ویترین‌های سیار خود نمایی

لایه پشت لایه، رنگ پشت رنگ از برای چه می پاشد، می ریزد و خود را در نهانخانه رنگین کمانی که ساخته مخفی می کند، مخفی می کند تا ببیند نگاه ها و چرخش سرها را برای دیدنش، ببیند و در دل احساس کند، احساس کند آنچه را که در خیال خود ساخته است، بسازد دنیایی شیشه ای و رنگی برای خود و ویران کند شاید جامعه ای یا خانواده ای را، ویران کند  تمام باورهای خود را و بسازد ویرانه خانه ای از باورهایی که پوشالی است ،باورهایی که غریبه با دیار ایرانی و اسلامی است ، این همه اینجا می توان گفت  که به راستی  برخلاف همیشه اینجا از ما نیست که بر ماست؟؟؟؟؟

این همه رنگ از برای چه......

آری منظورم استفاده از ابزار الوان کننده و یا به اصطلاح همان لوازم آرایشی است که دیگر از گنجایش یک کیف گذشته و نیاز به یک جعبه ابزار دارد که برخی از بانوان و هم جنسان محترمه بنده حامل آن هستند و با موجی هم که برای مصرف این لوازم دربین برخی از افراد جامعه به راه افتاده است، ظرف یک ماه نرسیده اقدام به تعویض جعبه ابزار لوازم آرایشی خود کرده تا با به کار گیری این ابزار مهندس صورت هاشان شوند اما متاسفانه این بار نه تنها جایی از این ساختن ها آباد نمی شود بلکه ویرانه هایی را نیز به دنبال دارد و باید گفت که دود این آتش ابتدا در چشم خودشان و سپس در جامعه می شود.

اوج فاجعه جایی است که طبق بررسی ها دامنه سنی مصرف کنندگان این لوازم  بسیار پایین گزارش شده است و همین نکته است که ایران را به یکی از رتبه داران مصرف لوازم آرایش در بین سایر کشورها تبدیل کرده  است، تاسف اینجاست که ای کاش این همه لایه و رنگی که می پاشند و به اصطلاح خود را آراسته می کنند، از جنس محصولات تقلبی و فراگیر چینی نباشد و حداقل این دوستان محترمه کمی هم دلسوزی برای پوست خود داشته باشند تا سم و سرب موجود در این لوازم را به خورد پوست بیچاره خود ندهند و نشود مصداق این ضرب المثل که آمدیم ابروانش  رادرست کنیم ،زدیم چشمش را کور کردیم.

این قصه سردراز دارد

قصه به اینجا ختم نمی شود و باید از برخی ها پرسید که چرا در کنار دختران 12، 13ساله  حتی مادران امروز که فرزندانشان به اصطلاح از آب و گل در آمده اند ،نیز در طیف مصرف کنندگان ابزار آرایشی جای دارند؟  به راستی  علت گرایش های بانوان از برای چیست و ریشه در کجا دارد؟؟

برخی معتقدند که رواج این رویه دربین زنان و حتی مردان، سوغاتی است بیگانه از دیار فرنگ، که تعدادی با پشت پا زدن به فرهنگ اسلامی و ایرانی، پذیرفتند و رسیدیم آنجایی که فقط نام مسلمانی  را یدک می کشیم و گرنه چه ضرورتی دارد از دختر12 ساله تا زن دنیا دیده ایرانی 60ساله مصرف کننده لوازم آرایشی در خیابان ها باشند.علاوه بر این برخی ها هم معتقدند که خود کرده ایم و خودکرده را تدبیر نیست و از ماست که برماست را می توان روی پرده سینما ها و حتی در قاب جادویی تلویزیون  دید که چگونه شده اند مروج بی فرهنگی و آشکارا خود نمایی را رواج می دهند و نشسته ایم و دست روی دست گذاشته و شاهدتکثیر  کپی های فلان هنر پیشه در سطح خیابان هستیم، ناگفته نماندکه هنر مقدس است و حیف این واژه که برخی از این تازه به دوران های سینما آن را یدک می کشند.

ویترین های سیار خود نمایی

ذکر این نکته خالی از لطف نیست که هستند  زنان میانسالی که  برخی از دختران جوان را  همواره به چشم یک  تهدید کننده نگاه می کنند و معتقدند که برخی از این دختران با آراستن ظاهر خود، اقدام به متلاشی کردن خانواده ها می کنند، دخترانی که اغلب طعم دوران مجردی را نیز می کشند ودوباره آه ما را از نهان در می آورند و باید گفت که  امان ازاین مشکلات تشکیل خانواده.....

برخی از دختران شهر من شده اند ویترین های سیار ، پشت حباب های رنگی از جنس شیشه که با ضربه ای کوچک متلاشی می شوند چرا که این خانه از پای بست ویران است، ویران است به دلیل اینکه روی پله های لرزان کمبود اعتماد به نفس بنا شده است، بنا شده است تا بسازد اعتماد به نفس رنگی ای را  تا خود واقعی اش را پشت این رنگها پنهان کند، پنهان کند و نشان دهد آنچه را که نیست، آنچه را که به گمان خود می پندارد درست است.

بی رنگیم از رنگ آسمان

یادی هم از سهراب سپهرها(آسمان ها) کنیم که بر آن بود تا قایقی بسازد و دور شود و به شهر آرزوها برسد. نمی دانم شاید بادیدن چند رنگی ها و پنهان شدن در زیر این همه زرق و برق، باید بگوییم که سهراب صبر کن، قایقت جا دارد، ما هم از این همه چند رنگی و بی رنگی بیزاریم و می خواهیم به دیاری برویم که دیگر ملاک های انتخابمان نشود زیبایی و ثروت، نشود که با این همه رنگ باز رنگی از خدا نداشته باشیم و نشود این که در عین رنگین کمان بودن، بی رنگ باشیم از رنگ آسمان.

و اینجاست که باید گفت چقدر دور شده ایم از سیره پیامبر که فرمودند: محبوب ترین شما با تقوا ترین شما است نه زیبا ترین.....