تبیان، دستیار زندگی
مسعود كیمیایی در نشستی با خبرنگاران سینمایی فارس، گفت: در مقطعی از سال‌های بعد از انقلاب، تهیه‌كنندگان من را دیدند و به من گفتند فیلم جنگی بساز و «قیصر» را به جبهه ببر. اما من به آنها گفتم كه اگر قرار است كاری مثل قیصر ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مشكل سینمای ما این است كه همه منتظر «امتحان شده‌ها»‌ هستند

مسعود كیمیایی

كارگردان «رئیس» گفت: یكی از مشكلات سینمای ما در این سال‌ها این است كه همه منتظر دیدن «امتحان شده»‌ها هستند .

مسعود كیمیایی در نشستی با خبرنگاران سینمایی فارس، گفت: در مقطعی از سال‌های بعد از انقلاب، تهیه‌كنندگان من را دیدند و به من گفتند فیلم جنگی بساز و «قیصر» را به جبهه ببر. اما من به آنها گفتم كه اگر قرار است كاری مثل قیصر آن دوران بسازید، باید ببینید فیلم در زمان خودش چه كاركردی دارد چون فیلم امروز باید بر اساس عرف امروز ساخته شود و با فیلم دیروز تفاوت داشته باشد، در حالی كه شما می‌خواهید یك فیلم امتحان‌شده داشته باشید.

كیمیایی افزود: من براساس زمانه، این كار را نكردم. به آنها گفتم صاحب فیلم «قیصر» تهیه كننده آن است و من در آن زمان داستان خودم را ساختم و تهیه كننده روی استعداد من سرمایه‌گذاری كرد؛ حال شما می‌خواهید روی كار امتحان‌شده ایشان سرمایه‌گذاری كنید كه شاید ربطی به من نداشته باشد.

* از كجا تیم فیلمنامه‌نویسی بیاورم؟

سازنده «اعتراض» و «حكم» در مورد تمایل خود به استفاده از روش‌های مرسوم هالیوودی و استفاده از تیم‌ فیلمنامه‌نویسی گفت: درست است كه به جز چند فیلم، فیلمنامه بیشتر فیلم‌های خودم را - چه فیلمنامه‌های اصیل و چه اقتباس‌های سینمایی از آثار ادبی ایرانی و خارجی- خودم نوشته‌ام اما آیا شما سراغ دارید فیلمنامه‌نویسانی را كه بتوانند در این زمینه فعالیت كنند تا من از آنها استفاده كنم؟

وی تصریح كرد: من معتقد به استفاده از فیلمنامه‌نویس متبحر یا تیم فیلمنامه نویسی هستم. بدم هم نمی‌آید كه این اتفاق بیفتد و من بیشتر انرژی را صرف كارگردانی فیلم كنم، اما در شرایطی كه سینمای ایران از ضعف فیلمنامه می‌نالد، من از كجا باید فیلمنامه‌نویس و تیم فیلمنامه‌نویسی بیاورم؟

مسعود كیمیایی

* من سال‌هاست كه بی‌ادبی‌ها را فراموش كرده‌ام

مسعود كیمیایی در مورد برخورد افراطی نقدها در مجلات تخصصی علیه فیلم «رئیس» گفت: این حرف‌ها نمی‌تواند به من كمك كند و متاسفانه گاه نقدها حالت عصبی و بی‌ادبانه پیدا می‌كند كه ناشی از بی‌منطقی نویسندگانش است اما من سال‌هاست كه بی‌ادبی‌ها را فراموش كرده‌ام.

كارگردان «گروهبان» گفت: برخی از این منتقدها، در تاریكی ایستاده‌اند و در شرایطی كه من در روشنایی‌ام، دارند با من حرف می‌زنند. همه چیز من را هم می‌دانند، گویی بغل من هستند اما من آنها را نمی‌شناسم.

*دوست ندارم حرف «تروفو» را تكرار كنم

كیمیایی درباره عدم تناسب تعداد منتقدان نسبت به تعداد فیلم های ایرانی؛ اظهار داشت: این ماجرا خیلی به هم‌ریخته است و یكی از دلایلش هم این روزنامه‌هایی كه هستند كه منتشر می‌شوند و برای اینكه مطلب داشته باشند و صفحات‌شان پرشود، نویسنده و منتقد می‌سازند و صفحاتشان را به دست اینها می‌دهند. عكس فلان فوتبالیست یا كارگردان سینما یا بازیگر در یك روزنامه، یك صفحه را می‌گیرد و اتفاقاتی كه اینگونه می‌افتد، روی آن نویسنده هم تاثیر می‌گذارد. راجع به چیزی می‌نویسد، عكس خودش هم چاپ می‌شود.

وی اظهار داشت: اكثر این منتقدان می‌خواهند فیلم بسازند و این دیگر حرف من نیست چرا كه آمارش معلوم است. من هم دوست ندارم حرف «تروفو» را تكرار كنم كه ‌گفت «تمام پاسبان‌ها دزدهای خجالتی هستند».

* همواره به منتقدان احترام گذاشته‌ام

خالق «سفرسنگ» گفت: برخلاف آنچه به نظر می‌رسد، نقدهای سازنده منتقدان اثرات خوبی در سینمای من داشته‌اند، من از گذشته تاكنون همواره به نظر منتقدان احترام گذاشته‌ام و آنها را به كارگرفته‌ام. اگر اینگونه نبود، بعد از تیغ و ابریشم و سرب، دندان مار ساخته نمی شد، بعد از ردپای گرگ، تجارت و ضیافت و مرسدس نمی‌آمد و پس از حكم، رئیس متولد نمی‌شد.

وی اظهار داشت:‌ اواخر دهه 40، نمایش فیلم‌های ایرانی و خارجی شكل دیگری داشت. مردم و منتقدان با هم فیلم می‌دیدند و «قیصر» هم در آن شرایط دیده شد. در آن زمان خیلی جاها فیلم نشان می‌دادند. حتی سفارت فرانسه، ایتالیا و انگلیس هم فیلم نشان می‌دادند و كمپانی‌های خارجی هم نمایش فیلم داشتند.

وی گفت: بسیاری از منتقدان امروز، فیلم‌های فرنگی را روی CD می‌بینند و فیلم‌های ایرانی را هم‌ كه می‌بینیم چگونه‌اند. معیار سینما از نگاه آنها شكل درستی نمی‌تواند داشته باشد. خب در این شرایط این كه به یك باره، فیلمی به شكلی دیگر مثل «رئیس» می‌بینند، برخورد با آن برایشان سخت است چون عادت به دیدن فیلم‌های دیگری دارند.

وی افزود: در این زمینه شاید حق با آنها باشد، اما جریان اول و تعیین كننده این است كه مردم می‌روند فیلم می‌بینند و وقتی مردم جواب می‌دهند، منتقد و روزنامه‌نویس هم راه می‌افتد.

مسعود كیمیایی

* انرژی «رئیس» از خود من است

كارگردان «سلطان» در ادامه، در مورد تصویر عاشقانه‌ها در سینمای خود كه در «رئیس» نیز در مورد رضا و فرشته و نیز سیامك و طلا نمود دارد گفت: این بخشی از سینمای من است كه با من همراه بوده و در آثار من نمود داشته است اما این كه بخواهم یك عاشقانه كامل بسازم، شرایط آن باید به وجود بیاید.

سازنده «خط قرمز» درباره انرژی فراوانی كه صرف كارگردانی «رئیس» شده، در واكنش به منتقدانی كه 20 سال پیش او را پیر و بی‌حوصله می‌انگاشتند، گفت: آن آدم با آن حرف، كم‌حوصلگی خودش را نشان داده، من البته كاری به این جریانات نداشته‌ام و ندارم و همیشه كار خود را كرده‌ام كه اگر جز این بود، بعد از سرب و دندان مار، نباید فیلم‌سازی را ادامه می‌دادم.

وی درباره تاثیر كلاس‌های كارگاه آزاد فیلم، حضور جوان‌ها و میزان انرژی كه از این كارگاه كسب می‌كند، گفت: این انرژی از خود من است كه در تقابل با جوان‌ها و سینما، شدیدتر می‌شود. من به آینده این جوان‌ها امید دارم. فیلمسازان خوبی از این جمع بیرون می‌آیند. 90 فیلم ساخته‌ا‌ند كه در آن بین 15 تا فیلم معركه وجود دارد و خوشحالم كه این جوان‌ها در اینجا تربیت می‌شوند و قصد دارم در كارهای بعدی‌ام، بیشتر از این بچه‌ها استفاده كنم.

منبع : خبرگزاری فارس

مطالب مرتبط :

گزارش تصویری از پشت صحنه فیلم رییس

رئیس

کیمیایی زخمی تر از همیشه