راننده‌ی مهربان
سلام بچه های عزیز. شغل من رانندگی است و به من راننده می گویند. حتماً از خودتان می پرسید راننده ی چی؟
من راننده ی تاکسی هستم. با ماشینم در خیابان ها کار می کنم و مسافرها را جابه جا می کنم. رنگ تاکسی من زرد است. اما تاکسی ها ی دیگر سبز و نارنجی هستند.
من هم راننده ی آژانس هستم. مشتری ها به آژانس زنگ می زنند و من به آدرسی که آن ها می دهند می روم و آن ها را سوار می کنم و به جایی که می خواهند می رسانم.
من راننده ی اتوبوس هستم. مسافرها در ایستگاه ها منتظر اتوبوس می ایستند و بعد به نوبت سوار می شوند. اتوبوس ها مسافرهای زیادی را جابه جا می کنند.
من راننده ی قطار هستم. قطارها هم مسافرهای زیادی را جابه جا می کنند. به قطارهایی که در شهر ها حرکت می کنند مترو می گویند. اما بعضی از قطارها از شهری به شهر دیگر می روند و مردم بیشتر برای مسافرت از آن ها استفاده می کنند.
دوستان کوچولوی من، شما می دانید به تاکسی ها و اوتوبوس ها و قطارهای شهری چه می گویند؟
اگر نمی دانید اشکالی ندارد، من به شما می گویم، وسایل حمل و نقل عمومی. اگر همه ی ما از این وسایل به جای ماشین های خودمان استفاده کنیم حتماً خیابان ها خلوت تر و آلودگی هوا کمتر می شود.
نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان تبیان
مطالب مرتبط:
