شغل های جدایی افکن بین همسران

اگر همسر فردی هستید که مردتان به سبب اقتضای شغلی اش مجبور است، روزها حتی ماهها از شما و فرزندانتان دور باشد توصیه می کنیم این  مقاله را بخوانید.

مسائل و مشکلات عدیده ای زندگی شما را تهدید می کند، شما به سبب دوری همسر تان، زندگی متفاوتی را تجربه می کنید که گاها می تواند عنان صبرتان را بگسلد و حتی شانه های شما را زیر بار سنگین مسئولیت مضاف زندگی خم کند. در این یادداشت به مساعدت شما آمده ایم و  توصیه هایی را برای بهینه کردن زندگی تان یادآور شده ایم تا شاید  بتوانید با عمل به برخی از این تدابیر، اندکی از مشکلات  مسیر  سخت زندگی تان را  آسان نمائید.

به یک مرد مقتدر، متعهد و دلسوز تکیه کنید

برخی از زنان با خود اندیشه می کنند  که دوری طولانی مدت همسر از منزل، صحبت یکی دو روز نیست؛ لاجرم به خاطر عمری بودن این مسئله، احساس می کنند  که ناگزیرند به هر طریق ممکن ، با این سبک زندگی سازگار شوند و روی پاهای خود بایستند و از پس مشکلات زندگی خودشان برآیند.

در اولین نگاه این طرز تفکر قابل تحسین و تمجید است، امابا اندک تامل، دیدگاه اول خود را مطرود خواهید دانست و نظرتان را تغییر خواهید داد. درست است که استقلال حق مسلم هر فردی است  اما به چه قیمتی؟!

حقیقت روی دیگر این سکه است که می گوید: در عین استقلال، شما نیازمند مساعدت و مدیریت مردانه هستید.

شما و زنانی با این شرایط ، به اشتباه تصور می کنید می توانید همیشه مقاوم بوده و یک تنه با تمامی مشکلات زندگی مواجه شوید و با فراز و نشیب های آن مقابله کنید و غیبت  همه جانبه مرد زندگی تان را جبران نمائید و  همچون او  ایفای نقش نمائید.

البته در این که خواستن توانستن است شک نیست و ما منکر قدرت،  تدبر و مدیریت بی مثال شما نیستیم،  اما صحبت ما این است که نیم نگاهی هم به خودتان داشته باشید و خود را زیر بار مصائب اجتناب ناپذیر زندگی نشکنید؛ خواسته یا نا خواسته اداره زندگی شما به خودی خود مشکلات عدیده ای دارد و توان بسیاری را از شما سلب می کند، لذایدک کشیدن و تقبل برخی از امور مختص به مردان را بر خود تحمیل نکنید و انتظار ماورایی از خود نداشته باشید، زنانگی و محدودیت های خود را بپذیرید و بیش از اندازه هم سعی نکنید  توامان نقش زن  و مردخانه را ایفا نمائید.

بدانید که زندگی در جریان است  و وقوع برخی از حوادث غیر مترقبه و پیش بینی نشده، بخش لاینفکی از آن محسوب می شود که در هر لحظه ای ممکن است، اتفاق بیفتد؛ لاجرم گاهی اوقات در چنین مواقعی،  پشتیبانی و حمایت یک مرد، لازم و ضروری به نظر می رسد. پس توصیه می کنیم شرمندگی و خجالت را کنار بگذارید و از یک یا چند نفر ازمحارم خود مساعدت بخواهید و آنان را تا حدی که به استقلال تان لطمه وارد نکند از اوضاع و احوال زندگی تان مطلع سازید. پدر خود یا همسرتان بهترین گزینه می باشند اما در صورت کهولت سن آنان، می توانید به دیگر مردان متعهد و دلسوز نزدیک خود رجوع نمائید و در صورت لزوم یاری بخواهید. حتی بهتر است، در جوار یا همسایگی خانه ی پدری خود یا همسرتان ، حتی یکی از آشنایان و دوستان صمیمی خود سکنی داشته باشید و از نزدیکی به آنان نهایت استفاده را ببرید.

از مشکلات مالی پیشگیری کنید

مضیقه مالی، شاید یکی دیگر از رایج ترین مشکلات شما بالخص اگر خانه دار باشید، محسوب می شود که می تواند فشار زیادی را در نبود مردتان به شما تحمیل کند و شما نیز اجبارا متحمل آن می شوید. برای پیشگیری و اجتناب از چنین شرایطی سعی کنید با همفکری همسرتان، حساب بانکی را برای روزهای مبادا در نظر بگیرید و  ماهیانه مبلغی را در آن پس انداز کنید تا در صورت نیاز، بتوانید رفع حاجت کنید، حتی اگر برایتان مقدور است، در یک بخش مطمئن سرمایه گذاری کنید و از بابی دیگر هم، برای خانواده تان راه درآمد داشته باشید.

تربیت فرزندان مهمترین مسئله  شماست

غیبت پدر در خانه، مصائب چندی به همراه دارد که می تواند زندگی حال و آینده فرزندان را تحت تاثیر قرار دهد. لذا بی تردید تربیت فرزندان مهمترین دغدغه فکری شماست. علی الخصوص اگر فرزند نوجوان و جوان داشته باشید؛ جوانی که در جستجوی استقلال و آزادی، ممکن است از اوامر شما سرپیچی کند و یا  به دنبال یافتن راه زندگی، تحصیل، ازدواج ، بیراه رود و ...

اینجاست که وجود همسر و اقتدار مردانه اش را بیش از دیگر مواقع احساس می کنید و متمایلید در کنار همسرتان راه چاره ای بیندیشید.

به آن گروه از خانم هایی که کودک خردسال و نوجوان دارند توصیه می کنیم که از همان ابتدا، سعی کنند پشتوانه ی زندگی تان را با مردی متعهد و عاقل تضمین کنید. ما معتقدیم از یک جایگزین پدر، که همسرتان نیز آن فرد را قبول دارد و او را حامی مناسبی برای روزهای نبود خود قلمداد می کند، بهره گیرید و اجازه دهید اقتدار مردانه او بر زندگی شخصی شما سایه بیفکند. پدر، برادر،عمو، دایی،... خود یا همسرتان، از بهترین گزینه ها می باشند.

البته، در این مسیر، توجه به سه نکته ذیل بسیار حائز اهمیت است: در انتخاب فرد حامی تمامی جوانب احتیاط را لحاظ کنید و سکان چرخاننده چرخ زندگی تان را به فردی با اخلاق، با ایمان، خداترس و خیر خواه، به عبارتی مشهور به فضایل پسندیده اخلاقی بسپارید. دوم آن که، از فردی به عنوان جایگزین استفاده کنید که به خصوصیات شخصیتی و اخلاقی شما و همسرتان نزدیک باشد و در زمینه مسائل تربیتی و اجتماعی، عقایدی مشابه  شما داشته باشد. و سوم آن که، شما و همسرتان، بالخص همسرتان، در حضور فرزندان، از قدرت اندیشه، تدبر، مدیریت، و... آن فرد تمجید کنید و حکم صادر شده او را، هر چند اگر خطای اندکی هم داشته باشد، بی هیچ عذر و بهانه ای بپذیرید و آن را حتمی الاجرا بدانید.

بدین طریق شما به طور غیر مستقیم به  فرزندتان می فهمانید که اداره و مدیریت فرد منتخب را قبول دارید  و در شرایط همسان، همچون او عمل می کنید و بسان او ابراز عقیده و یا تصمیم خواهید گرفت. با این رفتار، فرزندان شما، آن فرد مورد نظر  را نمادی از وجود شما در زمان غیبت خواهند دانست  از وی حساب خواهند برد و هیچ گاه خود را آزاد و مختار در هر رفتار و عملی نخواهند یافت. از سوی دیگر، ترس و رودربایستی از چنین فردی تضمین کننده سلامت رفتاری، هیجانی، شخصیتی، عاطفی، اجتماعی، و... فرزند شما در غیاب پدر در خانه است.

دومین مولفه ی در تربیت فرزندان، پر رنگ بودن نقش پدر در خانواده است. شما به عنوان  مادر چنین خانواده ای ، در این امر، نقش مبرهن و کتمان ناپذیری دارید .

لذا، مدبرانه برخورد کنید و بر خشم و اضطراب های خود مستولی شوید و از پدر غیاب به خوبی یاد کنید، مهربانی های او را بیان کنید، به فرزندانتان بگوئید پدرشان  از این که مجبور است دور از خانه و خانواده باشد چقدر در عذاب است و دلتنگ آنها، از نگرانی های پدر که ممکن است راجع به آنها داشته باشد صحبت کنید و...

حتی می توانیداز فرزندانتان بخواهید، با ذکر تاریخ و روز و واقعه مورد نظر، برای پدرش نامه بنویسید و از دلتنگی های خود با او صحبت کند و به هنگام آمدن او از ماموریت کاری به او تحویل دهد.

بهتر است هر از چند گاهی شرایطی را فراهم سازید تا فرزندتان با پدرش گفتگوی تلفنی داشته باشد و از هر آنچه که دوست دارد با او صحبت کند. همچنین می توانید یاد او را در همیشه ایام بالخص مناسبت های خاص گرامی بدارید. روز تولد، سالگرد ازدواج، روز پدر،و... برای او جشن بگیرید و هدایایی را نیز تدارک ببینید، و با مدد تکنولوژی های نوین همچون اینترنت، تلفن و... او را مهمان خود کنید و پذیرایش باشید.

با دلتنگی های خود سازگار شوید

دور برخی از اندیشه های غلط خود را خط بکشید" من مجبورم که شرایط همسرم را تحمل کنم" ، " به خاطر بچه ها و اینده آنها با این نوع زندگی می سازم و می سوزم"، ...

مسئولیت انتخاب خود را بپذیرید و به دنبال مقصر نگردید. به جای غر زدن  و یا احساس ناراحتی و غم خوردن، تکانی به خودتان بدهید و برای زندگی تان برنامه ریزی کنید. ادامه تحصیل دهید، کارهای هنری انجام دهید، ورزش کنید،و...

درست است که هیچ یک از این موارد جای خالی همسرتان را پر نمی کند اما، باید سعی کنید با توجه برگردانی و مشغول کردن خود، از تسلط احساس مفرط دلتنگی، خودداری کنید. برای بکر و زنده داشتن احساس خود به همسرتان، می توانید ساعاتی از روز را با یاد همسرتان و یادآوری روزهای خوش زندگی تان بگذرانید، عکس ها و فیلم های خانوادگی تان را ببینید، تورقی به دفتر خاطرات دوران نامزدی و روزهای ابتدایی آشنایی  خود داشته باشید، با او مکالمه کنید، کارت پستال های عاشقانه اینترنتی برای او ارسال کنید؛ و مهمتر آن که برای او نامه بنویسید. مراعات حال او را به هنگام خواندن نامه تان نکنید و بدون هیچ سانسوری برای او درد دل کنید. از دلتنگی و ابراز احساسات مثبت، خشم ، غم تان  گرفته تا مشکلاتی خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی،و... خود که به خاطر نبود او، متحمل شده اید، صحبت کنید و در زمان حضور او در خانه به او دهید تا او نیز از احوال روزگار شما در نبودش اطلاع یابد. بسیاری از شما زنان احساس می کنید، این یادداشت ها ماحصلی جز تکدر خاطر همسر و نگرانی های او در ماموریت های بعدی نخواهد داشت، پس بهتر است بیان نشوند"، اما ما معتقدیم همسرتان برای ارتقاء حس وظیفه شناسی و مسئولیت پذیری، از همه مهمتر نیاز و علاقه  شما به او، بهتر است از همه چیز آگاهی یابد حتی اگر به قیمت دلهره و نگرانی او تمام شود.