است.وسیله ای برای پیدا کردن راه.یک چراغ راهنما،شاید هم یک نقشه.یا شاید توشه ای برای سفرمان.بالا خره باید توی این کوله پشتی،چیز های مهمی بریزیم.چیز هایی به درد بخور و اساسی.
اما ته ته همه عبادتها،فهمیدن توست.می دانم تو از عبادتهای توخالی خوشت نمی آید.
عبادتی که ما را به تو نرساند،عبادت نیست.
خدایا کمکم کن تا عبادت هایم از تو پر شوند.
نماز نردبان خداوند است،روزه هم همینطور و شاید همه عبادتها.تو چه فکرمی کنی؟
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع: برگرفته از کتاب نا مه های خط خطی.عرفان نظر آهاری