قرآن فقط برای 1400پیش است؟!

اما ادعای بعضی ها اینکه این امر ممکنه و تا الانم محقق شده و برای حرفهاشون دلیل هم دارند.

این مطالب قسمتی از ادله اونهاست

1. انسان دنبال قانونی از سوی خداوند است تا به صراط مستقیم برسه و از گزند وسوسه های درونی و بیرونی در امان بماند. قرآن کتابی برای هدایت انسان به سوی رستگاری است تا بندهای جاهلیت کهنه شده و حتی مدرن را پاره کنه مثلا خداوند در آیاتش فرموده؛ «الم،ذَلِکَ الْکِتَابُ لَارَیبَ فِیهِ هُدَی لِلْمُتَقِینَ »(بقره/1-2)

2. انسان در تلاش برای پیدا کردن آگاهی های صحیح و پرمعناست؛ البته با استفاده از تجربیات بشری و تلاش های علمی، به خیلی از این آگاهی ها می تونه دست پیدا کنه؛ اما برای اطمینان به درستی یافته های خودش و آگاهی به آن چیزی که برای او دست نایافتنی است، نیاز به یک منبع اصیل و غنی بسیار محسوس داره، چنان که امام راحل( ره) میفرماید: «اگر قرآن نبود، درهای معرفت بر ما بسته بود.»

در بین کتاب های آسمانی و نوشته هایی در حد عقل بشر، قرآن مجید در این باره، جایگاه برتری دارد. تعریفی که قرآن از انسان دارد «إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأرْضِ خَلِیفَةً »(بقره/30) و تعریفی که قرآن از خداوند ارائه کرده است «لَیسَ کَمِثْلِهِ شَیء » (شوری/11) و بیان صفات جمال و جلال خداوند و تعریفی که از نظام هستی و حیات و شعور همگانی موجودات ارائه داده «وَ إِنْ مِنْ شَیءٍ إلاّیسَبِّح بِحَمْدِهِ»(رعد/13) و تعریفی که از هماهنگی منظم همه کرات، افلاک، زمین و آسمان دارد «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاهَا وَ الْقَمَرِ إذَا تَلَاهَا وَ النَّهَارِ إذَا جَلاّهَا وَ اللَّیلِ إذَا یغْشَاهَا...»(شمس/ 9 -1) نیاز جامعه بشری را به این کتاب آسمانی ضروری ساخته است؛ چون بعضی از علوم به جز از طریق قرآن، برای بشر، قابل دست یابی نیست: «... و یعَلِّمُکُمْ مَا لَم تَکُونُوا تَعْلَمُون» (و آن چه را نمی دانستید به شما یاد می دهد...)(بقره/151)

از جمله این مطالب آگاهی درباره جهان بعد از مرگ است؛ چون هیچ کدام از افراد بشر، تجربه تکرار و رفت و آمد به آن را ندارند و فهم ما هیچ گونه سابقه ذهنی از آن ندارد؛ در حالی که در سوره «واقعه»، «صافات»، «مرسلات» و ... صحنه قیامت به تصویر کشیده شده است.

3. نقش مهم دیگه ایی که برای قرآن هست اینکه از سابقه تاریخ بشر، خبرهای راست و صحیحی را نقل کرده و سرگذشت پیامبران و محتوای پیام آنان را - بدون هیچ گونه تحریف - برای ما بیان کرده. و به همین خاطر، قرآن حتی بر پیروان تورات و انجیل، منّت شایان توجهی دارد که چهره پیامبران بنی اسرائیل را به درستی معرفی کرده و حضرت موسی، عیسی، زکریا و ... را آنطور که بوده اند - به دور از هر گونه تهمت و توهینی - شناسانده و نقشه دشمنان تحریفگر خود را رو کرده و بر مالا ساخته.

قرآن مجید در این باره می فرماید: «وَ إذْ قَالَ اللهُ یا عِیسَی ابْنِ مَریمْ أَ أنْتَ قُلْتَ لِلنَاسِ اَتَّخِذُونِی وَ أُمّی إِلَهَینِ مِنْ دُونِ اللهِ قَالَ سُبْحَانَکَ مَایکُونُ لَیسَ أَنْ أقُولَ مَا لَیسَ لِی بِحَقٍّ» (و هنگامی که خداوند گفت: ای عیسی پسر مریم! آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را همچون دو خدا به جای خداوند بپرستید؟ گفت: منزّهی تو! مرا نشاید که چیزی را که حق نیست بگویم) (مائده/116)

4. همچنین قرآن برای بشر نقش مهم دیگه ایی را ایفا میکند که در حد ظرفیت جهانی است و پیام های آن برای تمام صلح طلبان و حافظان حقوق بشر، کاربرد داره، تکیه بر نقاط مشترک پیروان ادیان آسمانی و پای بندی به اصول انسانی(عدالت گستری، امانت داری و...)، تلاش برای از بین بردنه هر گونه ناپاکی و اختلاف و مخالفت با حق و درستی و ... همگی نشانه هایی است که ظرفیت جهان شمولی قرآن را نشان میدهد.

آیات فراخوان قرآن، همچون تابلوی درخشنده ای، تمامی حق طلبان را به سوی محور وحدت و پاکی، به دور از هر گونه تعصب و خودخواهی دعوت کرده است:

«قُلْ یا اَهلَ الکِتَاب تَعَالَوْا إلَی کَلِمَةٍ سَواءٍ بَینَنَا وَ بَینَکُم اَلاّ نَعْبُدَ اِلاّ اللهَ وَ لَا نُشَرِکَ بِهِ شَیئاً وَ لَا یتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً اَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللهِ» (بگو: ای اهل کتاب! بیایید بر سر سخنی که میان ما و شما یکسان است، بایستیم(و آن این ) که جز خدا را نپرستیم و چیزی را شریک او نگردانیم و برخی از ما بعضی دیگر را به جای خدا به خدایی نگیرد.)‌(آل عمران/64)

خب این حرفهایی بود که من بنظرم میشه به اونها اطمینان کرد و با نگاه حق بین به اون نظر انداخت تا به نتیجه قابل قبولی رسید البته این نظر منه و قطعا کامل نیست و میشه خیلی بیشتر از این حرفها به اون پرداخت.

منبع: وبلاگ قرآنی رهپویان قرآن