تبیان، دستیار زندگی
اولین عاملی که سبب شد تا طلاب جوان در طی این سه روز علیه رژیم خودکامه قیام کنند، تظاهرات و راهپیمایی راه بیاندازند و علیه آن شعار سر دهند، شهادت مظلومانه آیت الله غفاری بود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

علل و ریشه های قیام(2)

قیام

اولین عاملی که سبب شد تا طلاب جوان در طی این سه روز علیه رژیم خودکامه قیام کنند، تظاهرات و راهپیمایی راه بیاندازند و علیه آن شعار سر دهند، شهادت مظلومانه آیت الله غفاری بود.

آیت الله غفاری که مبارزات خود را در سال 1340 هجری شمسی آغاز کرده بود، با شروع مبارزات به رهبری حضرت امام خمینی(ره)، سهم عمده‌ای از این مبارزات را بر عهده گرفت و در گوشه و کمار کشور با سخنرانی‌های پرشور خود، مردم را با ماهیت پلید رژیم پهلوی آشنا می‌ساخت.

تمام دوران زندگی آیت اللّه غفاری مقارن با حکومت پهلوی و همراه با رنج و محنت بود. مشاهده اوضاع نابسامان، مخالفت رژیم با روحانیت اصیل، محدود کردن مبارزان مسلمان، ترغیب و تشویق مردم به بی دینی و کشف حجاب، آزادی عمل فرقه ضالّه بهائیت، و ریشه های افکار انحرافی همه و همه موجب می شد که او لب به اعتراض گشاید و در هر موقعیتی افشاگری کند و چه رنج ها و دردها که در این راه متحمل نشد.

 آیت اللّه غفاری بارها دستگیر و زندانی شد؛ امّا دستگیری و حبس فرزندانش، همسرش و برادرش رنج او را چندبرابر می کرد.

لکن همانند مولای خودش حضرت امام موسی کاظم(ع) چون کوه استوار و با صلابت ایستادگی می کرد و آنچه عوامل طاغوت و ساواک را آزار می داد روحیه مقاوم و استوار ایشان بود. بدین ترتیب حبس های شهید غفاری از سال 1340 آغاز و تا دی ماه 1353 ش ادامه داشت.آیت اللّه غفاری مانند نیاکان شهیدش با هر نوع استبداد مبارزه می کرد.

 زبان حقگوی او در اوج خفقان رژیم شاهی افشاگر باطل بود. این مجاهد فداکار و بی باک، بی اعتنا به یاوه سرایی های گروهک های چپ و راست ابوذرگونه به شاه ظالم می تاخت.

همزمان با قیام تاریخی حضرت امام خمینی(ره) در سال 1342 ش آیت اللّه غفاری پشت سر امام، از آرمان های والای او پشتیبانی و دوران رنج و محنت و زندان را برای رسیدن به اهداف والای امام و انقلاب، سپری کرد.

او در این مسیر هیچ گاه احساس خستگی نکرد و تا آخرین لحظات حیات به مبارزه خویش بر ضد ستم و طاغوت ادامه داد.

آیت الله غفاری، بعد از قیام پانزده خرداد 1342، به خاطر تلاش بی‌وقفه علیه رژیم دستگیر و روانه زندان شد و بارها به خاطر تلاش‌هایش و حمایت جدی و علنی از حضرت امام خمینی(ره) و نهضت او از محبوبیت فراوان و عظیمی در میان طلاب و مردم برخوردار بود.

در تیرماه 1353 آیت الله غفاری برای آخرین بار دستگیر شد و روانه زندان گردید، در همان سال بر اثر شکنجه‌های زیاد در زندان به شهادت رسید و به لقاء الله پیوست. فرزند شهید غفاری درباره شهادت پدر بزرگوارش می‌فرماید:

«پس از شهادت پدرم جنازه را به ما نمی‌دادند و عمال رژیم اصرار داشتند که از ما امضا بگیرند مبنی بر اینکه پدرم در منزل خودش فوت کرده است.

وقتی تابوت را در بهشت زهرا تحویل دادند، کف تابوت خون ایستاده بود و در سرتاسر بدن جای شکنجه‌ها مشهود بود و آن اندام رشید در هم کوبیده شده بود که شناسایی‌اش به سختی مقدور بود (جمعه، پیام انقلاب، ش 22، ص 24).

پس از تحویل جنازه، آیت الله غفاری به قم منتقل و پس از قرائت نماز بر جسم غرقه به خون ایشان توسط مراجع تابوت بر دوش طلاب تا وادی‌السلام تشییع می‌شود، طلاب خمشگین در این تشییع به جای اذکار شعارهای تندی علیه رژیم سر می‌دهند

که نهایتا با دخالت شهربانی قم جمعیت متفرق و عده‌ای را دستگیر و عده کمی برای تدفین شهید باقی می‌مانند. این مسأله سبب شد تا طلاب علوم دینی نسبت به رژیم شاه جریح و در فرصت مناسب علیه حکومت قیام نمایند.


منابع:

کتاب حماسه خرداد 1354

مجله 15 خرداد

تهیه و فرآوری: فریادرس گروه حوزه علمیه