قهرمان صبر

زینب کبری (علیها السلام)، پیام آور خون شهدای کربلا و همراه امام حسین (علیه السلام) در نهضت خونین عاشوراست. حضرت زینب (علیها السلام)، دختر امیرالمۆمنین (علیه السلام) و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) درسال پنجم  هجری، روز 5 جمادی الأولی در مدینه، پس از امام حسین (علیه السلام) به دنیا آمد.

فضائل و خصایص نیکوی وجود ایشان، تا بدان حد بود که القابی همچون  عقیله بنی هاشم، موّثقه (مورد وثوق و اطمینان)، عالمه، فاضله و کامله را که بیانگر کـمـال  شخصیـت ایشـان است، به ایشان نسبـت می‌داده اند. کـلـمه زینب را مخـفـف، «زین أب» به معـنای «زینت پدر» دانسته‌اند.

امام حسین (علیه السلام) به هنگام دیدار، به احترامشان از جا بر می‌خاستند. زینب کبری (علیها السلام)، از جدشان رسول خدا و پدرشان امیرالمۆمنین و مادرشان فاطمه زهرا (علیهم السلام)  حدیث روایت کرده‌اند.

این بانوی بزرگ دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق العاده بود؛ وقتی امام حسین (علیه السلام)، پس از امتناع از بیعت با یزید، از مدینه به قصد مکه خارج شدند،  حضرت زینب (علیها السلام) نیز با دو فرزند خویش همراه ایشان گشتند.

در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاری های عظیم زینب (علیها السلام)، بسیار مشاهده می‌گردد. او سرپرست کاروان اسیران اهل بیت، مراقبت کننده از امام زین العابدین (علیه السلام) و افشاگر ستمگری های اموی با خطبه های آتشین خود بود. پس از عاشورا و در سفر اسارت، در کوفه و دمشق، خطابه های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای حماسه کربلا و بیداری مردم گشت. پس از بازگشت به مدینه نیز در مجالـس ذکـری که برای شهـدای کربلا داشت، به سخنوری و افـشـاگـری می‌پرداخت. صبر و بردباری آن حضرت تا بدان جا بود که ایشان به «قهرمان صبر» مشهور شدند.

گوشه ای از خطابه آتشین زینب کبری (علیها السلام) که در نهایت شجاعت در مجلس یزید، در شام ایراد گردید، چنین است : « . . .  آنچه امروز غنیمت می‌دانی، فردا برای تو غرامت است، و آنچه را از پیش فرستاده ای، خواهی یافت، خدا بر بندگان ستم روا ندارد، به او شکوه می‌کنم و بر او اعتماد می‌جویم، پس هر نیرنگی که داری بکن و هر تلاشی که می‌توانی بنما و هر کوششی که داری به  کار گیر، به خدا سوگند نمی‌توانی یاد ما را محو کنی و سروش ما را بمیرانی، و به جلال ما هرگز نخواهی رسید و لکه ننگ این ستم را از دامن خود نتوانی شست؛ رأی و تدبیر تو سست و زمان دولت تو اندک و جمعیت تو به پریشانی خواهد کشید، در آن روز که هاتفی فریاد زند: الا لعنة الله علی القوم الظالمین ...»

مرحوم سپهر، سیره نویس معروف می‌گوید: در مراتب فضل زینب کبری (سلام الله علیها) سخن بسیار است: ...در صبر و شکیبایی چنان بود که همگان را متحیر می‌ساخت. اگر اندکی از سنگینیِ مصایب او، بر دوش کوه‌ها و آسمان و زمین قرار گیرد، آن‌ها را متلاشی می‌کند. به راستی از آغاز آفرینش انسان تا کنون زنی به بردباری، ایثار و شجاعت او دیده نشده است.

منبع:  کتاب « فرهنگ عاشورا »، تألیف جواد محدثی

کتاب  «قصه کربلا»، تألیف علی نظری منفرد (بااندکی تغییر)

سایت شیعه رشد