افشای پشت پرده ویروس استاکس نت
آژانس امنیت ملی برای ایجاد برنامهای تهاجمی – که بعدها با نام استاکسنت شناخته شد - با همتایان اسرائیلی خود وارد همکاری شد. این بدافزار از طریق یک حافظه فلش به تاسیسات [هستهای] ایران راه یافت.
اخیرا و بنا به گزارشی که نیویورکتایمز منتشر کرده است، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در تلاش برای کند ساختن روند توسعه برنامه هستهای ایران، دستور حملات سایبری "استاکسنت" به ایران را صادر کرده است. نیویورک تایمز به نقل از منبعی ناشناس آورده است: "باراک اوباما در اولین روزهای ریاست جمهوری خود، اجرای چنین حملاتی را شدت بخشید. تلاش برای انجام این حملات در زمان دولت "جورج دبلیو. بوش" آغاز شده بود. بدافزار "استاکس نت" در اواسط سال 2010 از کامپیوترهای ایرانی منتشر شد و رایانههای سراسر جهان را آلوده کرد. شایعات زیادی وجود دارد که این بدافزار توسط اسرائیل یا ایالات متحده ساخته شده است."
"استاکس نت" Stuxnetیک بدافزار رایانهای طبق نظر شرکتهای نرمافزار نوعی کرم رایانه ای یا تروجان است که اولینبار در تاریخ 13 جولای 2010 توسط ضدویروس وی بی ای32 شناسایی شد. این بدافزار با استفاده از نقص امنیتی موجود در میانبرهای ویندوز، با آلوده کردن رایانههای کاربران صنعتی، فایلهای با قالب اسکادا که مربوط به نرمافزارهای WinCC و PCS7 شرکت زیمنس میباشد را جمعآوری کرده و به یک سرور خاص ارسال میکند. براساس نظر کارشناسان شرکت سیمانتک، این بدافزار به دنبال خرابکاری در تأسیسات غنیسازی اورانیوم نطنز بودهاست.
"استاکس نت" Stuxnetیک بدافزار رایانهای طبق نظر شرکتهای نرمافزار نوعی کرم رایانه ای یا تروجان است که اولینبار در تاریخ 13 جولای 2010 توسط ضدویروس وی بی ای32 شناسایی شد
"اوباما" پس از آلوده شدن دیگر رایانهها، تصمیم به توقف حملات سایبری گرفت ولی همچنان بر ادامه این برنامه تاکید کرد. در واقع، بدافزار "استاکس نت" تلاش مشترک ایالات متحده و اسرائیل برای هدف قرار دادن برنامه هستهای ایران بود. نیویورک تایمز با مقامات اروپایی، اسرائیلی و آمریکایی که پیشتر و در حال حاضر در برنامه حملات سایبری مشارکت دارند، مصاحبه کرده است و در مقاله ای می آورد: "هدف حملات، دسترسی به کنترل رایانههای صنعتی در تاسیسات هستهای نطنز ایران بود و آژانس امنیت ملی ایالات متحده و واحد سایبری مخفی اسرائیل، بدافزار استاکسنت را طراحی کردهاند."
در گزارش "نیویورک تایمز" درمورد نقش آژانس امنیت ملی آمریکا که مدیر آن همزمان فرماندهی قرارگاه سایبری ارتش آمریکا را بر عهده دارد آمده است: "آژانس امنیت ملی ایالات متحده و واحد سری اسرائیلی - که از سوی مقامات اطلاعاتی آمریکا دارای مهارتهای سایبری در نظر گرفته میشوند - برای ایجاد بدافزار رایانهای بینهایت پیچیدهای دست به کار شدند. این بدافزار میبایست در قالب مهاجمی درونی عمل کند."

همکاری غیر معمول و نزدیک با اسرائیل ناشی از دو ضرورت بود.
الف) واحد 8200 اسرائیل ( که بخشی از ارتش این رژیم به شمار میرود ) از تخصصی فنی قابل رقابت با آژانس امنیت ملی [ایالات متحده] برخوردار است و اسرائیلیها اطلاعات ژرفی پیرامون عملیات در نطنز در دست داشتند که برای تضمین موفقیت حمله سایبری ضروری و حیاتی بود.
ب) مقامات آمریکا منافع دیگری نیز داشتند و آن عبارت بود از این که اسرائیل را از انجام حمله پیشدستانه خود علیه تاسیسات هستهای ایران منصرف کنند. بدین منظور، اسراییل باید از موثر بودن رشته حملات جدید مطمئن میشد. بسیاری از مقامات در مصاحبهها گفتهاند که تنها راه متقاعد ساختن اسرائیل، شرکت دادن کامل آن در تمامی جنبههای این برنامه است."
همچنین روزنامه وال استریت ژورنال در مورد "استاکس نت" نوشت: "آژانس امنیت ملی برای ایجاد برنامهای تهاجمی – که بعدها با نام استاکسنت شناخته شد - با همتایان اسرائیلی خود وارد همکاری شد. این بدافزار از طریق یک حافظه فلش به تاسیسات [هستهای] ایران راه یافت. ویژگی اصلی استاکس نت که تاکنون افشا نشده است، همکاری مرکز عملیات اطلاعاتی سیا با آزمایشگاه ملی آیداهو است."
در واقع، بدافزار "استاکس نت" تلاش مشترک ایالات متحده و اسرائیل برای هدف قرار دادن برنامه هستهای ایران بود
گزارش "وال استریت ژورنال" ادامه می دهد: "یک مقام سیاسی پیشین ایالات متحده اظهار داشت: آزمایشگاه ملی آیداهو مجموعهای از پژوهشگران را در اختیار دارد که بررسی نقاط آسیبپذیر سیستمهای کنترل رایانهای ( اداره کننده زیرساختهای حساس و حیاتی ) را بر عهده دارند. این محققان سیستم کنترل ویژه به کار رفته در برنامه غنیسازی ایران را نیز بررسی کرده بودند. " استاکس نت پس از آن که شرکتی امنیتی در بلاروس، بدافزاری را در کامپیوترهای کاربران ایرانی تشخیص داد، در ژوئیه سال 2010 کشف شد. کارشناسان امنیتی در آن زمان اتفاق نظر داشتند که این بدافزار از سوی مهاجمینی باتجربه، مانند یک دولت ساخته و برای نابود ساختن تاسیساتی عظیم نظیر رآکتور هستهای ایران در بوشهر طراحی شده است. به محض کشف این بدافزار، کارشناسان مزبور با بررسی و آزمایش آن اظهار داشتند: استاکسنت پس از تشخیص نوع خاصی از ابزار کنترل کننده و قابل برنامهریزی ترمیم فرم و ساختار بدون توجه به محتوا، کدهای خود را در سیستمهایی که توسط نرمافزار زیمنس نصب شدهاند، جای میدهد.

در ادامه این گزارش آمده است: اوباما به نگرانیها پیرامون استفاده تروریستها و هکرها از حملات مشابه ( برنامه استاکسنت با نام رمز بازیهای المپیک ) دامن زده است، اگرچه گزارش یادشده نتیجهگیری کرده، ایالات متحده گزینه دیگری برای مقابله با ایران در اختیار نداشت.
به گزارش "پی سی ورد" (PCWorld.com) ، انتشار این گزارش که ایالات متحده و اسرائیل در پشت حملات استاکسنت قرار داشتند، اسنور فاگرلند، تحلیلگر ارشد بدافزارها از نورمن، فروشنده [ابزار] امنیت فنآوری اطلاعات در لیساکر نروژ را متعجب نکرد. وی میگوید: بدافزار استاکسنت از حملات سایبری پیشین بسیار پیچیدهتر و پیشرفتهتر بود. از نظر وی، تولید چنین بدافزاری به منابع قابل ملاحظهای احتیاج داشته است. "فاگرلند" عقیده دارد: "به گروهی متشکل از ده تا بیست نفر برای نوشتن استاکسنت نیاز است." وی در ادامه میافزاید: گزارش دست داشتن آمریکا، احتمالا به افزایش حملات سایبری منجر شده و دیگر کشورها درصدد افزایش توانمندیهای تهاجمی سایبری خود برخواهند آمد. این امر، خطرات موجود را افزایش میدهد و دیگر کشورها را نیز به فکر میاندازد: اگر دیگران چنین کاری میکنند، چرا ما نباید به دنبال آن باشیم؟ فاگرلند بر این باور است: اگرچه کشورهای متعدد دیگری، احتمالا دارای توانمندیهای تهاجمی سایبریاند، به نظر از سازماندهی کمتری برخوردارند.
فرآوری: آزاده مرنی بخش ارتباطات تبیان
منابع: مشرق / ویکیپدیا