طلیعه
در طول تاریخ پر فراز و نشیب زندگی بشریت، انقلاب‌های گوناگونی در سرتاسر عالم هستی و کره خاکی به وقوع پیوسته است و این انقلاب ها، همواره از نقطه خاصی شروع و پس از طی دوران پرفراز و نشیب متعدد، به نقطه ای ختم شده است، خواه به نتیجه رسیده باشد یا نرسیده باشد.
در این صورت وقایعی که در طی این برهه های خاص اتفاق افتاده است برای مردم یک کشور و در نهایت مردم دنیا بسیار حائز اهمیت و برجسته می‌باشد. ثبت این‌گونه حقایق و وقایع در تاریخ آن کشور و تاریخ جهان از ضروریات انقلاب‌ها به شمار می‌آید.
انقلاب سرتاسر الهی، بزرگ و منحصر به فرد جمهوری اسلامی ایران در دنیا مشابه تای ندارد و حرکتی بی‌بدیل و اسلامی بود که از نقطه خاصی آغاز و در بیست و دوم بهمن 1357 به دست مردم ایران و با رهبری حضرت امام خمینی رحمه الله و بدون دخالت هیچ قدرت خارجی به پیروزی رسید، یکی از فرازهای بسیار مهم این انقلاب بی‌نظیر پس از مبعث حضرت رسول(ص) تا دوران معاصر، قیام 15 خرداد 1342 بود.
در طی دوران انقلاب هر سال به پاسداشت قیام 15 خرداد در سراسر کشور مراسم خاصی برگزار می‌شد.
این مراسم در سال 1354 جلوه خاصی داشت. مراسمی که یکی از فرازهای بسیار مهم و حلقه مفقوده بین قیام 15 خرداد 1342 و 22 بهمن 1357 به حساب می آید و اگر حرکت و قیام 17 خرداد طلاب مدرسه فیضیه در سال 1354 نبود شاید تحلیلگران در ایجاد ارتباط بین قیام خرداد 1342 و بهمن 1357 دچار سردرگمی و ضعیف تحلیل می شدند.
قیامی که شاید بتوان گفت تا حدودی در میان مردم ایران، بلکه دانشجویان و حتی حوزویان ناشناخته، مهجور و مطلوم مانده است.
قیامی که در نهایت منجر به ضرب و جرح، دستگیری، بازداشت، شکنجه و تبعید تعداد زیادی از طلاب حوزه علمیه قم منجر شد.
آری طلابی که دو روز قبل در سوگ شهدای مظلوم قیام 15 خرداد به سوگ نشسته بودند. طلابی که به مدت چند روز در مدرسه از طرف نیروهای ساواک و شهربانی قم در محاصره بودند و به سختی به اندک آذوقه‌ای که به صورت مخفیانه و به دور از چشم نیروهای ساواک برای آنها ارسال می‌شد، دسترسی داشتند.
این طلاب در دفاع از مظلومیت و محرومیت و مبارزه با ظلم و استبداد به پا خاسته بودند، طلابی که نمی خواستند کشورشان نوکری قدرت های بزرگ و ظالم دنیا را انجام دهد و روی پا خود بایستد و با عزت و شرف و استقلال زندگی کند.
آری در این قیام نیروهای کماندو و ساواک به کمک نیروهای شهربانی قم آمده بودند تا به خیال خودشان زهر چشمی از طلاب و در نهایت مردم ایران بگیرند تا دیگر شاهد تظاهرات آنان در کوچه و خیابان نباشند.
آری، گرگ صفتان و جیره خوران مزدور پس از چند روز محاصره کامل مدرسه فیضیه به افراد تحت محاصره حمله کرده و در درگیری که حدود نیم ساعت به طول انجامید به شدت طلاب را مورد ضرب و جرح قرار داده و در نهایت دستگیر و تحویل نیروهای شهربانی دادند.
مأمورین عصبی دالان مرگ گوشتی درست کرده بودند که با عبور طلاب از آنجا آنها را شدت کتک می‌زدند و خون پاک آنان را بر زمین می‌ریختند.
پس از دستگیری قیام‌کنندگان در روز هجدهم خرداد آنها را تحت تدابیر شدید امنیتی به تهران منتقل کرده و حتی نیروهای ساواک در تهدید آنان در نزدیکی‌های دریاچه حوض سلطان به آنان گفتند کار شما تمام شده است و همه شما را می‌خواهیم در دریاچه بیندازیم و این تهدید به حدی بود که دستگیرشدگان شهادتین بر زبان جاری کرده و آماده شهادت شده بودند.
آری این است قیامی که شاید تا حدودی فراموش گشته و مهجور مانده است و در این ویژه نامه تلاش می شود تا گوشه ای از قیام به نمایش درآید.
منابع:
کتاب حماسه خرداد 1354
مجله 15 خرداد
تهیه و فرآوری: فریادرس گروه حوزه علمیه
