آموزش مبتنی بر بازی

معرفی:

آموزش مبتنی بر بازی به انواع مختلفی از نرم افزارها اطلاق می شود که از بازی برای اهداف آموزش و یادگیری استفاده می  کنند. برخی از این بازی ها که به بازی های جدی معروف هستند با گرافیک سه بعدی و امکانات جذاب فرصت حضور در یک دنیای مجازی را برای فراگیران فراهم می کنند.

زندگی دوم (Second Life) نمونه ای از این بازی های جدی است.

برخی دیگر از این بازی ها بسیار ساده هستند و در یک قالب بسیار ساده مانند جدول کلمات متقاطع و با ابزارهایی از قبیل فلش نقش خود را ایفا می کنند. این دسته از نرم افزارها بیش ترین کاربرد و مطلوبیت را در میان معلمان و دانش آموزان پیدا کرده و عموماً در آموزش ریاضیات و زبان های خارجه به کار گرفته می شوند.

استفاده از بازی ها و سرگرمی های تفریحی پلی میان آموزش رسمی و آموزش غیر رسمی ایجاد کرده است که می تواند منافعی برای آموزش و پرورش به دنبال داشته باشد.

استفاده از آموزش مبتی بر بازی

آموزش مبتنی بر بازی در صورت استفاده مناسب و منسجم می تواند از دو جنبه بر سیستم آموزشی تاثیرگذار باشد. این نوع آموزش می‌تواند از یک سوگزینه های بیش تری برای نحوه یادگیری فراهم کند و از سوی دیگر امکان شخصی سازی در تجربه یادگیری را فراهم می کند.

علاوه بر آن، آموزش مبتنی بر بازی می تواند یک روش سامانمند برای یادگیری از دیدگاه فراگیر باشد. اما این امر نیازمند دو عامل زیر به عنوان پیش زمینه ای برای یادگیری از طریق بازی خواهد بود:

آمادگی فراگیر یا گروه فراگیران برای اتخاذ یک ابزار اموزشی جدید

وضعیت صحیح پشتیبانی نهادی (حمایت فنی، توسعه تخصصی، تخصیص زمان و منابع، توسعه برنامه درسی)

با وجود این که مۆسساتی که از آموزش مبتنی بر بازی استفاده می‌کنند از تاءثیر این شیوه رضایت دارند، اما مسائلی جدی در مورد سطح پشتیبانی نهادی وجود دارد. در هر صورت اگر گروه فراگیران به این شیوه یادگیری علاقه مند باشند و سطح پشتیبانی نهادی نیز کافی باشد، در این صورت امکان آموزش مبتنی بر بازی برای تاءثیرگذاری و جذب فراگیران قابل توجه خواهد بود.

فواید آموزش مبتنی بر بازی

فواید استفاده مناسب از آموزش مبتنی بر بازی قابل تامل است، اما مطالعات نشان می دهد که این استفاده معمولاً زمانی بهترین نتیجه را خواهد داشت که فراگیران علاقه زیادی به یادگیری از طریق بازی داشته باشند (de Freitas, 2006).

بنابراین لازم است این نوع آموزش بر اساس نیازمندی های خاص فراگیران (سطح یادگیری، توانایی ها و مهارت ها) طراحی شود.

آموزش مبتنی بر بازی شیوه ای جذاب برای یادگیری است که فضایی امن و بی خطر برای فراگیران فراهم می کند تا بتوانند بدون ترس از عواقب و مشکلات دنیای واقعی، در دنیایی شبیه سازی شده تصمیم بگیرند، خطا کنند و بیاموزند.

از سوی دیگر، بازی ها می توانند فراگیران را با چالش های متنوع مواجه کرده و مسیر پیشرفت را برای آن ها قابل لمس نمایند. یادگیری حاصل از یک بازی جدی، ناخودآگاه و به شدت اثربخش است.

در این شیوه یادگیری، فراگیر به چگونگی یادگیری و کسب مهارت های جدید فکر نمی کند، بلکه به سادگی به شرایطی که برای وی پیش آمده واکنش نشان داده و نتایج آن را تجربه می کند.

در یادگیری مبتنی بر بازی لزوماً این طور نیست که فراگیر تشخیص دهد چیزی آموخته است؛ بلکه زمانی که شرایط مشابه در دنیای واقعی برای وی رخ می دهد، مهارت های خفته در ضمیر ناخودآگاه وی به کمک می آیند و به او کمک می‌کنند تا بتواند در کمترین زمان ممکن بهترین تصمیمات را اتخاذ نماید.

در مقالات بعدی به مسائل مربوط به این شیوه آموزش خواهیم پرداخت....

مرکز آموزش الکترونیکی موسسه تبیان

تهیه: نوشین رحمانی -  تنظیم: یگانه داودی