وقتی شب ها خانه نیستی .....

در نخستین گام، شما باید این واقعیت را بپذیرید که زندگی مشترک شما، با زندگی بسیاری از اطرافیانتان، نه تنها متفاوت است ، بلکه جلوه ای دیگر دارد؛ لاجرم ، اداره ی مثبت آن نیازمند هوشمندی و تدبیر  بسیار است که احتمالا انرژی و نیروی بسیاری را از شما و همسرتان سلب خواهد نمود. این حقیقت است و مفری از آن نیست. پس در درجه ی اول، سعی کنید زندگی خودتان را با زندگی دیگران هرگز مقایسه نکنید. کم و کاستی موجود و یا حتمی الوقوع آن را بشناسید و برای آنها حتی الامقدور برنامه ریزی نمائید. لذا، بهتر است با همسرتان گفتگو کنید و  با همفکری یکدیگر، فراز و نشیب های وضعیت موجود زندگی تان را بشناسید و در صدد رفع آنها بر آئید. مثلا، سعی کنید خانه ی خود را در نزدیکی خانه ی پدر و مادر خود و یا همسرتان  و یا یکی از اقوام نزدیک و یا حتی یک دوست صمیمی، مهربان، دلسوز و آشنا به مشکلات شغلی و زندگی شما و همسرتان، انتخاب کنید، این گزینش مدبرانه باعث می شود که از یک سو، خیال شما بابت خانواده تان آسوده باشد و از سوی دیگر در موقعیت های بحرانی و اتفاقات نا خوشایند و اجتناب ناپذیر زندگی، می توانید بر مساعدت و همراهی آنان حساب باز کنید و به موجب وجود با برکت آنها، تا حدودی از شدت مشکلات فقدان خود و یا همسرتان در خانه  بکاهید.

در دومین گام، باز گفتگو کنید. بر سر موضوعات مرتبط با زندگی مثل، ساعات حضور خود در خانه، خرید مایحتاج روزانه زندگی، تربیت و رسیدگی به امور فرزندان، گذران اوقات فراغت، برنامه ی دید و بازدید ها و بالاخره هر آنچه از نظر شما مهم است و نیاز به مساعدت و سازگاری طرفین دارد، به توافق برسید. پیشنهاد می کنیم، اگر نمی توانید گفتگوی روزانه ی مفیدی داشته باشید، حداقل ساعاتی از یک روز هفته را به خود، همسر و زندگی تان اختصاص دهید و راجع به مسائل جدیدی که هر گز گمان نمی بردید مشکل ساز شود، گفتمان کنید و به نتیجه برسید. شما باید بپذیرید که زندگی شما توفیر دو صد چندانی با زندگی دیگران دارد و استواری آن مستلزم برنامه ریزی دقیق است و گاها هوشیاری و تدبر لحظه به لحظه ای شما را می طلبد.

در سومین گام ،کیفیت زندگی تان را بر کمیت آن ترجیح دهید. همیشه نگران زنگ خطر و هشدار دهنده عدم ارتباط و صمیمت باشید. لذا، به توصیه روان شناسان توجه کنید و ساعات حضور در خانه را ارج دهید و از بودن در کنار هم و فرزندان، لذت ببرید. مثلا، همسرتان را به یک غذای خوشمزه مهمان کنید و یا به دیدن یک فیلم کمدی خنده دار دعوت کنید. همچنین گفتگوی دوستانه و صمیمانه هرگز فراموش نشود. زمانی را برای  یک گفتمان خصوصی با هر یک از اعضای خانواده مقرر سازید بالخص همسرتان را به فضای یک گفتگوی عاشقانه رهنمون شوید.

خلاقیت به خرج دهید و از هر فرصتی  برای غافل گیر و خوشحال کردن همسرتان بهره ببرید. مثلا، با یک تماس تلفنی و یا پیامک، اولین کسی باشید که به همسر  و یا حتی فرزندانتان صبح به خیر می گوئید.

در چهارمین گام، همسر غایب را از ماوقعه و مسائل پیش آمده در خانه، مطلع کنید. شش دانگ حواستان را جمع کنید تا مبادا از این مهم غفلت کنید. مدیریت و اقتدار مرد ، تدبر و  سازمان دهندگی زن لازم و ملزوم یکدیگرند و از ملزومات کتمان ناپذیر یک زندگی مشترک موفق و یک خانواده نظام مند محسوب می شوند. اهمیت این مطلب، در خصوص تربیت فرزندان بسیار حائز اهمیت است و کوچکترین کوتاهی می توانند تبعات جبران ناپذیری را در پرورش فرزندان سالم و صالح داشته باشد.

اما در گام پنجم،  دور سهل انگاری و بی توجهی را خط قرمز پر رنگی بکشید. خستگی مفرط و بی حوصلگی، و... را بهانه نکنید. سعی کنید  در وظایف زندگی محول شده به شما ، که قطعا با نقش زنانه و یا مردانه شما مرتبط  است، قصور ننمائید و حتی الامکان برای دسترسی آسان اعضای خانواده ، تدارک لازم را برای زمان های نبود خود در منزل فراهم آورید. مثلا، مرد خانه، خرید مایحتاج زندگی را به موقع انجام دهد و یا این که خانم خانه، پیش از رفتن به سر کار ، به فکر شام و صبحانه همسر و فرزندانش باشد و غذایی را برای آنها آماده سازد.

در هفتمین گام، با دلتنگی تان مقابله کنید.

بی تردید احساس تنهایی و دلتنگی، جز لاینفک اوقاتی از زمان شما می شود که همسرتان در منزل نیست . برای اجتناب از دلخوری و ناراحتی های متعاقب و حتی به حق خود راجع به  این حس، برنامه ریزی کنید و خودتان را به گونه ای مشغول کنید. قطعا شما با این کار خواهید توانست با یک تیر دو نشان بزنید، اول آن که بر این احساس خود غلبه کرده اید و دوم این که از غیبت همسرتان در جهت مثبتی سود ببرید. بی شک، نبود همسر در منزل، تا حدودی از سنگینی بار وظایف همسرداری شما می کاهد، پس می توانید فرصت های نبود همسرتان را غنیمت بشمارید و از لحظه به لحظه ی آن نهایت استفاده را ببرید، مثلا، کارهای عقب افتاده ی خود را سروسامان بدهید، به امور زندگی خود و حتی پدر و مادر میانسال و کهنسال خود رسیدگی کنید، مطالعه کنید، فعالیت های هنری و ورزشی و... دلخواه خود را انجام دهید، به  کم و کیف تحصیل  بچه ها توجه کنید، به دیدن دوستان قدیمی تان بروید و یا مهمانی دوستانه برقرار کنید، و... .

از سوی دیگر، بهتر است بدانید همسر شب کار نیز، به لحاظ همین دوری فیزیکی از منزل، متحمل عذاب است؛ می توانید عکس همسر و فرزندانتان را در پس زمینه صفحه موبایلتان ذخیره نمائید و در صورت دلتنگی مشاهده کنید و یا این که  با فرستادن یک پیامک، با هر محتوا و مضامینی، فاصله ها را کم کنید و او را از چگونگی وضعیت خود مطلع سازید. سعی کنید این رفتار، به گونه ای متقابل انجام شود، پیگیری یک طرفه پس از گذشت اندک زمانی، برای یکی از طرفین جنبه ی کنترل و نظارت پیدا می کند و ممکن است پیامدهای چندان خوشایندی برای زندگی  مشترک به ارمغان نیاورد.

توصیه می کنیم ،هر از چند گاهی، برای یکدیگر نامه بنویسید و شرایط روحی و عاطفی خود را برای همسرتان توضیح دهید، نهراسید هر چه دل تنگتان می خواهد به او بگوئید. از همه ی نیازهایی خود با او صحبت کنید، برای او بنویسید که چگونه با غیبت خود و یا همسرتان کنار می آئید و نگرانی هایتان را پنهان می کنید، از آرزوهای روزهای آینده تان نیز حرف بزنید و... .

در گام هشتم، خود را با مجهز به سلاح مهارت های کنترل خشم و استرس کنید. زندگی پر تنش و اضطراب شما و مشکلات پیش بینی نشده، ممکن است عنان صبرتان را بگسلد و ناآرام و بیقرارتان کند. لذا، سعی کنید با کمک گرفتن از کتاب های روان شناسی و یا مساعدت یک روان شناس با فنون آرامش سازی علمی(ریلکسیشن ) آشنا شوید و در زمان مقتضی بدان متوسل شده و بر شرایط نامساعدتان غلبه نمائید.