همراه اهل آبادی
گزارشی از پشت صحنه یك برنامه اجتماعی در رادیو ایران
برنامه‌ای كه به همت گروه جامعه رادیو ایران تهیه می‌شود و در سال تولید ملی و حمایت از سرمایه و كار ایرانی قصد دارد ضمن معرفی روستاهای كشور، به بحث كشاورزی و دامداری، صادرات در ایران و تولید پایدار بپردازد.
وقتی به استودیوی شماره 11می رسم، داریوش گودرزی صدابردار مشغول تنظیم صداست. آرم برنامه با صدای مهدی طهماسبی آغاز می‌شود: «دو قدم كه از سمت غبار و سنگ تنهایی رد بشی می‌رسی به سبزه‌زارهای مخملی دشت، به زمین‌های پر از بركت. به كومه‌های گرم و دلباز. به كوهستان همیشه برجا. كنار بركه‌ای بنشین و بیكران را دریاب و ببین كه چه زنان و چه مردانی از آسمان باران و از زمین نان طلب می‌كنند.»
این صدا كه همراه یك ملودی كهن ایرانی با ضرباهنگ‌های محلی پخش می‌شود و هادی ساعی، تهیه‌كننده افكت‌های مناسبی را روی آن گذاشته، تداعی‌كننده حركت، سرسبزی و زندگی خالی از هیاهوست.
ساعی در حالی كه می‌خواهد سی‌دی موسیقی دیگری را در دستگاه بگذارد، می‌گوید: «سعی كردم با افكت، محیطی را كه گوینده توصیف می‌كند تصویرسازی كنم.»
با اشاره دست گودرزی، صدای علی‌اصغر نادرپور، گزارشگر برنامه پخش می‌شود كه با آرامش خاصی می‌گوید: «با نام و یاد او، كلام خود را آغاز می‌كنیم.»
سپس توضیح می‌دهد كه دراین برنامه شنوندگان چه مطالبی را خواهند شنید و ادامه می‌دهد: «در این موسم از برنامه اهل آبادی از طریق امواج رادیو ایران به منطقه فیروزكوه خواهیم رفت و پس از اون به خطه سرسبز گیلان و اگه فرصت شد به بوشهر هم سفر خواهیم كرد. با ما همراه باشید.»
اولین گزارش نادرپور پخش می‌شود: «ما امروز از تهران كه به سمت فیروزكوه حركت كردیم نرسیده به شهرستان فیروزكوه دست چپ جاده، اومدیم به روستای شهرآباد می‌گن شهرآباد، شهر باد بوده حالا شهرآباد شده یه مقدار هم نسبت به روستاهای اطراف وضعیت بهتری داره و نام شهر رویش گذاشتن. چند كیلومتری اومدیم بالا و رسیدیم به یه باغی كه باغ سیب است و در این دامنه كوهستان، شوی دره واقع شده. یعنی اینجا زود شب می‌شه. چون ارتفاع كوهای اطرافش زیاده. این باغی رو كه الان من می‌بینم باغ خوبیه كه می‌خواد در این فصل محصول خوبی بده. خب سال‌های گذشته سرمازده و یه مقدار محصول نداده. كشاورز و باغداری كه اینجا بودن نگران بودن و نتونستن برداشت كنن. منبع درآمدی هم نداشتن، اما به امید خدا امسال با این وضعیت خوبی كه هست بتونن محصول خوبی برداشت كنن.»
برنامه‌ای كه به همت گروه جامعه رادیو ایران تهیه می‌شود و در سال تولید ملی و حمایت از سرمایه و كار ایرانی قصد دارد ضمن معرفی روستاهای كشور، به بحث كشاورزی و دامداری، صادرات در ایران و تولید پایدار بپردازد.
او در ادامه گزارش خود با یكی از اهالی روستا صحبت می‌كند و باز بعد از صحبت خود به توصیف آنچه می‌بیند می‌پردازد: «اون سوی همهمه شهر، اون طرفا، پای نخلا... كپرها صمیمی‌اند... دل‌ها همه، آشنا، قوم و خویش و پاره تن همدیگه ن... اون سوی شهر، محبت، هست. زیاد هم هست، اون سوی شهر، اون سوی هیاهوی شهر، لهجه‌ها، ساده حرف می‌زنن. سلام كا... نخسته. علیك! بابام... نه مونده. كارو بار چه جوره...» نادرپور خود نویسنده متن گزارش‌هایش نیز است. او در بخش بعدی برنامه با توصیف شنونده را به پای نخل‌ها در بوشهر می‌برد. آن گاه ادامه می‌دهد: «در این بخش برنامه فعالیت‌های بخش كشاورزی را می‌شنویم و با كارهایی كه در آن دیار انجام شده آشنا می‌شویم البته با قطعه موسیقی از دیار بوشهر كه ما را همراهی می‌كند.»
خوشامدگویی یك روستایی با لهجه جنوبی به عوامل برنامه، گفت‌وگو با رئیس شورای اسلامی روستای تلخو و گفت‌وگو با تولیدكننده داروی آلوئه‌ورا ماحصل این گزارش است.
معرفی الگوی مناسب
محمدرحمان نظام‌اسلامی، مدیر گروه جامعه رادیو ایران هم در استودیو برنامه اهل آبادی حضور دارد و می‌گوید: به‌خاطر لزوم توجه به موضوع تولید ملی و همراهی با قشر پر تلاش كشاورزان و مردمان پاك‌سرشتی كه در روستاهای اطراف كشورمان زندگی می‌كنند و نقش ارزشمندی در تولیدات كشاورزی دارند، تصمیم گرفته شد در كنداكتور سال 1391 مجدد شاهد پخش برنامه اهل آبادی باشیم تا بتواند گوشه‌ای از تلاش‌های بی‌بدیل هموطنان را كه در این عرصه خدمات ارزشمندی داشته‌اند، منعكس كنیم.
نظام‌اسلامی ادامه می‌دهد: در گذشته این برنامه به اسم‌های مختلفی همچون رویش و صدای روستا پخش می‌شد و هم‌اكنون به اسم اهل آبادی روی آنتن است.
نادرپور در خصوص پیدا كردن سوژه‌های برنامه و مناطقی كه به آنها سفر می‌كند، می‌گوید: براساس داشته‌ها و دانسته‌هایی كه طی سالیان سال از سفرهای مختلف به دست آورده‌ام، موضوعات را رصد و پیگیری می‌كنم. همچنین یك تقویم كشاورزی داریم كه تنوع آب و هوای چهار فصل كشور در آن بیان شده است و من براساس آن حركت می‌كنم. به طور مثال بهار ایجاب می‌كند ما به نقاطی با آب و هوای معتدل برویم. در تابستان به مناطق كوهستانی، در پاییز به مناطق كویر و دشت و در زمستان به مناطق جنوب كشور با آب و هوای گرمسیری رفته و گزارش تهیه كنیم. وقتی نظرش را درباره موسیقی و «كارآوا»ها در كشاورزی می‌پرسم، می‌گوید: موسیقی و كار آوا در زندگی كشاورزی نقش بسزایی دارد. به طور مثال در دشتستان، نی و اشعار فاخر دشتستانی همیشه نواخته و زمزمه می‌شود. در بلوچستان هم همین طور. در چهارمحال و بختیاری از گاه گریو، دندال، صیدی، برزگری و.... كارآواهای موسیقایی وجود دارد. در گیلان ساز و دهل و همنوایی دروكنندگان برنج همیشه شنیده می‌شود.
نادرپور ادامه می‌دهد: گاهی در طول سفر با كارآفرینانی آشنا می‌شوم كه جای معرفی دارند به طور مثال با جوانی در دامنه‌های كوه رامسر آشنا شدم كه كارشناس باغبانی بود و او در دامنه‌های كوه در اراضی شیب‌دار كه قبلا محصول كیوی نامرغوب تولید می‌كرد با تغییر روش در تولید، توانسته بود نهال شناسنامه‌دار در سطح بسیار بالا از مركبات و گل‌های تزئینی و نهال مثمر و غیرمثمر تولید كند و درآمدی چند برابر نسبت به گذشته داشته باشد.
رعایت تنوع موسیقایی
صدای نادرپور همچنان در حال پخش است، از استان گیلان و تنوع آب و هوایی‌اش، جنگل‌های سرسبز، دریای آبی خزر و زیبایی چشم نواز طبیعت و مهربانی ساحل نشینانش صحبت می‌كند. با مهدی ساعی، تهیه‌كننده برنامه همسخن می‌شوم. او می‌گوید: همان طور كه از اسم برنامه پیداست اهل روستا صدای كسانی است كه شاید خیلی كمتر شنیده می‌شوند یا در برنامه‌های رادیویی جایگاه خاصی برای آنها تعیین نشده است.
او با اشاره به تنوع موسیقی در برنامه ادامه می‌دهد: تلفیق موسیقی مقامی آن منطقه با كلام آن روستایی هدفی است كه سعی شده در برنامه به آن دست پیدا كنیم! همه موسیقی‌های این برنامه از موسیقی‌های محلی و فولكلور آن مناطق است و موسیقی پاپ و مدرن جایی در این برنامه ندارد. در این برنامه به نقاط مختلف كشورمان چه از طریق گفتار و چه از طریق موسیقی سفر می‌كنیم و سعی در ایجاد فضای آن منطقه در ذهن مخاطب داریم.
هنوز استودیو را ترك نكرده‌ام كه نادرپور با نام خدا كه سرآغاز هستی است ضبط برنامه دیگری را شروع می‌كند و می‌گوید: «از بانگ بیدار باش خروسخون و به وقت غروب و صدای پیر موذن، كشاورز و روستایی دمی و درنگی از كار و تلاش غافل نیست.....».
منبع:جام جم
