عاقلانه به خود عشق بورزید!

افرادی که همواره درباره خود مثبت فکر می کنند، موقعیت مناسبی را برای دستیابی به موفقیت، برای خویشتن ایجاد می کنند. البته باید گفت که این حالت نباید به عنوان خودخواهی قلمداد شود.

یک عالم بزرگ می گوید: "خود پسندی بیماری عجیبی است که همه ی افراد به جز شخص مبتلا را بیمار می کند!" ¹

این می تواند بیان کننده این موضوع باشد که خود محوری و عشق ورزی به خود، دو مقوله ی کاملا جدا از هم می باشند. آنچه مشخص است اینکه افراد خودخواه و خودبزرگ بین، به نیازهای بیمارگونه ای دچار هستند. آنها نیاز دارند که خود را در میان هر جمعی مطرح کنند و نیاز اطرافیان خود را نادیده گیرند و به طور کلی توجه خاصی به چیزی غیر از خود، ندارند.

اما پیدا کردن نوعی احساس به نام عشق ورزی عاقلانه به خویشتن، افراد را وادار می کند که برای خواسته های خود و دیگران احترام قائل باشند. کسی که چنین چیزی را یاد گرفته باشد، نیازی نمی بیند که دائما موفقیت هایش را برای دیگران اعلام عمومی کند و به آنها مغرور باشد و چنین فردی این توانایی را دارد که نقاط ضعف و کمبودها و نقایص خود را قبول کند و در جهت اصلاح انها تلاش کند.

عشق ورزی عاقلانه و مطلوب نسبت به خویشتن یعنی برای توجیه رفتارمان پافشاری نداشته باشیم. بلکه باید دائما به انجام رفتارهایی فکر کنیم که موجب ارتقای کیفیت زندگی مان باشد و با اینگونه بودن، احساس راحتی و آرامش داشته باشیم.

فراموش نکنید که آن هنگام که با تمام وجود و با اخلاص کامل، قدر خویش را می دانید، نیازی نیست که بخواهید به دیگران ثابت کنید که خوب هستید. مطمئن باشید که خوب بودن واقعی برای تمامی افراد قابل فهم است. چه آن دسته از افراد که این موضوع را بیان کنند و چه آن دسته از افراد که نسبت به این موضوع بی تفاوت باشند.

موضوع مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد مربوط به خصلت خوشرویی است. به نظر می رسد کسی که به خود عشق ورزی عاقلانه داشته باشد، طبیعتا فردی است که اخلاقی نیکو دارد و خوش رو و خوش برخورد است. چنین فردی وقتی در برابر رفتار و کلام محبت آمیز و محترمانه افراد دیگر قرار بگیرد، همواره از کلمه "متشکرم" استفاده خواهد کرد.

تمامی افراد موفق این موضوع را می دانند که باید همیشه قدر ارزش های خود را بدانند و این یک باور است. باوری که این افراد، پیش از آنکه به انسانهایی موفق تبدیل شوند، به آن دست یافته اند. چرا که شناخت ارزش ها برای همه ضروری است.

برخوردار بودن از تعریف و تحسین کلامی هم یک مهارت است. مهارتی ارزشمند که می توان آنرا به عنوان هدیه ای در برابر عمل و اندیشه ی فرد مقابل، معرفی کرد. پس این هدیه را پنهان نکنید و اگر اخلاقی شایسته و رفتاری نیکو از کسی دیدید، از تحسین کلامی استفاده کنید. فراموش نکنید که این رفتاری شایسته و خلقی پسندیده است که تاثیرات مثبتی بر شما و اطرافیانتان خواهد داشت. این عمل، عملی زیباست و نشان دهنده داشتن روحی بزرگ و قلبی وسیع است و به ارزشهای شخصیتی شما می افزاید.

پی نوشت:

1. به نقل از کتاب "راز شاد زیستن"نوشته اندرو متیوس.