مهدویت از دیدگاه قرآن
بقاى حضرت مهدى علیه السلام
«ما ننسخ من ءایة أو ننسها نأت بخیر منها أو مثلها ألم تعلم أنّ اللّه على كلّ شىء قدیر» هر حكمى را نسخ كنیم، و یا نسخ آن را به تأخیر اندازیم، بهتر از آن، یا همانند آن را مىآوریم. آیا نمىدانستى كه خداوند بر هر چیز توانا است؟! (بقره/ 106)
مقصود از آیه، اعمّ از آیهى تشریعى و حكم الهى و آیهى تكوینى است كه شامل انبیا و معصومین علیهم السلام مىشود. بنابراین، معناى آیهى فوق این است كه ما هر حكمى را نسخ كنیم هر پیامبر و امام معصومى مدتش منقضى شد، خداوند حكم دیگر یا نبى دیگر یا وصى دیگرى را مىآورد.
پس، از این آیهى شریفه مىتوان بقاى وجود حضرت بقیة اللّه الأعظم علیه السلام را استفاده كرد. زیرا به نصّ قرآن، دین اسلام تا قیامت باقى است و به نصّ اخبار وارده از رسول اكرم صلى الله علیه و آله اوصیاى او منحصر به دوازده نفرند و یازده نفر از آنها در دنیا رحلت كردهاند. از این رو، لازم است وصى دوازدهم باقى باشد، و گرنه جمله «نأت بخیر منها أو مثلها» صادق نخواهد بود.
جالب این كه در این زمینه امام صادق علیه السلام مىفرمایند: «ما نمیت من امام أو نفسه ذكره نأت بخیر منه من صلبه مثله». (نور الثقلین/ ج 1/ ص 116؛ اطیب البیان/ ج 2/ ص 140)
اولیاى الهى منتظران حقیقى حضرت مهدى علیه السلام
امیر المۆمنین علیه السلام آیهى شریفهى «ألا انّ أولیاء اللّه لا خوف علیهم و لا هم یحزنون» (یونس/ 62) را تلاوت كردند، بعد از یاران خویش سۆال كردند، مىدانید «اولیاء اللّه» چه اشخاصى هستند؟ عرض كردند: شما بفرمایید. امام فرمودند: دوستان خدا، ما و پیروان ما هستند كه بعد از ما مىآیند، خوشا به حال ما و بیشتر از آن خوشا به حال آنها.
بعضى پرسیدند: چرا بیشتر از ما، مگر ما و آنها هر دو پیرو یك مكتب نیستیم؟
امیر المۆمنین علیه السلام آیهى شریفهى «ألا انّ أولیاء اللّه لا خوف علیهم و لا هم یحزنون» را تلاوت كردند، بعد از یاران خویش سۆال كردند، مىدانید «اولیاء اللّه» چه اشخاصى هستند؟ عرض كردند: شما بفرمایید. امام فرمودند: دوستان خدا، ما و پیروان ما هستند كه بعد از ما مىآیند، خوشا به حال ما و بیشتر از آن خوشا به حال آنها
فرمودند: نه، آنها مسئولیتهایى بر دوش دارند كه شما ندارید و تن به مشكلاتى مىدهند كه شما نمىدهید؛ «هم نحن و أتباعنا، فمن تبعنا من بعدنا و طوبى لنا و طوبى لهم أفضل من طوبى لنا. قالوا: یا أمیر المۆمنین! ما شأن طوبى لهم أفضل من طوبى لنا، ألَسنا نحن و هم على أمر؟ قال: لا انّهم حُمّلوا ما لم تحملوا علیه و أطاقوا ما لم تطیقوا». (نور الثقلین/ ج 2/ ص 309)
در روایت دیگرى آمده است كه امام صادق علیه السلام فرمودند: «طوبى لشیعة قائمنا المنتظرین لظهوره فى غیبته و المطیعین له فى ظهوره، أولئك أولیاء اللّه الّذین لا خوف علیهم و لا هم یحزنون»؛ خوشا به حال پیروان امام قائم علیه السلام كه در غیبتش انتظار ظهورش را مىكشند و به هنگام ظهورش مطیع فرمان اویند، آنها اولیاى خدا هستند؛ همانها كه نه مىترسند و نه غمى دارند. (نور الثقلین/ ج 2/ ص 309)
حضرت مهدى علیه السلام و حیات معنوى انسانها
«قل أرأیتم ان أصبح ماۆكم غوراً فمن یأتیكم بماء معین» بگو: «به من خبر دهید اگر آبهاى (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه كسى مىتواند آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!» (ملك/ 30)
امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه مىفرمایند: «نزلت فى الإمام القائم؛ یقول: ان أصبح امامكم غائباً عنكم لا تدرون أین هو، فمن یأتیكم بامام ظاهر یأتیكم بأخبار السّموات و الأرض و حلال اللّه و حرامه؟ ثم قال: و اللّه! ما جاء تأویل هذه الآیة و لابدّ أن یجىء تأویلها»؛ آیهى شریفه دربارهى حضرت مهدى علیه السلام نازل شده و معنایش این است: اگر امام شما پنهان گردد و ندانید كه او كجاست، پس چه كسى براى شما امامى مىآورد كه از اخبار آسمانها و زمین شما را مطلع ساخته و حلال و حرام الهى را بیان كند؟ آنگاه فرمود: سوگند به خداوند تأویل این آیه هنوز نیامده و ناگزیر خواهد آمد. ( نور الثقلین/ ج 5/ ص 387)
این روایت و مانند آن از قبیل تطبیق است؛ یعنى آیهى شریفه مربوط به آب جارى است كه مایهى حیات موجودات زنده است و باطن آن مربوط به امام و علم و عدالتِ جهان گستر اوست كه آن نیز مایهى پیدایش حیات معنوى جامعهى انسانى است. (المیزان/ ج 19/ ص 349؛ نمونه/ ج 24/ ص 360)
سرّ این كه عصر ظهور حضرت مهدى علیه السلام را به آب حیاتبخش تشبیه كرده، شاید به دلیل امور زیر باشد:
1ـ همان گونه كه نزول آب از عالم بالاست، موضوع امامت حضرت مهدى علیه السلام و ظهور آن بزرگوار نیز امر آسمانى است.
2ـ آب منشأ حیات موجودات است؛ «و جعلنا من الماء كلّ شىء حىّ»، حكومت حضرت مهدى علیه السلام نیز مایهى حیات فكرى و معنوى مسلمانان است.
3ـ آب مایهى پاكیزگى و رفع آلودگىهاست. حكومت حضرت مهدى علیه السلام نیز مایهى پاكیزگى و طهارت دلهاست.
4ـ سرسبزى و طراوت گیاهان و درختان به دلیل آب است، طراوت و شادابى مۆمنان نیز در زمان حكومت حضرت مهدى علیه السلام خواهد بود.
پیروزى اسلام و حكومت حضرت مهدى علیه السلام
«هو الّذى أرسل رسوله بالهدى و دین الحق لیظهره على الدّین كلّه و لوكره المشركون» او كسى است كه رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیینها غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند (توبه/ 33)
كنیزى شاخهى گلى خدمت امام حسن علیه السلام هدیه كرد، امام در مقابل آن، وى را آزاد ساخت و هنگامى كه از علت این كار سۆال كردند، فرمود: خداوند این ادب را به ما آموخته است، آن جا كه مىفرماید: «و إذا حیّیتم بتحیّة فحیّوا بأحسن منها». سپس اضافه فرمود: تحیتِ بهتر همان آزاد كردن اوست
این آیهى شریفه به همین صورت در سه جا آمده است: آیهى 33 سورهى توبه، آیهى 28 فتح، آیهى 9 صف. گرچه اسلام از نظر منطق و استدلال همیشه پیروز است، اما این آیه غلبهى ظاهرى و وعدهى حاكمیت اسلام بر جهان را مىگوید.
از سویى، مفاد این آیه تاكنون تحقق نیافته است، از سوى دیگر، خداوند وعدهى حاكمیت كلى اسلام را داده و وعدهاش دروغ نیست، در نتیجه همان گونه كه در روایات بسیارى آمده، این آیه به ظهور حضرت مهدى علیه السلام اشاره دارد. (تفسیر نور/ ج 5/ ص 42)
لطف امام علیه السلام نسبت به شیعیان
«و إذا حیّیتم بتحیّة فحیّوا بأحسن منها أو ردّوها» هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید یا (لااقل) به همان گونه پاسخ گویید! خداوند حساب همه چیز را دارد (نساء/ 86)
كنیزى شاخهى گلى خدمت امام حسن علیه السلام هدیه كرد، امام در مقابل آن، وى را آزاد ساخت و هنگامى كه از علت این كار سۆال كردند، فرمود: خداوند این ادب را به ما آموخته است، آن جا كه مىفرماید: «و إذا حیّیتم بتحیّة فحیّوا بأحسن منها». سپس اضافه فرمود: تحیتِ بهتر همان آزاد كردن اوست؛ «جاءت جاریة للحسن علیه السلام بطاقى ریحان، فقال لها أنت حرّة لوجه اللّه، فقلت له فى ذلك فقال: أدّبنّا اللّه تعالى فقال: «و إذا حیّیتم بتحیّة ...» و قال أحسن منها اعتاقها». (نور الثقلین/ ج 1/ ص 525)
از این آیه، با توجه به روایت پیش گفته، یك حكم كلى در پاسخگویى به هر نوع اظهار محبتى، اعم از لفظى و عملى را مىتوان استفاده كرد. بنابراین، ما شیعیان كه براى حضرت مهدى علیه السلام دعا مىكنیم و دعاى شریف «اللّهمّ كن لولیّك الحجة بن الحسن ...» را مىخوانیم، ان شاء اللّه مشمول لطف آن حضرت خواهیم بود.
فرآوری: آمنه اسفندیاری
بخش مهدویت تبیان
منابع:
1- هزار و یک نکته از قرآن کریم ج 1 ـ اکبر دهقان
2- تفسیر المیزان/ ج 19
3- تفسیر نمونه نمونه/ ج 24
4- تفسیر نور الثقلین/ ج 1
5- اطیب البیان/ ج 2