انتخابات و دوران جدید لیبی

پس از گذشت 9 ماه از سرنگونی نظام دیكتاتوری معمر قذافی مردم این كشور، برای اولین بار بعد از 40 سال به پای صندوق‌های رای رفتند تا بتوانند در انتخاباتی كه در نوع خود اولین انتخابات آزاد این كشور است، سرنوشت كشورشان را تعیین كنند. مردم لیبی به پای صندوق‌های رای رفتند نه فقط به این خاطر كه نمایندگان خود را در پارلمان جدید كشور انتخاب كنند بلكه به این خاطر كه بتوانند تاریخ جدیدی را كه درها را به سوی روند سیاسی جدید در این كشور می‌گشاید، رقم بزنند. این روند سیاسی جدید ریه‌های لیبی را پس از چهار دهه و نیم استنشاق هوای مسموم مملو از هوایی پاك و سرشار از آزادی و دموكراسی خواهد كرد. شاید انتخابات پارلمانی كه انتظار می‌رود دولت جدیدی را در لیبی روی كار آورد، گامی است در ابتدای مسیر هزاران مایلی كه مردم لیبی با افكار و گرایش‌های مختلف خود انتظارش را می‌كشند. لیبیایی‌ها امروزه راهی جز توافق و كنار گذاشتن منافع شخصی و حزبی خود ندارند، چرا كه در مرحله‌ای قرار دارند كه مرحله ساختن كشور است. كشوری كه به تازگی توانسته از طریق انقلابی كه بخش‌های عظیمی از زیربناهای كشور را نابود كرده، دوران طولانی كه در آن هیچ یك از خواسته‌ها و آرزوهایش محقق نمی‌شد، پشت سر بگذارد. شاید چالش‌هایی كه سر راه سیاستمداران لیبیایی وجود دارد فراوان باشد كه یكی از آنها این است كه لیبیایی‌ها اصرار دارند خواسته‌های خود را محقق سازند و در این بین گاهی پیش می آید كه خواسته‌های فردی بر خواسته‌های ملی ارجحیت داده شود، از دیگر چالش‌های پیش روی سیاستمداران لیبیایی جمع‌آوری سلاح‌های منتشر شده در دست مردم این كشور است كه خطری بزرگ برای امنیت داخلی و ملی لیبی و چه بسا همه منطقه به شمار می‌رود.

امنیت و اقتصاد نیز به طبع دو مساله‌ای هستند كه وجود هر دو آنها برای فراهم شدن زمینه لازم جهت سیر به سوی آینده لازم است لذا واجب است كه رهبران جدید لیبی كه در پی انتخابات امروز لیبی روی كار می‌آیند این دو موضوع را در اولویت اقدامات خود قرار دهند چرا كه حوادث اخیر این كشور كه بیش از یك سال به طول انجامید منابع اقتصادی این كشور را نابود كرد لذا این مساله تلاش رهبران جدید لیبی را برای یافتن منابع جدید اقتصادی علاوه بر تلاش برای بازگرداندن اموال بلوكه شده لیبی در كشورهای غربی می‌طلبد. لیبی در حال حاضر در مرحله كار و تلاش قرار دارد نه چیز دیگر و همه پشتوانه مادی و بشری كه در اختیار دارد در واقع تضمینی است برای تحقق آمال و آرزوهای ملت لیبی.

مردم لیبی در نخستین آزمون تحقق دموكراسی در انتخابات پارلمانی برگزار شده پیروز شدند تا به دنبال آن جامعه آزاد و دموكرات در این كشور بنا شود و افرادی بر سركار بیایند كه براساس احترام به مردم و حفظ حقوق آن‌ها قانون اساسی را تدوین می‌كنند. مردم لیبی در این انتخابات ثابت كردند كه خون شهیدان پایمال نشده و آن‌ها با توجه به امكانات موجود در یكی از سخت‌ترین جنگ‌ها برای تحقق آزادی شركت كرده تا كشور خود را بسازند. صحنه حضور هزار تن از مردم لیبی كه از صبح به پای صندوق‌های رای رفته بودند تا نمایندگان مورد نظر خود را در پارلمان انتخاب كنند از تمایل آن‌ها به تحقق آزادی حكایت دارد؛ آزادی‌ كه از حدود چهار دهه پیش در دوران قذافی كه تنها گرسنگی، فقر و بیماری را برای مردم لیبی به ارث گذاشت نامی از آن وجود نداشت. اعلام خبر باز نشدن در حدود 100 مركز اخذ رای از میان 1554 به دلیل اقدامات خرابكارانه در شرق كشور در اعتراض به نحوه اجرای انتخابات و توزیع كرسی‌های پارلمان از اهمیت مشاركت مردم برای ساختن كشورشان نكاست. مسئولان جدید لیبی نیز باید با معترضان و تجزیه طلبان مذاكره كرده و در توزیع كرسی‌های پارلمان تجدید نظر كنند تا به راه حل‌های مناسبی برای برقراری امنیت دست یابند. شورای ملی انتقالی لیبی و كمیساریای عالی انتخابات در شكل‌گیری مرحله جدیدی در این كشور كه آثار مثبت آن در تمام عرصه‌های زندگی مردم نمود پیدا می‌كند موفق شدند.

لیبی هم اکنون مسیر درست خود را یافته و با مشارکت مردم، تداوم این طی طریق در تاریخ جدید این کشور، پس از قذافی، ثبت می‌شود و اینده‌ای روشن را برای این کشور رقم می زند.