روزی‌هایی که روزانه حساب می‌شوند
وقتی اوضاع معیشت تنگ می شود، گلایه ها از درگاه باری تعالی زیاد می شود، دعاها و ناله ها بالا می‌رود، نگرانی ها افزوده می شود . (این خیلی هم خوب است که بنده در خانه خدا برود و از غیر چیزی نخواهد )
بحث چیز دیگری است، بحث این است که اهل حساب باش ببین تو که دعا می کنی روزیت فرستاده می شود اما مگر شکر هم می کنی، اصلا وقتی حسابش را نداری و از دست شما در می رود چه ؟
اصلا مگر روزی همین پول است که "بی خبران در طلبش حیرانند" ؟
نه عزیزان این نیست خداوند سریع الحساب است ،حسابش هم دقیق است، یک سری در این دنیا و یک سری حواله داده می شود برای آخرت ، اینجا هم بده بستانش نقد است ،تو عمل می کنی نتیجه می گیری، نه دیگری از عمل تو نتیجه می گیرد و نه تو به جای دیگری تا عملی هم نباشد حساب و کتابی نیست ، ببین چه میکنی و چه دریافت میکنی ،خداوند عادل و حکیم است .
اعمال ملازم با حساب است
هر عملی كه انجام دهیم اثری و نتیجه‌ای دارد؛ شما نامش را رزق بگذارید و یا پاداش. اگر نمازی با حضور قلب بخوانید حال خوشی پیدا می كنید، آن حال خوش نتیجه آن نماز است كه درِ قلب باز می شود و از نفحات الهیه وارد آن میگردد و ربط و اتّصال بنده را با خداوند زیاد میكند؛ این روزی است كه خداوند عنایت كرده است.
خداوند فرموده است كه هر چیز را بخواهید، و هر قسم عمل كنید، ما به شما روزی میدهیم! اگر كسی شراب فروشی كرد و پولی بدست آورد و خرج نمود، رزق را از آنجا به دست آورده؛ و اگر به جای شراب، شربت فروشی كرد، از راه حلال روزی خود را جلب كرده است. رزق حرام نتیجه عمل حرام، و رزق حلال نتیجه عمل حلال است.
هر كس هر چه بخواهد به مقدار و اندازه میدهیم. در اعطاء و بخشش آن بخل و طمعی نداریم. كار ما افاضه رحمت و وجود بر اساس قوابل و نیات مردم و طلب آنان است. هر كس آخرت بخواهد میدهیم؛ و كسی كه دنیا بخواهد میدهیم. ولیكن هر كدام از این خواسته‌ها و هر كدام از این نعمت‌های عاجل و آجل، پاداش و عكس العملی دارد كه البتّه بر اساس خواسته‌ها و طلب‌ها بدانها خواهد رسید
ما الآن در این مسجد نشسته، و پیوسته با مذاكره این معارف الهیه و بیان آیات قرآن كریم و روایات وارده از ائمّه طاهرین روزی به ما میرسد، و متنعّم به رزق خدا هستیم، روزی‌های معنوی و روحی.
ورود این مطالب در ذهن من روزی من است، و در گوش و ذهن شما، رزق شماست. و رزق اختصاص به رزق مادّی ندارد، و تنها خوردن نان و آب رزق نیست، بلكه همه اقسام معانی كه در ذهن وارد می شود روزی ذهن و غذای نفسانی انسان است.
[اگر به جای خواندن این مقاله ، و آموختن یک موضوع دینی در پی سایت های آنچنانی بودیم آن هم روزی ما بود که خود خواسته به دنبالش رفته بودیم]
اگر در محلّ غیبت و دروغ و حیله‌گری و نقشه‌ریزی كه برای تضییع حقوق انسانی بود رفته بودیم و به فسادِ فِی الارْض مشغول می شدیم ، باز هم رزق ما همان بود، همان غذاهای عَفِن و گندیده نفسانّی بود، همان خیالات و خاطرات شیطانی بود. تخم هنداونه شیرین بكاریم، هندوانه شیرین میدهد؛ تخم حنظل بكاریم حنظل میدهد.
سنت خداوند در دادن پاداش
مَن كَانَ یرِیدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ و فِیهَا مَا نَشَآءُ لِمَنْ نُرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ و جَهَنَّمَ یصْلَـٰهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا * وَ مَنْ أَرَادَ الاخِرَةَ وَ سَعَی' لَهَا سَعْیهَا وَ هُوَ مُۆْمِنُ فَأُولَـٰئكَ كَانَ سَعْیهُمْ مَشْكُورًا * كُلاًّ نُمِدُّ هَـۆلآءِ وَ هَـۆُلآءِ مِنْ عَطَآءِ رَبِّكَ وَ مَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا. [یات 18 تا 20، از سوره 17: الإسراء]
«هر كس كه رویه و مرامش این باشد كه طالب دنیای عاجل و زودگذر باشد، ما آن مقداری را از دنیا كه بخواهیم، نسبت به كسانی كه بخواهیم میدهیم؛ لیكن سپس به دنبال آن جهنّم را برای او قرار داده‌ایم كه بطور مذموم و مطرود به آتش آن میرسد، و ملامت شده و دور افتاده در آن میسوزد.
و كسی كه آخرت را طلب كند، و كوشش كافی و وافی برای ورود به آن بجای آورد، و از روی ایمان و ایقان باشد، البتّه سعی و كوشش آنها در نزد خداوند مشكور است.
ما به تمام این افراد مدد و امداد میدهیم و قوّه و نیرو میفرستیم، چه این طائفه و چه آن طائفه را؛ هر كدام را از عطا و فیض پروردگار تو تقویت میكنیم؛ و البتّه عطا و فیض پروردگار تو از كسی منع نمیشود.»
یعنی هر كس هر چه بخواهد به مقدار و اندازه میدهیم. در اعطاء و بخشش آن بخل و طمعی نداریم. كار ما افاضه رحمت و وجود بر اساس قوابل و نیات مردم و طلب آنان است. هر كس آخرت بخواهد میدهیم؛ و كسی كه دنیا بخواهد میدهیم. ولیكن هر كدام از این خواسته‌ها و هر كدام از این نعمت‌های عاجل و آجل، پاداش و عكس العملی دارد كه البتّه بر اساس خواسته‌ها و طلب‌ها بدانها خواهد رسید.
ما الآن در این مسجد نشسته، و پیوسته با مذاكره این معارف الهیه و بیان آیات قرآن كریم و روایات وارده از ائمّه طاهرین روزی به ما میرسد، و متنعّم به رزق خدا هستیم، روزی‌های معنوی و روحی. ورود این مطالب در ذهن من روزی من است، و در گوش و ذهن شما، رزق شماست. و رزق اختصاص به رزق مادّی ندارد، و تنها خوردن نان و آب رزق نیست، بلكه همه اقسام معانی كه در ذهن وارد می شود روزی ذهن و غذای نفسانی انسان است
شما اگر تخم سیب در زمین كاشتید، درختِ سیب میدهد! و آن درخت، سیب میدهد! هر نوع سیبی، تخم مخصوصی دارد: سیب سرخ، سیب زرد، سیب گلاب، سیب قندک، سیب لبنانی، سیب خراسانی، سیب شمیرانی. و محال است كسی تخم سیب زرد بکارد و درخت سیب سرخ بیرون آید و این از سنّت‌های غیر قابل تبدیل و غیر قابل تحویل خداست.
مولوی فرماید:
گر تو این انبان ز نان خالی كنی پر زگوهرهای إجلالی كنی
طفل جان از شیر شیطان باز كن بعد از آنش با مَلك انباز كن
تا تو تاریک و ملول و تیره‌ای دانكه با دیوِ لعین همشیره‌ای
لقمه‌ای كان نور افزود و كمال آن بود آورده از كسب حلال
روغنی كاید چراغ ما كُشد آب خوانش چون چراغی راكشد
علم وحكمت‌زاید از لقمه حلال عشق و رقّت زاید از لقمه حلال
تو زلقمه چون حسد بینی و دام جهل و غفلت زاید آنرا دان حرام
هیچ گندم كاری و جو بر دهد دیده‌ای اسبی كه كرّه خر دهد
لقمه‌تخم‌است وبَرش‌اندیشه‌ها لقمه بحر و گوهرش اندیشه‌ها
زاید از لقمه حلال اندر دهان میل خدمت عزم رفتن آن جهان
زاید از لقمه حلال ای مه، حضور دردل پاک تو و در دیده نور
[«دیوان مثنوی» طبع میرخانی، ص 44]البتّه ماهیات قابل ترقّی و تكامل هستند، و انسان بواسطه تعلیم و تربیت، گوهرهای نهفته استعداد و قابلیت خود را به منصّه ظهور و بروز میرساند و به مقام فعلیت میرساند تا آنكه یكپارچه فعلیت محضه میشود.
فرآوری : محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع : کتاب معاد شناسی علامه طهرانی (ره) ج8
