داستان قوم عاد پر از عبرت است نه تناقض !
آیات 19 قمر و 16 فصلت فقط سخت بودن و مستمر و پی در پی نازل شدن عذاب را گوشزد میكرد و آیه 7 سوره حاقه مدت این روزها را روشن ساخت.
مردم عاد در سرزمینی به نام احقاف (شبه جزیره عرب یا یمن) زندگی میكردند با قامتهای بلند و زیبا و اندامی قوی، شهرهایی آباد،زمینهای خرم و سرسبز و باغهای پرطراوت داشتند. خدای مهربان حضرت هود را برای سعادت بیشتر این مردم فرستاد تا در كنار منظرههای زیبا و طبیعی دنیا به نعمتها و زیبائیهای آخرت نیز برسند، ولی این مردم ناسپاسی كرده و دستورات پیامبر را زیر پا نهادند و خداوند برای عبرت دیگران و مجازات اینها با عذاب دردناكی زندگی آنها را در هم پیچید چنان چه میفرماید: «اما عاد به وسیله تندبادی سركش، پر سر و صدا، سرد و مسموم به هلاكت رسیدند.»[1]
این در حالی است كه افرادی پیدا شده و به جای عبرت گرفتن از این داستانهای الهی، پنداشتهاند كه در این داستان تناقض و ضد و نقیضهایی وجود دارد و گویا تصورشان بر این است كه قرآنی كه مطالب آن ضد هم باشد دیگر اعتباری نخواهد داشت لذا در این مورد نوشتهاند:
خداوند در قرآن كریم گاهی میگوید: قوم عاد در روزی به هلاكت رسیدند، بار دیگر گوید: هلاكت آنها چند روز طول كشید و باز میگوید: عذاب هفت شب و هشت روز بر قوم عاد وارد شد تا به هلاكت رسیدند.[2] و اینها همه ضد و نقیض یكدیگرند.
با نگاهی ژرف به آیات قرآنی به روشنی دیده میشود كه این آیات نه تنها با هم ناسازگاری ندارند،بلكه هر كدام در بیان قسمتی از این عذاب الهی هستند و لذا در سوره قمر آیه 19 میگوید: «روزی كه عذاب الهی شروع شد، یك روز سخت و شومی بود.» و مراد از یوم قطعهای از زمان است، چنان چه در عرف عادی نیز گویند: روزی كه فلان كار را انجام دادیم، سختیها كشیدیم و به یقین منظور این نیست كه آن كار فقط یك روز طول كشید.[3]
و آیه 16 سوره فصلت نیز در بیان روزها و مدت آن نیست، بلكه میخواهد بگوید كه عذاب بر قوم عاد روزها به طول انجامید، یعنی روزی كه شروع شد، شوم بود و روزهایی هم كه ادامه داشت باز سخت و دردناك بود.[4]
در سوره قمر آیه 19 میگوید: «روزی كه عذاب الهی شروع شد، یك روز سخت و شومی بود.» و مراد از یوم قطعهای از زمان است، چنان چه در عرف عادی نیز گویند: روزی كه فلان كار را انجام دادیم، سختیها كشیدیم و به یقین منظور این نیست كه آن كار فقط یك روز طول كشید
و بالاخره در آیه 7 سوره حاقه این مدت عذاب را روشن ساخته و میفرماید: این باد سخت و تند كه شروعش شوم و دردناك بود و روزها ادامه داشت به مدت هفت شب و هشت روز پی در پی بوده است.[5]
بنابراین بین این سه آیه هیچ گونه تضادی وجود ندارد، چرا كه هر كدام در بیان مطلبی بودهاند و آیات 19 قمر و 16 فصلت فقط سخت بودن و مستمر و پی در پی نازل شدن عذاب را گوشزد میكرد و آیه 7 سوره حاقه مدت این روزها را روشن ساخت.
پی نوشت ها :
[1] . حاقه / 6.
[2] . ر. ك: قمر / 19. فصلت / 16، حاقه / 7.
[3] . رو ك: طبرسی،فضل؛ مجمع البیان، ترجمه: میرباقری و....، تهران، فراهانی، اول ج 24،ص 29 و مكارم شیرازی،ناصر؛ نمونه، تهران، دارالكتاب الاسلامیه، ج 23، ص 37 و طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی قم، اسلامی، 1363 هـ . ش، ج 19، ص 107.
[4] . همان.
[5] . حاقه / 7.
بخش قرآن تبیان
منبع :
سایت پرسمان قرآنی ؛ نوشته فرج الله عباسی