امام خمینی، دل نگران همسر

عارف کامل مرحوم حاج اسماعیل دولابی درباره رفتار با همسر به تمام مومنین چنین سفارش می نمایند و همگان را این گونه پند می دهند :

«کمال انسان در این است که خانواده اش از او خشنود باشد.کمال مرد در آن است که خانواده اش از او راضی باشد.

هر زنی که مردش از او راضی باشد آن عزیز خداست. هر مردی هم که زنش از او راضی باشد آن مرد عزیز خداست ، کمال زن و مرد در این است و بقیه اش دیگر حرف است. چنین زن و مردی را خدا از همه اعمالشان راضی است .خوب رفتار کردن با زن هنر دین است.

مردی که با زنش خوب رفتار کند همه جا آقاست . زن هم وقتی مردش از او رضا باشد می تواند همه کارهایش را به خوبی انجام دهد.

نمونه کامل یک زن و شوهر مومن حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا علیها السلام می باشند که یک روح و یک جان بودند در دو پیکر.»

  این استاد اخلاق در ادامه این گونه می فرماید:  «هر کاری که می توانی بکن ، پول خرج همسرت کن ، به او محبت کن تا با هم یگانه شوید.

زن و مرد باید به یکدیگر خوش بین باشند و هر کدام عیب را از خود بدانند و به دیگری نسبت ندهند. اصلا عیب دیدن کار خوبی نیست.

وقتی می خواهید از منزل خارج شوید اهل خانه را خشنود کنید و بیرون بیایید وقتی هم خواستید وارد خانه شوید بیرون در استغفار کنید و صلوات بفرستید و هر نا راحتی که دارید بیرون بگذارید و با روی خوش داخل شوید. اهل خانه هم با روی خوش به استقبال شما بیایند. کمال زن و مرد در این است .

اگر زن وبچه ات زشت و بد به نظرت آمدند، به خودت بگو: درست نگاه کن ، خدا آن ها را درست کرده است ، مصنوع خدا مگر زشت و بد می شود؟!

شرط زندگی و معاشرت را دعوا نکردن قرار دهید. یگانگی و الفت مبدا همه خوبی هاست.

از حدیث کسا ادب صحبت کردن فرزندان و شوهر و همسر با یکدیگر را بیاموزید.

اگر زن با مرد مدارا کند در نصف اعمال خوب او شریک است.

قرآن در مورد ازدواج می فرماید:لتسکنوا الیها، تا در نزد همسرتان آرامش و سکون بیابید. مقصود سکون و آرامش دل است و این وقتی عملی می شود که ایمان وجود داشته باشد.»

پیامبر صلی الله علیه و آله که خداوند ایشان را الگوی همه مسلمانان قرار داده است در رفتار با همسران خویش بسیار مهربان بود ، آن حضرت در حدیثی درباره خوش رفتاری با همسر می فرماید:  کامل ترین مومنان از نظر ایمان ، آن کسی است که خوش اخلاق تر باشد ، و بهترین شما کسی است که اخلاق او با زنانش ، بهتر باشد.

امام خمینی بزرگ مردی بود که پیامبر را در الگو و اسوه خویش در همه شئونات زندگی خویش قرار داده بود ، ایشان در زمینه همسرداری هم به رسول الله اقتدا کرده بود و به بهترین صورت با همسر خویش رفتار می کردند .

همسر امام درباره نوع رفتار ایشان با خود می‌گوید: حضرت امام به من خیلی احترام می‌گذاشتند و خیلی اهمیت می‌دادند. هیچ حرف بد یا زشتی به من نمی‌زدند ... امام حتی در اوج عصبانیت هرگز بی‌احترامی و اسائه ادب نمی‌کردند.

همیشه جای خوب را به من تعارف می کردند ، همیشه تا من سر سفره نمیآمدم ، خوردن غذا را شروع نمی کردند، به بچه‌ها هم می‌گفتند: صبر کنید تا خانم بیایند .

حضرت امام [کارهای خانه] جارو کردن و ظرف شستن و حتی شستن روسری بچه خودمان را هم وظیفه من نمی‌دانستند و اگر به جهت نیاز گاهی به این کارها دست می‌زدم، ناراحت می‌شدند و آن را به حساب نوعی اجحاف نسبت به من می‌گذاشتند.

امام در مسایل خصوصی زندگی من دخالت نمی کردند ، هر طوری که دوست داشتم ، زندگی می کردم . به رفت و آمد با دوستانم کاری نداشتند.به احمد جان خیلی سفارش مرا کردند . به او گفتند : خیلی مواظب مادرت باش. من نتوانستم تلافی کنم و تو تلافی کن.

سرکار خانم زهرا مصطفوی ، دختر امام خمینی درباره رفتار نیک و پسندیده پدرشان با مادرشان می گوید:

 هر وقت خانم  می خواستند به مسافرت بروند ، در هر ساعتی از شب و روز که بود ، امام تا درب حیاط منزل ایشان را بدرقه می کردند یا موقعی که بر می گشتند ، اگر فصل گرما بود ، امام دستور می دادند یک چیز خنکی درست کنند ، و اگر فصل سرما بود ، می گفتند اتاق را برای خانم گرم کنید.

 خانم فریده مصطفوی، دختر امام  رفتار عاشقانه و خداپسندانه  پدر بزرگوار و عارفشان  را با همسرش را چنین توصیف می کنند:هیچ وقت ما ندیدیم ایشانبه خانم بگویند «فلان کار را انجام بده» و یا حتی «یک چای برای من بریز» خیلی به مادرم اظهار محبّت و علاقه می‌کردند و مقید بودند این اظهار محبّت و علاقه را جلوی ما فرزندان هم علنی کنند.

امام احترام فوق‌العاده برای خانم قائل بودند ، در طول شصت سال زندگی، هیچ وقت یک لیوان آب از خانم نخواستند ،  در شرایط سخت روزهای آخر، هر وقت چشم باز می‌کردند، اگر قادر به صحبت بودند، می‌گفتند: خانم چطورند؟ اگر روزی خانم غذا را تهیه می‌کردند، هر چقدر هم که بد می‌شد، کسی حق اعتراض نداشت و امام از آن غذا تعریف می‌کردند. امام به ما می‌گفتند: هیچ کس مادر شما نمی‌شود .

خانم مرضیه حدیده چی درباره رفتار خوب و زیبا و پسندیده  حضرت امام با همسرشان و عشق پاک ایشان به خانمشان این خاطره را بازگو می کند : در روزهایی که در فرانسه بودیم ، روزی خانم به منزل یکی از فامیل هایشان به مهمانی رفت ، اما دو ساعت دیرتر از زمانی که به امام قول داده بود ، برگشت.

امام که همه کارهایشان را با ساعت و دقیقه تنظیم می کردند، در این دو ساعت ، سه بار از اتاق به آشپزخانه آمدند و پرسیدند:«خانم نیامدند؟»دفعه سوم فرمودند:   «نگران شده ام ، شما نمی توانید وسیله ای پیدا کنید که تماس بگیریم؟» تا این که خانم آمدند. وقتی ایشان آمدند، با محبت خاصی رو به روی خانم نشستند و گفتند :«مرا دل نگران کردی».

امام خمینی تا آن جا که می تتوانستند در همه کارها به همسرشان کمک می کردند و هرگز رفیق نیمه راه نبودند خانم فاطمه طباطبایی از همسر امام این گونه نقل می کنند:

...چون بچه ها ، شب ها خیلی گریه می کردند و تا صبح بیدار می ماندند ، امام شب را تقسیم کرده بودند ، یعنی مثلا دو ساعت خودشان از بچه نگهداری می کردند و خانم می خوابیدند و دو ساعت بعد بالعکس عمل می کردند.

منابع:کتاب رازهای همسر داری /علی ابراهیمی اقلیدی/بیت الحزان/1390

.(تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث/ص210/ح292)

تهیه و فرآوری :مهدی صدری ، گروه حوزه علمیه تبیان