تبیان، دستیار زندگی
«پرویز پرستویی» بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون ایران از دنیای بازیگری كناره‌گیری كرد. پرستویی كه سابقه ایفای نقش در فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی همچون: آژانس شیشه‌ای، آشپزباشی، سیزده 59، موج مرده، آدم برفی، سریال امام علی(ع)، كتاب قانون، دوئل، مارمولك
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پرستویی کجاست؟

کناره گیری تا کی؟


«پرویز پرستویی» بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون ایران از دنیای بازیگری كناره‌گیری كرد.


پرویز پرستویی

پرستویی كه سابقه ایفای نقش در فیلم‌ها و سریال‌های مختلفی همچون: آژانس شیشه‌ای، آشپزباشی، سیزده 59، موج مرده، آدم برفی، سریال امام علی(ع)، كتاب قانون، دوئل، مارمولك را دارد؛ مدتی است از دنیای بازیگری كناره‌گیری كرده و این روزها در روستای زادگاه خود مشغول به زندگی است.

پرویز پرستویی در سال 1334 در روستای چارلی از توابع بخش کبودرآهنگ، یکی از شهرهای استان همدان، متولد شد. پدرش کشاورز بود و زمانی که پرویز 3 ساله بود به تهران مهاجرت کرد. دوران کودکی و نوجوانی را در یک خانه اجاره‌ای کوچک در محله دروازه غار سپری کرد. او در مدرسه صالحیه اسلامی در کوچه گمرک تحصیل کرد و دیپلم طبیعی را گرفت. با پس انداز کردن یازده هزار تومان خانه‌ای در حوالی ترمینال جنوب خرید. مدتی به ورزش علاقه نشان داد و دروازه بان تیم کارگران بود. با انتخاب مهراب شاهرخی به عنوان دروازه بان تیم جوانان انتخاب شد. پس از این زمان به مرکز هنری نازی آباد رفت و شروع به آموختن کرد. در سال 1349 به گروه بهرام بیضایی پیوست و اولین نقشش را در نمایشنامه «ماجرای یک محله» را بازی کرد. در سال 54 جایزه نقش اوّل کاخ جوانان را برای بازی در نمایش «تسلیم شدگان» کسب کرد. پرویز پرستویی در سال 1360 و زمانی که 26 سال سن داشت به عنوان منشی در دادگستری تهران مشغول به کار شد، امّا پس از مدتی به خاطر ناهمخوانی این شغل با روحیاتش به اداره تاتر رفت و مدت 12 سال در آنجا مشغول به کار شد.

پرویز پرستویی

شاید برایتان جالب باشد، بدانید كه او قبل از این‌كه به مدرسه برود، ابتدا چند صباحی به مكتب خانه رفت كه هنوز در تهران رفتن به آنجا رواج داشت، باید عنوان كرد كه منطقه دروازه غار تهران، در حوالی میدان شوش هر روزه شاهد بزن بزن‌های فراوان چوب و چماق‌كشی و جرم و جنایت‌های دیگری بود كه در آن محل دیده می‌‌شود و پرویز پرستویی شاهد تمام این اتفاقات بود... در محله‌ای كه زندگی می‌‌كرد، تنها قهوه‌خانه محله تلویزیون داشت كه آن هم به خاطر رایج بودن پخش مواد مخدر در آن از ورود بچه‌ها به آنجا جلوگیری می‌‌كردند... پرویز سینمای ایران از همان كودكی عاشق بازی و معركه‌گیری بود و با بچه‌ها در كوچه پس كوچه‌های دروازه‌ غار شبیه‌خوانی راه می‌‌انداخت، او همچنان عاشق تصویر بود كه از پشت شیشه‌های بخار گرفته قهوه‌خانه شاهد دیدن تصاویر تلویزیون می‌‌شد.

محرم كه می‌‌شد او به شبیه‌خوانی مشغول می‌‌شد با این كه سنی نداشت، در آن محل معروف بود، بچه‌ای دبستانی كه اهل یك محل را در ایام سوگواری به گریه می‌‌انداخت.

او آن زمان در مدرسه صالحیه اسلامی در كوچه گمرك تحصیل می كرد، در دوران دبیرستان آرزویش معلم شدن بود، زمانی كه به خدمت عازم شد، دلش می‌‌خواست، وارد سپاه دانش شود تا مردم بی‌‌سواد، را باسواد كند...

وی پس از فارغ‌ شدن از تحصیل، سركار رفت و پس از اتمام كار روزانه، به خاطر علاقه زیادی كه به بازیگری داشت، شب‌ها را در تئاتر‌های لاله‌زار می‌‌گذراند... گرچه در آن زمان نمی‌‌گذاشت خانواده‌اش متوجه شوند كه او عاشق بازیگری است...

پرویز پرستویی، مدتی است از دنیای بازیگری كناره‌گیری كرده و این روزها در روستای زادگاه خود مشغول به زندگی است.

تلاش‌های شبانه‌روزی‌اش باعث شد تا یازده هزار تومان پول جمع كند و در حوالی ترمینال جنوب خانه‌ای بخرد... پرویز آن زمان عاشق ورزش هم بود، به ویژه فوتبال، از اینرو باشگاه كارگران و پست دروازه بانی را انتخاب كرد و مرحوم مهراب شاهرخی با دیدن او وی را به عنوان دروازه‌بان تیم جوانان انتخاب كرد، اما ورزش هم نتوانست او را از علاقه ذاتی‌اش به هنر غافل كند، همین شد كه به مركز هنری نازی‌آباد رفت و شروع به آموختن كرد، به قول خودش، «در آنجا آموخت كه شهرت زودگذر است».

پرویز پرستویی بسیار خوش‌قول، خوش اخلاق، و پایبند به اصول دوستی است و همواره به موقع سرقرارهایش حاضر می‌‌شود... تلفن همراهش همیشه در دسترس است و كمتر روی پیام‌گیر است، اهل مدیر برنامه گرفتن و این‌جور كارها نیست، كمتر با نشریات مصاحبه می‌‌كند و همیشه خودش پاسخگوی تلفن‌هایش است، اما با این‌حال با خبرنگاران میانه خوبی دارد و از مطبوعات به عنوان پل بین مردم و هنر یاد می‌‌كند...

پرویز پرستویی

در سال 1349 به گروه بهرام بیضایی پیوست و در همان سال سرانجام اولین نقشش در تئاتر ماجرای یك محل را بازی كرد... آشنایی او با بهزاد فراهانی او را به گروه «كوچ» كشاند تا به دنبال كسب تجربه باشد... اوج كاری وی در سال 1352 در نمایش‌های چشم برابر چشم، شبی در حلبی‌آباد، پتك و خانه روشن بود كه در آن به بازی پرداخت.

وی در سال 1352 دیپلم گرفت، در سال 53 اولین موفقیت خود را كسب كرد برنده جایزه نقش دوم برای نمایش «دكه» شد.

و در سال 54، جایزه نقش اول خانه‌های جوانان به خاطر «نمایش تسلیم» شدگان شد. بازی او در نمایش پرطرفدار «میلاد» در نقش دلال زمین خیلی زود اسم او را در بین طرفداران تئاتر بر سر زبان‌ها انداخت.

پرویز پرستویی به نوعی از شهرت فراری است، اهل كلاس گذاشتن و این‌جور حرف‌ها نیست، گاهی اصلا فراموش می‌‌كند كه پرستویی است و از نگاه‌های دیگران تعجب می‌‌كند.

پرویز پرستویی پس از انقلاب و در سال 60، زمانی كه 26 ساله بود به عنوان منشی در دادگستری تهران مشغول به كار شد، در سال 62 برادرش شهید شد و آنجا بود كه پیشنهاد «كار بخش» برای بازی در «دیار عاشقان» را پذیرفت و راهی سرپل ذهاب شد، او با بازی در این فیلم دیپلم افتخار نقش دوم را از جشنواره دوم فجر دریافت كرد.

در سال 1366 در فیلم «شكار» با خسرو شكیبایی هم بازی شد، در همان اوان بود كه كار در دادگستری را به خاطر همخوانی نداشتن با روحیه‌اش رها كرد و به اداره تئاتر رفت و 12 سال كارمند آنجا بود.

او به همراه خانواده‌اش زندگی می‌‌كند، خانه‌ای دو و نیم طبقه كه پایین مغازه پدر است، در نیم طبقه برادر و همسرش، در طبقه اول والدین و طبقه دوم خودش به همراه همسر و دو فرزندش زندگی می‌‌كند، او سال 1360 ازدواج كرد... اولین تجربه تلویزیونی پرستویی، سریال «رعنا» در سال 1367 بود، اما فیلم «لیلی با من است» بود كه پرویز را به‌طور كامل به مخاطبان هنر سینما در ایران شناساند، او برای بازی در این فیلم در دومین دیپلم افتخار خود را كسب كرد.

پرویز پرستویی

در سال 82 برای بازی در فیلم «مارمولك» یكی از بهترین و به یاد ماندنی‌ترین بازی‌های تاریخ هنری خود را به نمایش گذاشت، وی همچنین در مجموعه‌های امام علی (ع)، زیر چتر خورشید، آپارتمان، آوای فاخته و خاك سرخ و این آخری زیر تیغ نقش ایفا كرده است، «بیدمجنون» یكی دیگر از شاهكارهای هنری‌اش بود كه سیمرغ نقش اول جشنواره فجر را برایش در سال 83 به ارمغان آورد، ضمن این‌كه سال گذشته برای بازی در فیلم «به نام پدر» برای چندمین‌بار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از آن مردی كرد كه از شهرت بیزار است از فیلم‌های معروف او می‌‌توان به روانی، مهرمادری، آژانس شیشه‌ای، آدم برفی، عشق شیشه‌ای، مرد عوضی، مومیایی، عزیزم من كوك نیستم، روبان قرمز، موج مرده به نام پدر، دیوانه‌ای از قفس پرید و بیدمجنون اشاره داشت.

تاكنون كارگردان‌های زیادی تلاش كرده‌اند تا او را دوباره به دنیای بازیگری بازگردانند، اما پرستویی كه از لحاظ روحی آمادگی حضور مجدد در سینما را ندارد به تمامی این پیشنهادها پاسخ منفی داده است. نكته جالب توجه این است كه پرستویی حتی حاضر به ایفای نقش در پروژه «چ» به كارگردانی ابراهیم حاتمی‌كیا نیز نشده است.

پرستویی تاكنون پنج تجربه همكاری با حاتمی كیا داشته و بهترین نقش‌های خود را نیز در آثار این كارگردان ایفا كرده است، اما به دلیل شرایط خاص خود حاضر نشده در این فیلم ایفای نقش كند و طبق شنیده‌ها، پیشنهاد 600 میلیون تومانی این پروژه برای ایفای نقش شهید چمران نیز سبب نشده تا پرستویی از تصمیم خود منصرف شود.

فیلم‌های سینمایی

1390     من و زیبا

1389     خرس

1388     سیزده 59

1387     بیست   بازیگر

1387     کتاب قانون

1386     صد سال به این سال‌ها

1385     پاداش سکوت

1384     به نام پدر

1383     بید مجنون

1382     کافه ترانزیت

1382     مارمولک

1381     دوئل

1381     بانوی من

1381     دیوانه‌ای از قفس پرید

1380     عزیزم من کوک نیستم

1379     آب و آتش

1379     موج مرده

1378     مومیایی 3

1378     عشق شیشه‌ای

1378     شوخی

1377     روبان قرمز

1377     مرد عوضی

1376     آژانس شیشه‌ای

1376     روانی

1376     مهر مادری

1374     لیلی با من است

1373     آدم برفی

1370     مار

1369     حکایت آن مرد خوشبخت

1366     شکار

1366     سازمان 4

1362     پیشتازان فتح

1362     دیار عاشقان

فرآوری : مسعودعجمی

بخش سینما وتلویزیون تبیان


منابع : ویکیپدیا ، کتاب بازیگران سینمای ایران