آیا قرآن کتاب صلح و دوستی است؟

سؤالی تو ذهنم هست که آیا واقعا قرآن کتاب خشونت است یا کتاب صلح و دوستی ،این سؤال رو می پرسم چون می بینم در بعضی از آیه های قرآن دستور به کشتن بعضی از افراد داده شده ،حالا اگر کتاب صلح و دوستی است تکلیف این دستورات چه می شود؟

این سؤال یکی از سؤالاتی است که از دیر باز در زمینه مسائل قرآنی مطرح شده و فراز و نشیب های زیادی را طی کرده است و سال های سال دست آویز عده ای از افراد سود جو شده تا به وسیله آن به قرآن کریم اهانت کنند و قرآن کریم را طبق خواسته خود به جهانیان  نشان بدهند .

برای اینکه دیدگاه و نظر قرآن کریم رو نسبت به یک مسئله بدونیم باید همه آیات رو برررسی کنیم و با در نظر گرفتن یک آیه هر گز نمیشه به یقین گفت که منظور از قرآن کریم همین مسئله بوده و غیر از این نیست .

برای مثال به متن زیر دقت کنید :

(با رضا همیشه برخورد خوبی داشته باش و اگر اشتباهی کرد او را ببخش و لغزش های او را نادیده بگیر و اگر خواست با شما صحبت کند با جان و دل قبول کن تا حرف های شما را بشنود و هرگز به فکر جدال با او نباش اما اگر دیدی که او می خواهد تمام حریم ها را بشکند و و تمام بخش ها و گذشت های شما را نادیده گرفته و قصد جان شما را دارد و می خواهد بر علیه شما توطئه کند و قصد جان شما را دارد با او مبارزه کنید و اگر واجب شد او را بکشید.)

حال برای فهم این متن آیا صحیح به نظر می رسد که فقط  قسمت آخر متن را( با او مبارزه کنید و اگر واجب شد او را بکشید) برداریم و در بوق و کرنا کنیم و بگوییم که منظور نویسنده در این متن این است که فقط باید افراد را کشت؟

حال دقیقا مسئله کشتار کافران و منافقین و دشمنان در قرآن کریم به همین شکل است و شباهت زیادی به متن فوق دارد .

در قرآن کریم ابتدا دستور به صبر در برابر دشمنان داده شده است:

(فاصبر علی ما یقولون...: یعنی ای پیغمبر در برابر بدگوئی و زخم زبان آنان صبر پیشه کن. )( طه / 130 )

در مرحله بعد دستور به بخشش و نادیده گرفتن اذیت و آزار دشمنان داده شده است :

(فاعفوا و اصفحوا...: یعنی بدیهای آنان را ببخشید و اصلا نادیده بگیرید.(بقره/109)

در مرحله بعد قرآن کریم دستور به عدم آغاز جنگ در برابر دشمنان را می دهد و می فرماید:

(کفوا ایدیکم:از ریختن خون مشرکین دست بردارید .)( نساء /77 )

و در مرحله آخر که دشمنان قصد توطئه و جان مسلمانان را دارند و صبر و گذشت فائده ای ندارد قرآن کریم دستور به قتال و جنگ با دشمنان داده است  :

(اقتلوهم حیث ثقفتموهم...: یعنی بکشید آنها را هر جا که آنها را یافتید.(بقره/191)

حال کسانی که در صدد مبارزه با اسلام و قرآن هستند مانند متن بالا فقط این قسمت (اقتلوهم حیث ثقفتموهم) را انتخاب کرده و می خواهند قرآن را به عنوان کتاب قتل و خشونت معرفی کنند  که برداشت های این چنینی همان طور که توضیح داده شد صحیح نیست و باید تمامی آیات را در یک مسئله مورد بررسی قرار داد تا دیدگاه قرآن را در مورد موضوعی خاص بدست بیاوریم.

منبع :

وبلاگ حافظان نور