پایان خونبار كمون پاریس

آدولف تیرس رییس اجرایی دولت موقت كه پس از سرنگونی ناپلئون سوم امپراتور فرانسه ایجاد شده بود ، ناگزیر گردید از پاریس به ورسای فرار كند.

به این ترتیب یك جنبش خودجوش قدرت را در پاریس به نام كمون پاریس در دست گرفت.

اما پس از امضای پیمان صلح فرانسه با  امپراتوری پروس در روز 10 مه ، آدولف تیرس آزادی 60000 سرباز فرانسوی اسیر را از اشغالگر پروسی درخواست كرد كه مورد موافقت قرار گرفت.

او سپس با یك نیروی 130000 نفری شامل این سربازان ، زندانیان سابق و روستاییانی كه كه به سرعت آموزش نظامی دیده بودند و از لحاظ روانی آماده جنگ با « سرخ ها» شده بودند به پاریس حمله كرد.

این نیروها تحت فرمان مارشال مك ماهون بودند، حمله آنها در روز 21 مه از محله پوان دوژور در بولونی به پاریس شروع شد.

پیشروی این نیروهای به كندی صورت می گرفت و افراد كمون در خیابان ها و كوچه ها ها سنگربندی كرده بودند.

نیروهای حمله كننده باید سنگربندی ها را یكی پس از دیگری فتح می كردند، دو طرف در این جنگ داخلی شهری بی رحمی زیادی از خود نشان دادند.

كمونارها كه خود را در تنگنا می دیدند ، بسیاری از ساختمان ها و كاخ های پاریس از جمله كاخ توییلری ، هتل دوویل كه یادگار دوره رنسانس بود، پاله رویال ، پاله دورسی و بسیاری از آثار تاریخی ارزشمند دیگر را آتش زدند و تمام گروگان های خود را كشتند.

نیروهای دولتی نیز به نوبه خود اسیران كمونار را بدون كمترین تردید دسته دسته تیرباران می كردند.

در نبرد كمون پاریس نیروهای دولتی 20000 كمونار را كشته و 38000 هزار نفر را اسیر كردند كه اغلب آنها به مستعمرات فرانسه در گویان تبعید شدند.

به این ترتیب ، در روز 28 ماه مه كمون پاریس كه به طور خودجوش تشكیل شده بود پس از یك هفته نبرد شهری خونین پایان یافت و طومار حكومت ده هفته ای كمون پاریس برای همیشه در هم پیچیده شد.

منبع:جام جم