خون مردم را به شیشه نکنید

براساس قانون، خرید و فروش خون در كشور ممنوع است، چرا كه در ایران خون طی یك فرآیند انساندوستانه و داوطلبانه از هموطنان دریافت می‌شود و بر همین اساس خونی كه در همه مراكز درمانی در اختیار بیماران و مصدومان قرار می‌گیرد نیز باید رایگان عرضه شود، هر چند كه براساس اعلام سازمان انتقال خون، دریافت و نگهداری هر واحد خون در كشور حدود 120 تا 150 هزار تومان هزینه دارد.

اما در خبری كه دو روز پیش روی خروجی برخی سایت‌ها انتشار یافت، به نامه‌ای اشاره شده كه در آن علاوه بر تعیین قیمت فرآورده‌های خونی، به رایزنی با سازمان‌های بیمه‌گر برای تقبل هزینه‌های فرآورده‌های خونی نیز اشاره‌شده بود.

در این خبر اعلام شد كه سازمان انتقال خون، به جای رد امانت به نیازمندان و اهدای رایگان خون به بیماران، اقدام به فروش آن به مبالغی گزاف كرده است؛ به طوری كه یك لیتر «پلاسما فرزیس» در بیمارستان، به مبلغ 200 هزار تومان فروخته می‌شود.

با وجود این، محسن منشدی، سخنگوی سازمان انتقال خون كشور با تكذیب هرگونه خرید و فروش خون در كشور به جام‌جم می‌گوید: «نامه اشاره شده در خبر مذكور تنها مبلغ برآورد شده از هزینه‌های انجام شده در تهیه محصولات و فرآورده‌های خونی است و هیچ‌كدام از فرآورده‌های خونی در ایران به فروش نمی‌رسد.»

اما ماجرای نامه منتشر شده به حدود دو سال پیش برمی‌گردد كه كارشناسان سازمان انتقال خون كشور هزینه‌های تهیه و تولید پنج محصول خونی مانند پلاسما فرزیس، پلاكت فرزیس و خون اشعه دیده و دو محصول دیگر را محاسبه و اعلام می‌كنند.

به گفته سخنگوی سازمان انتقال خون كشور، این كار صرفا برای محاسبه عدد و رقم تهیه این محصولات كه استفاده از آنها مانند خون فراگیر نیست و برای درمان برخی از بیماری‌های خاص مانند سرطان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، انجام شد. ظاهرا لغو ممنوعیت خرید و فروش این پنج محصول خونی، تنها با دستور و تصمیم‌گیری شورای عالی انتقال خون كشور امكان‌پذیر است كه هنوز هیچ تصمیمی در این خصوص گرفته نشده است.

سابقه خرید و فروش خون در ایران

گزارش‌های رسمی سازمان انتقال خون ایران نشان می‌دهد كه از زمان تاسیس این سازمان در سال 1353 تاكنون و بخصوص در سال‌های اخیر ممنوعیت خرید و فروش خون در ایران اجرا شده است.

ایران در بین كشورهایی كه تامین خون را به شكل داوطلبانه انجام می‌دهند دارای رتبه بالایی است، زیرا این میزان در كشور برای هر هزار نفر هموطن، 25 نفر است. در برخی از كشورهای همجوار این میزان، از هر هزار نفر، تنها 11 نفر اهداكننده است.

با این حال تا قبل از احداث سازمان انتقال خون در ایران، بیمارستان‌های ارتش و مراكز جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران از اولین مراكزی بود كه به صورت مشخص اقدام به جمع‌آوری خون می‌كرد كه این مساله در برخی موارد به شكل خرید و فروش انجام می‌شد.

حتی در دهه‌های 30 و 40 شمسی كسانی در كشور به عنوان شغل به خرید و فروش خون مشغول بودند تا جایی كه گفته می‌شود ضرب‌المثل‌هایی نظیر «خون در شیشه كردن» یا «به‌قیمت‌خون پدرش» از همین عمل برآمده است.

زمانی برای پولی شدن محصولات خونی

برآورد هزینه‌های تهیه محصولات خونی در كشور كه با تجهیزات وارداتی و هزینه‌های بالا انجام می‌شود، هر چند كه تنها بر كاغذ انجام شده، اما می‌تواند شبهه انجام این كار در آینده را به یقین نزدیك كند.

به اعتقاد سخنگوی سازمان انتقال خون كشور، اگر روزی هم در ایران این محصولات به فروش برسد اتفاق بزرگ یا پیچیده‌ای رخ نداده است، چرا كه هزینه تولید آنها بسیار بالاست و همه تجهیزات آنها وارداتی محسوب می‌شود تا جایی كه در كشور ما كیسه‌های نگهداری خون نیز وارداتی است.

با این تفاسیر مسئولان سازمان انتقال خون، وزارت بهداشت و سیاستگذاران نظام سلامت باید در نظر داشته باشند كه این محصولات خونی بیشتر برای بیماران خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد كه در حال حاضر نیز هزینه ‌های درمانی آنها سرسام‌آور محسوب شده و نیازمند كمك‌های دولتی هستند بنابراین، خبر فروش محصولات خونی در شیراز هر چند تكذیب می‌شود، اما می‌تواند زنگ خطری برای اضافه شدن هزینه‌های درمان برای بخش مهمی از بیماران كشور باشد.

منبع : مستوره برادران نصیری - جام جم آنلاین

مقالات مرتبط:

سیاست تنظیم خانواده تعطیل؟  

وایتکس در شیر تکذیب شد  

قلیان‌های معطر سرطان‌زا ترند