پرستویی کجاست؟
کناره گیری تا کی؟
پرستویی كه سابقه ایفای نقش در فیلمها و سریالهای مختلفی همچون: آژانس شیشهای، آشپزباشی، سیزده 59، موج مرده، آدم برفی، سریال امام علی(ع)، كتاب قانون، دوئل، مارمولك را دارد؛ مدتی است از دنیای بازیگری كنارهگیری كرده و این روزها در روستای زادگاه خود مشغول به زندگی است.
پرویز پرستویی در سال 1334 در روستای چارلی از توابع بخش کبودرآهنگ، یکی از شهرهای استان همدان، متولد شد. پدرش کشاورز بود و زمانی که پرویز 3 ساله بود به تهران مهاجرت کرد. دوران کودکی و نوجوانی را در یک خانه اجارهای کوچک در محله دروازه غار سپری کرد. او در مدرسه صالحیه اسلامی در کوچه گمرک تحصیل کرد و دیپلم طبیعی را گرفت. با پس انداز کردن یازده هزار تومان خانهای در حوالی ترمینال جنوب خرید. مدتی به ورزش علاقه نشان داد و دروازه بان تیم کارگران بود. با انتخاب مهراب شاهرخی به عنوان دروازه بان تیم جوانان انتخاب شد. پس از این زمان به مرکز هنری نازی آباد رفت و شروع به آموختن کرد. در سال 1349 به گروه بهرام بیضایی پیوست و اولین نقشش را در نمایشنامه «ماجرای یک محله» را بازی کرد. در سال 54 جایزه نقش اوّل کاخ جوانان را برای بازی در نمایش «تسلیم شدگان» کسب کرد. پرویز پرستویی در سال 1360 و زمانی که 26 سال سن داشت به عنوان منشی در دادگستری تهران مشغول به کار شد، امّا پس از مدتی به خاطر ناهمخوانی این شغل با روحیاتش به اداره تاتر رفت و مدت 12 سال در آنجا مشغول به کار شد.
شاید برایتان جالب باشد، بدانید كه او قبل از اینكه به مدرسه برود، ابتدا چند صباحی به مكتب خانه رفت كه هنوز در تهران رفتن به آنجا رواج داشت، باید عنوان كرد كه منطقه دروازه غار تهران، در حوالی میدان شوش هر روزه شاهد بزن بزنهای فراوان چوب و چماقكشی و جرم و جنایتهای دیگری بود كه در آن محل دیده میشود و پرویز پرستویی شاهد تمام این اتفاقات بود... در محلهای كه زندگی میكرد، تنها قهوهخانه محله تلویزیون داشت كه آن هم به خاطر رایج بودن پخش مواد مخدر در آن از ورود بچهها به آنجا جلوگیری میكردند... پرویز سینمای ایران از همان كودكی عاشق بازی و معركهگیری بود و با بچهها در كوچه پس كوچههای دروازه غار شبیهخوانی راه میانداخت، او همچنان عاشق تصویر بود كه از پشت شیشههای بخار گرفته قهوهخانه شاهد دیدن تصاویر تلویزیون میشد.
محرم كه میشد او به شبیهخوانی مشغول میشد با این كه سنی نداشت، در آن محل معروف بود، بچهای دبستانی كه اهل یك محل را در ایام سوگواری به گریه میانداخت.
او آن زمان در مدرسه صالحیه اسلامی در كوچه گمرك تحصیل می كرد، در دوران دبیرستان آرزویش معلم شدن بود، زمانی كه به خدمت عازم شد، دلش میخواست، وارد سپاه دانش شود تا مردم بیسواد، را باسواد كند...
وی پس از فارغ شدن از تحصیل، سركار رفت و پس از اتمام كار روزانه، به خاطر علاقه زیادی كه به بازیگری داشت، شبها را در تئاترهای لالهزار میگذراند... گرچه در آن زمان نمیگذاشت خانوادهاش متوجه شوند كه او عاشق بازیگری است...
پرویز پرستویی، مدتی است از دنیای بازیگری كنارهگیری كرده و این روزها در روستای زادگاه خود مشغول به زندگی است.
تلاشهای شبانهروزیاش باعث شد تا یازده هزار تومان پول جمع كند و در حوالی ترمینال جنوب خانهای بخرد... پرویز آن زمان عاشق ورزش هم بود، به ویژه فوتبال، از اینرو باشگاه كارگران و پست دروازه بانی را انتخاب كرد و مرحوم مهراب شاهرخی با دیدن او وی را به عنوان دروازهبان تیم جوانان انتخاب كرد، اما ورزش هم نتوانست او را از علاقه ذاتیاش به هنر غافل كند، همین شد كه به مركز هنری نازیآباد رفت و شروع به آموختن كرد، به قول خودش، «در آنجا آموخت كه شهرت زودگذر است».
پرویز پرستویی بسیار خوشقول، خوش اخلاق، و پایبند به اصول دوستی است و همواره به موقع سرقرارهایش حاضر میشود... تلفن همراهش همیشه در دسترس است و كمتر روی پیامگیر است، اهل مدیر برنامه گرفتن و اینجور كارها نیست، كمتر با نشریات مصاحبه میكند و همیشه خودش پاسخگوی تلفنهایش است، اما با اینحال با خبرنگاران میانه خوبی دارد و از مطبوعات به عنوان پل بین مردم و هنر یاد میكند...
در سال 1349 به گروه بهرام بیضایی پیوست و در همان سال سرانجام اولین نقشش در تئاتر ماجرای یك محل را بازی كرد... آشنایی او با بهزاد فراهانی او را به گروه «كوچ» كشاند تا به دنبال كسب تجربه باشد... اوج كاری وی در سال 1352 در نمایشهای چشم برابر چشم، شبی در حلبیآباد، پتك و خانه روشن بود كه در آن به بازی پرداخت.
وی در سال 1352 دیپلم گرفت، در سال 53 اولین موفقیت خود را كسب كرد برنده جایزه نقش دوم برای نمایش «دكه» شد.
و در سال 54، جایزه نقش اول خانههای جوانان به خاطر «نمایش تسلیم» شدگان شد. بازی او در نمایش پرطرفدار «میلاد» در نقش دلال زمین خیلی زود اسم او را در بین طرفداران تئاتر بر سر زبانها انداخت.
پرویز پرستویی به نوعی از شهرت فراری است، اهل كلاس گذاشتن و اینجور حرفها نیست، گاهی اصلا فراموش میكند كه پرستویی است و از نگاههای دیگران تعجب میكند.
پرویز پرستویی پس از انقلاب و در سال 60، زمانی كه 26 ساله بود به عنوان منشی در دادگستری تهران مشغول به كار شد، در سال 62 برادرش شهید شد و آنجا بود كه پیشنهاد «كار بخش» برای بازی در «دیار عاشقان» را پذیرفت و راهی سرپل ذهاب شد، او با بازی در این فیلم دیپلم افتخار نقش دوم را از جشنواره دوم فجر دریافت كرد.
در سال 1366 در فیلم «شكار» با خسرو شكیبایی هم بازی شد، در همان اوان بود كه كار در دادگستری را به خاطر همخوانی نداشتن با روحیهاش رها كرد و به اداره تئاتر رفت و 12 سال كارمند آنجا بود.
او به همراه خانوادهاش زندگی میكند، خانهای دو و نیم طبقه كه پایین مغازه پدر است، در نیم طبقه برادر و همسرش، در طبقه اول والدین و طبقه دوم خودش به همراه همسر و دو فرزندش زندگی میكند، او سال 1360 ازدواج كرد... اولین تجربه تلویزیونی پرستویی، سریال «رعنا» در سال 1367 بود، اما فیلم «لیلی با من است» بود كه پرویز را بهطور كامل به مخاطبان هنر سینما در ایران شناساند، او برای بازی در این فیلم در دومین دیپلم افتخار خود را كسب كرد.
در سال 82 برای بازی در فیلم «مارمولك» یكی از بهترین و به یاد ماندنیترین بازیهای تاریخ هنری خود را به نمایش گذاشت، وی همچنین در مجموعههای امام علی (ع)، زیر چتر خورشید، آپارتمان، آوای فاخته و خاك سرخ و این آخری زیر تیغ نقش ایفا كرده است، «بیدمجنون» یكی دیگر از شاهكارهای هنریاش بود كه سیمرغ نقش اول جشنواره فجر را برایش در سال 83 به ارمغان آورد، ضمن اینكه سال گذشته برای بازی در فیلم «به نام پدر» برای چندمینبار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از آن مردی كرد كه از شهرت بیزار است از فیلمهای معروف او میتوان به روانی، مهرمادری، آژانس شیشهای، آدم برفی، عشق شیشهای، مرد عوضی، مومیایی، عزیزم من كوك نیستم، روبان قرمز، موج مرده به نام پدر، دیوانهای از قفس پرید و بیدمجنون اشاره داشت.
تاكنون كارگردانهای زیادی تلاش كردهاند تا او را دوباره به دنیای بازیگری بازگردانند، اما پرستویی كه از لحاظ روحی آمادگی حضور مجدد در سینما را ندارد به تمامی این پیشنهادها پاسخ منفی داده است. نكته جالب توجه این است كه پرستویی حتی حاضر به ایفای نقش در پروژه «چ» به كارگردانی ابراهیم حاتمیكیا نیز نشده است.
پرستویی تاكنون پنج تجربه همكاری با حاتمی كیا داشته و بهترین نقشهای خود را نیز در آثار این كارگردان ایفا كرده است، اما به دلیل شرایط خاص خود حاضر نشده در این فیلم ایفای نقش كند و طبق شنیدهها، پیشنهاد 600 میلیون تومانی این پروژه برای ایفای نقش شهید چمران نیز سبب نشده تا پرستویی از تصمیم خود منصرف شود.
فیلمهای سینمایی
1390 من و زیبا
1389 خرس
1388 سیزده 59
1387 بیست بازیگر
1387 کتاب قانون
1386 صد سال به این سالها
1385 پاداش سکوت
1384 به نام پدر
1383 بید مجنون
1382 کافه ترانزیت
1382 مارمولک
1381 دوئل
1381 بانوی من
1381 دیوانهای از قفس پرید
1380 عزیزم من کوک نیستم
1379 آب و آتش
1379 موج مرده
1378 مومیایی 3
1378 عشق شیشهای
1378 شوخی
1377 روبان قرمز
1377 مرد عوضی
1376 آژانس شیشهای
1376 روانی
1376 مهر مادری
1374 لیلی با من است
1373 آدم برفی
1370 مار
1369 حکایت آن مرد خوشبخت
1366 شکار
1366 سازمان 4
1362 پیشتازان فتح
1362 دیار عاشقان
فرآوری : مسعودعجمی بخش سینما وتلویزیون تبیان
منابع : ویکیپدیا ، کتاب بازیگران سینمای ایران