اعمال شب قدر میرزا جواد آقا (1)
شب های قدر اعمال و و ظایفی دارد که در اینجا به اعمال این شب در کلام عارف ربانی آیت الله میرزا جواد ملكی تبریزی (ره) اشاره می کنیم. امید آنکه که رهجویان راه حق و سعادت به انجام آنها بپردازند.
1. آمادگى از كارهایى كه در طول سال مىتواند انجام دهد، دعا جهت توفیق در این شب مىباشد
و این كه بتواند در این شب، محبوبترین و پسندیدهترین كارها نزد خدا را انجام داده و خداوند این شب را براى او بهتر از هزار ماه قرار داده، و اعمال این شب را باین شكل از او قبول نموده و آن را با بالاترین درجات براى او ثبت، و تا روز دیدار او آن را بپروراند، در این شب، نام او را در گروه مقرّبین نوشته، و شناخت، محبت، نزدیكى، پناه، رضایت و خیر خود همراه با عافیتش را نصیب او گردانیده،
و بگونهاى از او راضى شود كه خشمى بعد از آن نبوده، و پیامبر و امام بخصوص امام زمانش علیه السّلام از او راضى شده، و او را با آنان در مجلس «صدق»، نزد سلطان مقتدر جاى داده و در بذل تمام توانایى براى فرمانبردارى و بدست آوردن رضایتش، او را موفق، و عاقبت او را نزدیكى و رضایتش قرار دهد.
صدقهاى را تهیه و مضامین لطیفى را براى مناجات با پروردگار و كلمات برانگیزندهاى را در طول سال براى این شب آماده شده و مقدمات عبادت را فراهم نماید. مثلا مكان و لباس مناسب و عطر انتخاب كند. و میهمانان مخصوصى را كه مناسب با این شب مىباشند، و چند فقیر را براى صدقه دادن در نظر بگیرد.
سزاوار است وقتى كه شب قدر نزدیك مىشود شوق او به رسیدن به كرامتهایى كه در این شب براى او مهیا شده است افزون گردیده، كرامت مقام بالا و مجلس حضور پروردگار جهانیان و تقدیس خداوند آسمانها و زمین، و اعمالى را كه با حال و اخلاص و حضور و رقّت و صفاى او و رضایت مولایش مناسبتر است، براى شبش انتخاب كرده و در این مورد از خداى متعال كمك گرفته و از خلفاى او - درود خدا بر آنان - یارى بجوید.
بعد از تعیین وقت ذكر، وقت مناسبى را كه در آن خوابآلود یا سیر یا گرسنه نبوده و موانع دیگرى نیز نداشته باشد، باید براى تفكر معین كند. نیز باید تمام سعى خود را بكار گیرد كه در شبش چیزى، حتى امور مباح، او را از یاد خدا باز نداشته و در نمازها و مناجاتش به غیر آن حتى مستحبات فكر نكند.
براى این كه براحتى به این مطلب برسد، مىتواند قبل از انجام عمل مختصرى درباره آن فكر كند
2. در اول شب خیلى به نگهبان آن شب كه از معصومین علیهم السّلام است، توسل جسته و او را شفیع خود قرار دهد. و در این هنگام توفیق در اعمال و احوال را كه به آن احتیاج دارد
ذكر نموده و تلاش كند با الفاظى كه براى درخواست ترحم و شفاعت مىگوید، رحمت و رقت را جلب كرده و مهربانى و كرامت را برانگیخته و ابرهاى جود و كرم و بخشش را بباراند
از پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم روایت شده است كه فرمودند: «موسى عرض كرد: خداى من نزدیك ; شدن به تو را خواهانم، فرمود: نزدیكى من از آن كسى است كه شب قدر بیدار شود.
عرض كرد: خداى من رحمت تو را مىخواهم، فرمود: رحمت من از آن كسى است كه در شب قدر به فقیرها رحم كند، عرض كرد:
خداى من جواز عبور از صراط را خواهانم، فرمود: آن براى كسى است كه در شب قدر صدقهاى بدهد، عرض كرد: خداى من از درختان بهشتى مىخواهم، فرمود: این مال كسى است كه در شب قدر سبحان اللّه بگوید، عرض كرد: خداى من رضایت تو را مىخواهم، فرمود:
رضایت من از آن كسى است كه دو ركعت نماز در شب قدر بخواند َ عرض كرد: خداى من از درختان بهشتى مىخواهم، فرمود: این برای كسى است كه در شب قدر...، روایاتى داریم مبنى بر این كه از هزار ماه جهاد بهتر، و از سلطنت هزار ماه. شبى كه از عبادت هزار ماه بهترمىباشد. و خلاصه، شب شریفى است كَه روزى بندگان، اجلهاى آنان و سایر اموردران مقدر میگردد.
3. دو ركعت نمازكه بعد از حمد هفت مرتبه توحید و بعداز نماز هفتاد بار استغفار و صد ركعت نماز و خواندن دعاهایى كه در بین آن وارد شده از مهمترین امور مهم است. زیرا مضامین آن برآمده از سینه امامان دین مىباشد كه عالمان به خداوند هستند. در این ادعیه علوم گرانبهایى است كه بجز پیامبران و جانشینان آنان كسى از آن آگاه نیست.
دانشهایى از قبیل علم به خدا و صفات جمال و جلال و نامهاى نیك و مراتب فضل و حكمت عدل و مقتضاى كار و ادب مناجات با خداوند متعال لازم است.در خلال خواندن این ادعیه زنده دل بوده و با توجه آن را بخواند. و اگر بتواند از آنچه مىگوید، تأثیر پذیرفته و این مطلب را نیز در دعایش بخواهد، باید به او تبریك گفت.
زیرا اگر این ادعیه ثواب و پاداشى از جانب خدا نداشته و فقط مضامین آن در انسان مۆثر باشد، عاقل باید روح و جان خود را براى بدست آوردن آن فدا كند. چه رسد به این كه خداوند براى هر حكم و حتى هر حرفى از آن جواب و نورى آماده نموده است كه جهانیان نمىتوانند قیمتى بر آن بگذارند.
همچنین باید درباره معنى كلماتى كه مىگوید تأمل نموده و آن را درك كند
4. اگر این مقدار نیز نمىتواند بهتر است بجاى خواندن این دعاها بر مصیبت خود و مجازات خدا بخاطر آن، گریه كرده و بگوید:
«انا للّه و انا إلیه راجعون، چه مصیبت و چه مجازات بزرگى» درباره اهل آخرت، در حدیث قدسى آمده است: «دعاى آنان در نزد خداوند بالا رفته و كلام آنان را مىشنود. فرشتگان بواسطه آنان خوشحال مىگردند... پروردگار باندازهاى دوست دارد دعاى آنان را بشنود كه مادرى فرزند را»
بنابراین اى فقیر در مورد دعایى كه بدون حضور قلب مىخوانى، انصاف بده. آیا دوست دارى، در حالى كه خدا مىبیند كه زبانت او را خوانده و دلت با دنیا سخن مىگوید، دعایت به خداوند برسد دنیایى كه درباره آن آمده است كه دشمن خدا و دوستان اوست و مىخواهد با شكوفههاى این دنیاى فانى، تو را از خداوند دور نماید. آیا عاقل مىتواند مصیبتى بزرگتر از این را تصور كند.
منبع:
المراقبات میرزا جواد آقا ملکی تبریزی
تهیه و تنظیم: عبداله فربود، گروه حوزه علمیه تبیان
