مخالفان حضرت مهدی (عج)

1- راحت طلبان :

راحت طلبى ریشه در خود پرستى دارد و خودخواهى، منشاء همه مفاسد است. لذت طلب، دین را به گونه اى توجیه مى كند كه با رفاه او در تزاحم نباشد.

امام خمینى درباره اینان مى گوید: از صدر اسلام تاكنون، دو خط بوده است : یك خط اشخاص راحت طلب كه تمام همّشان به این است كه یك طعمه اى پیدا بكنند و بخورند و بخوابند و عبادت خدا را هم، آن هایى كه مسلمان بودند مى كردند. اما مقدم بر هر چیزى در نظر آنان، راحت طلبى بود ... از اول نهضت اسلامى، ما شاهد اشخاصی كه ... راحتی را بر هر چیزى مقدم مى داشتند ( بوده ایم ) تكلیف را در این مى دانستند كه نمازى بخوانند و روزه اى بگیرند.(2)

این گروه در پاسخ دعوت امام به جهاد با مستكبران، آیات تقیه را مى خوانند.

امام صادق مى فرماید : فلسفه تشریع تقیه، حفظ خون هاست. اگر تقیه، به مرز خون رسد؛ جاى تقیه نیست. به خداى سوگند، اگر شما براى یارى ما دعوت شوید، خواهید گفت : ما در تقیه هستیم و نمى توانیم شما را یارى دهیم. همانا تقیه از پدران و مادران برایتان عزیرتر است. اگر قائم ما بپا خیزد، به یاوه گویی هاى شما گوش نخواهد داد و در حق بسیارى از شما مردم منافق، حدود خداوند را جارى خواهد ساخت.(3)

2- جمود اندیشان :

از بامداد اسلام، ظاهر گرایان از مهم ترین موانع احیاى دین و تحولات اجتماعى بوده اند، محدود بودن دركشان نسبت به دین، موجب مى شود كه در زمان هاى حساس، تكلیف را نشاسند و به رویارویى پیامبر و امامان كشانده شوند.

در جریان نزول آیه روزه و نماز مسافر، پیامبر در سفر، دستور افطار دادند و خود روزه گشودند، ولى گروهى كه به خیال مقدس مآبانه خود، هر سختى ثواب دارد، به روزه ادامه دادند. پیامبر با آنان برخورد كرد و بدیشان لقب گناهكار داد.(4)

امام، احیاگر دین است  و در همه مسائل فكرى و كاربردى اسلام، به دگرگونی هاى وسیعى دست مى زند. (5)

حضرت، براى ایجاد عدالت عمومى، اموال نامشروع را مصادره مى كند، قطایع و زمین هایى كه حكومت ها به ناروا به افراد واگذار كرده اند، به بیت المال بر مى گرداند.(6) دست حرامخواران را از اموال عمومى كوتاه مى كند و نقب هاى نامریى به بیت المال را مسدود مى كند.(7)در اجراى عدالت، تا آن جا پیش مى رود كه راه را بر افرادى كه به زیارت مستحبى خانه خدا مى روند بسته و حج واجب را در اولویت قرار مى دهد.(8) شیوه حرمسازى و مسجد نمایى را نمى پسندد و مساجد را از تزئینات غیر ضرورى پاك مى سازد.(9) در حرم پیامبر و مسجد الحرام تغییرات مهمى را به اجراء مى گذارد. در قضاوت، شیوه داودى را پیش مى گیرد و با معیارها و موازین نوینى كه در اختیار دارد، كشف حقیقت مى كند و تنها به شیوه قضایى گذشته، یعنى بینه و سوگند اكتفا نمى كند.(10) در تفسیر قرآن، اسرار پنهانى و رموزى كه بر مردم پنهان مانده را آشكار ساخته و درهاى حكمت و معرفت را بر مردم مى گشاید. تأویل قرآن و مصادیق بارز و پنهان آیات آن را بر مردم آشكار مى سازد.(11)

اذا قام القائم استانف دعاء جدیدا كما دعاء رسول الله(12) امام دین ساز نیست؛ بلكه جدید بودن روش حضرت، در ارتباط با شناخت واژگونه مردم آن دوره از دین است، كه كارهاى امام را جدید جلوه مى دهد، گویى دین جدید آورده است. گروهى كه از فهم بطون و معانى بلند قرآن عاجزند، به ظواهر قرآن، علیه امام استشهاد مى كنند و عده اى با استدلال به سیره اى از پیامبر كه در خیال دارند، به تحولات اجتماعى و اقتصادى امام انتقاد مى كنند.امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: آزردگی هایى كه مهدى ما از سوى نادانان روزگار خود متحمل مى شود، بیش از زحماتى است كه به پیامبر از جاهلان زمان خود وارد شده .گفتم : و چگونه؟ فرمود: پیامبر در زمانى برانگیخته شد كه مردم سنگ و درخت و چوب مى پرستیدند. قائم، آن گاه كه قیام كند، مردم علیه او قرآن را تاویل مى كنند. به خدا سوگند، همانند سرما و گرما عدالت وارد سراهاى آنان خواهد شد. (13)

امام صادق (علیه السلام) مى فرماید : در وقت ظهور قائم ما، برایتان سخنانى گوید كه تاب شنیدن آن را ندارید. علیه او در رمیله شورش خواهید كرد. او، با شما جنگیده و شما را نابود خواهد كرد.(14)

خطاب امام به شیعیان نشانگر آن است كه این گروه از مخالفان امام، از شیعیان هستند و همگى، به دست امام از میان مى روند.

3- كافران و منافقان

منافقان، گاه تردستانه، تا سطح تصاحب مقامات عالى حكومت امام پیش مى روند، ولى ذكاوت و قدرت امام جایى براى دست اندازى منافقان باقى نمى گذارد و شدیدا پاكسازى مى شوند.(15) دو چهره هایی كه آینده خود را در خطر مى بینند، با پخش شایعه و همكارى با گروه هاى معارض، دشمنى خود را آشكار مى كنند. در مناطق مرزى، با دشمنان خارجى هم دست مى شوند و در مركز خلافت، كوفه، آشكارا با امام مى جنگند. حضرت، پس از درهم شكستن مقاومت مخالفان، پیروزمندانه وارد كوفه مى شود و منافقان را در ردیف سایر فرقه هاى منحرف نافرمان، از میان بر مى دارد. (16)

كفار نیز، كه ادعاى سركردگى مردم جهان را داشته، براى جلوگیرى از مسلمان شدن مستضعفان و حاكمیت محرومان، نیرو تهیه كرده و با سپاهیان امام درگیر مى شوند. مشركان و كفار از قیام مهدى ناخشنودند.

دنیاى كفر، با دستاویز قرار دادن كیش نصرانیت، با امام درگیر مى شوند و به دشمنان امام كمك مى رسانند و به هنگام شكست، بدیشان پناه مى دهند.(17) از برخى از روایات استفاده مى شود، سفیانى، مهم ترین مخالف امام نیز، صلیب در گردن دارد.(18)

امام طى گفت و گوهاى اعتقادى و سیاسى، معارضان غیر مسلمان را همراه خود مى كند و مشركان كینه ورز جنگ افروز را، شكست مى دهد.

 پیشت عزیز فاطمه بی رنگ می شود... (19)

بار الها به آبروی یوسف زهرا، بر بصیرت و عمل ما بیفزا تا در زمره مخالفان ایشان قرار مگیریم.

آمین یا رب العالمین

پی نوشت ها:

1-     میزان الحكمه، رى شهرى، ج 1، ص 292.

2-     صحیفه نور، ج15، ص 45.

3-     وسائل الشیعه، شیخ حر عاملى، ج 11، ص 483.

4-     تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 165.

5-     مجموعه آثار شهید صدر، مقاله همراه با تحول اجتهاد، ص 8.

6-     منتخب الاثر، ص 305.

7-     بحارالانوار، ج 52، ص 338.

8-     فروع كافى، ج 4، ص 427.

9-     الغیبه، شیخ طوسى، ص 473 – 475.

10-كافى، ج 1، ص 397.

11-بحارالانوار، ج 52/ص  364 – 336.

12-الغیبه، نعمانى، ص 322.

13-همان، ص 297.

14-بحارالانوار، ج 52، ص 375.

15-همان، ص 338.

16-همان.

17-بحارالانوار، ج 52، ص 344.

18-الغیبه، شیخ طوسى، ص 463.

19-شعر از وحید قاسمی.

بخش مهدویت تبیان